Рэнан Брэсан: Бацькі сказалі, што будуць любіць мяне і з беларускім пашпартам
Любімец барысаўскай публікі Рэнан Брэсан жыве ў Мінску. Сюды яго штодня прывозіць клубны аўтобус з трэніровак у Барысаве. Інтэрв'ю.
11.09.2011 / 16:30
Любімец барысаўскай публікі Рэнан Брэсан жыве ў Мінску. Сюды яго штодня прывозіць клубны аўтобус з трэніровак у Барысаве. Нядаўна футбаліст-бразілец вырашыў прыняць беларускае грамадзянства.
У Беларусі было страшна
«Наша Ніва»: Рэнан, як ты апынуўся ў Беларусі?
Рэнан Брэсан: Выступаў у Бразіліі за клуб з роднага горада. Да нас прыехаў селекцыянер з Украіны. Я адразу спадабаўся яму. На прагляд я паехаў у львоўскія «Карпаты». Але там узніклі праблемы. Урэшце на мяне выйшаў «Гомель».
«НН»: Шок быў ад трапляння ў невядомую краіну?
РБ: Канечне, быў. Помню адразу па прылёце было тры гадзіны дня, тым не менш, вакол цёмна. Для мяне гэта было вельмі страшна, бо няма такога ў Бразіліі. Але я ведаў, чаго хацеў, таму трымаўся, цярпеў.
«НН»: Ведаў што-небудзь пра Беларусь перад адлётам?
РБ: Калі шчыра, то нічога. Ведаў толькі пра Аляксандра Глеба, які тады гуляў у «Арсенале».
Сум па пляжы
«НН»: Адкуль ты родам?
РБ: Горад Тубаран, штат Санта-Катарына. Горад маленькі, менш за 100 тысяч жыхароў. Як Барысаў. Ад мяне 20 хвілін да пляжа. Акіян, шмат турыстаў.
«НН»: Па пляжах не сумуеш?
РБ: Сумую. Падчас адпачынку на пляжах амаль увесь час. У Беларусі купацца не спрабаваў. Летам мне вельмі падабаецца беларускае надвор’е. Страваў некаторых хоць і не хапае, але ёсць жонка, якая можа гатаваць.
«НН»: Бацькі не прыязджалі ў Беларусь?
РБ: Не. Былі планы прыехаць на Лігу чэмпіёнаў, але ў таты шмат працы. Ён валодае невялікай фірмай па зборы мэблі. Мама хатняя гаспадыня, але ехаць адна не хоча.
У Бразіліі тэхніка, у Беларусі — тактыка
«НН»: У Гомелі табе падабалася?
РБ: Я заўсёды з павагай ставіўся да тамтэйшага трэнера Анатоля Юрэвіча. Гэты трэнер давяраў маладым хлопцам. Юрэвіч вучыў мяне футболу, як Драгуна, яшчэ раней Рамашчанку. Ён паказаў мне, як трэба гуляць у Беларусі.
«НН»: Шмат адрозненняў між футболам бразільскім і еўрапейскім?
РБ: У Бразіліі футбол больш тэхнічны, індывідуальны. Вялікая колькасць футбалістаў, што могуць вырашаць лёс сустрэчы на апошніх хвілінах. Тут такія таксама ёсць, але ў Беларусі больш тактыкі. Часта перамогі атрымліваюцца толькі за кошт трэнерскіх установак.
«НН»: Пераход у БАТЭ быў важнай часткай кар’еры?
РБ: Гэта найлепшая каманда краіны, якая пастаянна гуляе ў еўракубках. У БАТЭ ўсё бліскуча. Летась столькі ўсяго выйграў і індывідуальна, і камандна. А Ліга чэмпіёнаў — гэта мая мара. Мая мара гуляць за «Барсу», але гуляць супраць яе таксама добра [смяецца].
У зборную Бразіліі не прабіцца
«НН»: А чаму вырашыў атрымаць беларускі пашпарт?
РБ: Калі ўпершыню прапанавалі, то спалохаўся. Потым палічыў, што ў зборную Бразіліі цяжка прабіцца, там гуляюць вялікія футбалісты. Бацькі сказалі, калі для цябе будзе добра, то чаму не. Сказалі, што ўсё адно будуць мяне любіць [смяецца]. Быць гульцом зборнай — гэта вельмі прэстыжна.
