Любімыя афарызмы беларускай тусоўкі

а якія Вашы любімыя афарызмы?

Нашы любімыя прыказкі і афарызмы шмат гавораць пра нас саміх.

19.11.2012 / 10:21

Якія выразы цяпер круцяцца ў галовах сталічнай тусоўкі? Некаторыя з іх не толькі падзяліліся, але і растлумачылі, якое месца кожны выраз займае ў іх жыцці.

Ася Паплаўская.

Кацярына Пытлева.

Усевалад Сцебурака.

Сяргей Календа.

Vinsent.

Андрусь Такінданг.

Яраслаў Раманчук.

Валерыя Кустава. Фота Аксана Бязрукая, paparazzikidz.com.

Кацярына Пытлева, дыджэй радыё «Мір», тэлевядоўца:

Што да працы, то тут мой любімы выраз — «Светам кіруе дэдлайн». У апошні момант адпадае ўсё непатрэбнае, з’яўляецца больш канкрэтыкі, нават крэатывіцца (калі ты з галавой у працы, якая гарыць) асабіста мне нашмат лягчэй.

Па жыцці мой дэвіз — «тут і цяпер». Не трэба жыць мінулым, не трэба жыць будучыняй (яна невядомая і непрадказальная), трэба тут і цяпер атрымліваць асалоду ад кожнай хвіліны жыцця і, калі жадаеце, браць ад жыцця ўсё.

Усевалад Сцебурака, паэт, шоумэн:

Любімая прыказка? Адна? У каго вы пытаецеся? Я ж артыст размоўнага жанру — у мяне гэтых выразаў сотні, а не адзін.

«Я — дурань!» Той, хто так кажа, так не думае. Хто так думае, так не кажа».

«Ніхто не вінаваты», — так кажуць, каб вінаватыя не пакутавалі.

«Тата, тата, лезе чорт у хату!» — «Добра, сынку, абы не маскаль!» Гэта прымаўка смаленскіх беларусаў. Упадабалі яе ўсім сямействам, а найчасцей я выкарыстоўваю яе ў размовах з бацькам — так бы мовіць, «па ролях».

Сяргей Календа, пісьменнік, галоўны рэдактар часопіса «Макулатура»:

З Венечкі Ерафеева мне падабаецца вось гэтае: «Мне дастаткова таго, што дае мне Радзіма, а калі б мне здалося мала і Радзіма дагнала б мяне і спытала: «Веня, табе гэтага мала? Можа, табе трошкі дадаць?» — я б сказаў: «Усё добра, Радзіма, адвяжыся, у цябе ў самой ніх.я няма».

Станіслаў Ежы Лец добра сказаў: «Якія свежыя фарбы тых, хто быў у цені!»

А пра Беларусь лепш не скажаш: «Ніхто не ўмее жыць так, як не ўмеем мы».

Vinsent (Зміцер Папко), музыка, актор:

«Я ведаю, што нічога не ведаю».

Часта бачыш свет са свайго боку, крычыш пра сваю праўду. Потым на спакойную галаву разумееш, што ўсё не так адназначна, як думаў дагэтуль. Усё ў свеце настолькі адносна, што праўду адшукаць немагчыма. Яна заўсёды розная, у залежнасці ад таго, пад якім вугорм на яе глядзець.

Таму я ведаю, што нічога не ведаю. Але стараюся ведаць хоць кропельку.

Андрусь Такінданг, журналіст, музыка, мастак, паэт і вядоўца:

Любімая прыказка? «Бацька шапкі не купіў — няхай вушы мерзнуць». Так кажуць пра тых, хто, не маючы моднай адзежы, будзе мерзнуць, але не надзене чаго прасцейшага, а яшчэ пра ганарыстых людзей, якія, калі ім не ўдалося заняць высокай пасады, гатовыя галадаць, але не працаваць на простай рабоце.

Ася Паплаўская, журналістка, блогерка:

«Усё мінецца, любоў застанецца». Ужо не памятаю, дзе і ад каго пачула гэтыя словы, але запомніла назаўжды. Усе надзённыя праблемы можна вырашыць. Не варта замарочвацца на іх, траціць сябе на перажыванні, трэба шукаць адказы на пытанні і мяняць сітуацыю, якая не задавальняе. Самае каштоўнае ў жыцці кожнага чалавека — любоў. Я пра гэта заўжды памятаю. І гэта дапамагае ўсміхацца і радавацца кожнаму моманту жыцця.

Яраслаў Раманчук, кандыдат у прэзідэнты 2010 г., эканаміст:

«Людзі, думайце! Гэта не балюча!» Гэты свет становіцца прыемнейшым, бяспечнейшым і камфортнейшым, калі чалавек уключае і нагружае працай сваю галаву. Гэты лозунг — антылянота, супраць пасіўнасці і «можа, так і трэба».

«Урад — не рашэнне нашых праблем. Урад — гэта праблема», — сказаў Рональд Рэйган. Часта чуеш, што праблемы ў эканоміцы, ахове здароўя ці адукацыі эфектыўней вырашаць праз дзяржаву. Гэта памылка. Дзяржава, то бок распарадчык чужога, стварае значна больш праблем, чым вырашае, ці робіць гэта значна павольней і ў разы даражэй.

Валерыя Кустава, паэтка:

Ёсць у маім жыцці некалькі цудоўных прыгаворак, што перайшлі мне ў спадчыну ад прабабулі.

«З твару вады не піць», — казалі жанчыны па кудзелі ў маім родзе пра мужчын, маючы на ўвазе, што маладым дзяўчатам, прыглядаючыся да абранніка, не варта перадусім звяртаць увагу на яго вонкавую прывабнасць, бо ўсё самае істотнае, з чым жыць, не на твары, а ўнутры чалавека, яго не ўбачыш наўпрост.

«Што ўмееш — за плячыма не насі» — гаворка ідзе пра скарыстанне сваіх талентаў і шанцаў, што выпадаюць на шляху.

Яшчэ адзін выраз увайшоў у маё жыццё ў юначыя гады: «Далягляд не церпіць трох», які можна зразумець так, што ў стасунках двух людзей заўжды адказныя за ўсё толькі яны абое і заўжды абое. І ніколі не варта ў свае прыватныя інтымныя справы зацягваць іншых, нават блізкіх.

І яшчэ ёсць адзін прыгожы выраз: «Калі хочаш убачыць дзівосы — будзь дзівам».

Вольга Гарапучык