«НН»: Многія хвалююцца, што ты з’едзеш з краіны і не будзеш прыязджаць у зборную.
РБ: Наадварот. Калі падпішу кантракт з добрым клубам, то ўсім будзе лепш, у тым ліку зборнай. Я магу абяцаць, што заўсёды буду з радасцю адгукацца на выклікі са зборнай.
У БАТЭ ўсе на сваіх месцах
«НН»: У чым феномен БАТЭ?
РБ: Ёсць Анатоль Анатолевіч Капскі. Усе яго ведаюць, ягоны характар. Таксама ёсць Віктар Ганчарэнка. Яны абодва малайцы. У Капскага заўсёды была мара рабіць вялікі клуб. Усе працуюць на сваіх месцах. Ніхто не замінае іншаму. Калі так працягваць, то БАТЭ можа даходзіць і да чвэрцьфіналаў Лігі чэмпіёнаў.
З адсутнасцю валюты не сутыкаўся
«НН»: Сайты часцей чытаеш беларускія ці бразільскія?
РБ: Беларускія. У Бразіліі я гляджу толькі сайт свайго горада і футбол. Маё жыццё цяпер тут, таму і чытаю мясцовыя.
«НН»: Палітыкай цікавішся?
РБ: Не. Не разумею я яе.
«НН»: А што валюты ў краіне няма ведаеш?
РБ: А хто не ведае? Гляджу ж тэлебачанне. Пакуль што не сутыкаўся з гэтым.
«НН»: З Кежманам пазнаёміўся ўжо?
РБ: У вельмі добрых стасунках з ім. Ён размаўляе па-іспанску, я таксама крыху. Некалькі дзён трэніраваліся, усё нармальна.
Зямляк Зянона
«НН»: У родным горадзе цябе ўсе ведаюць?
РБ: Ну, відаць. Калі толькі скончылася лёсаванне, то адразу пачыналі пісаць у фэйсбук. Будуць хварэць за мяне. Чакаюць, калі прыеду ў горад.
«НН»: З Тубарана яшчэ ёсць славутыя футбалісты?
РБ: Некалі за зборную нават гуляў Зянон. У мяне ў дзяцінстве кумірам быў Рамарыё, бо ён шмат забіваў. Потым любіў Жуніньё Пернамбукана, ён гуляў за мой любімы клуб «Васка да Гама». Цяпер для мяне найлепшы футбаліст Мэсі.
«НН»: З кім сябруеш у Мінску?
РБ: Ёсць і беларусы сябры, але ў асноўным суайчыннікі з мінскага «Дынама». У вольныя дні можам пайсці некуды пасядзець, у боўлінг пагуляць, більярд.
«НН»: Ты, кажуць, спецыяліст па Рlaystation?
РБ: Ну так, гуляю. Хаця апошнім часам няма з кім. З Мішам Гардзейчуком у клубе гуляць бессэнсоўна. Прайграю 0:3, 0:5. Міша можа перамагчы з заплюшчанымі вачыма.
Не фанат кавы
«НН»: Каву любіш?
РБ: Калі шчыра, то не фанат кавы, жонка таксама. Прывозіў хлопцам неяк бразільскай, ім спадабалася. Мне пачка лёгка на год хапае.
«НН»: Беларускія спіртныя напоі спрабаваў?
РБ: Усё піў. Не вельмі спадабалася, праўда. І гарэлку, і віскі. Магу піць толькі піва і віно. «Аліварыя» някепскае піва.
«НН»: Цябе часта называюць галоўным жартаўніком БАТЭ.
РБ: Жартуем. Смяюся з Ліхтаровіча і Юрэвіча, што яны дыназаўры, бо самыя старыя ў камандзе. Яны ж мне кажуць, што мне таксама 30 гадоў, а пашпарт я ў Беларусі фальшывы атрымаў.
«НН»: Па-беларуску што-небудзь ведаеш?
РБ: Цукеркі, бульба, часопіс. Арцём Радзькоў заўсёды мяне вучыць беларускай мове.
***
Рэнан Брэсан нарадзіўся ў 1988 у Тубаране (Бразілія). Выступаў за мясцовы «Атлетыка». Ад 2007 у Беларусі. Спачатку гуляў за «Гомель», а ў 2010 перайшоў у БАТЭ. Найлепшы футбаліст і бамбардзір чэмпіянату-2010. Год таму Брэсан атрымаў беларускае грамадзянства. Жанаты, каталік.