Аляксандр — другакурснік брэсцкага палітэха, калісьці хацеў стаць журналістам, але не склалася. Юнак застаўся ў Брэсце і цяпер вучыцца на інжынера-будаўніка.
«Цікток гэта як хобі, я на ім не зарабляю, — кажа хлопец. — У мяне там тры жанры: асноўныя навіны коратка і без каментароў; сцісла нейкая фраза, якая падмацоўваецца фотаздымкам ці дакументам; непасрэдна размоўны жанр, дзе я даю свае каментары.
Я пачаў займацца гэтым недзе ў красавіку 2020 года, калі пачынаўся каранавірус і мне захацелася зняць пра тое, што адбывалася тады ў маёй школе.
За 1,5 года ніякіх праблем не было. Але з пачатку гэтага навучальнага года раптам узнік дзікі ціск на мяне.
Я максімальна прыбіраю любую апазіцыйную накіраванасць ролікаў, раблю ўсё так, каб усё было па законе, каб не было да чаго дакалупацца. І ўсё адно пачалося нешта не вельмі добрае.
Раптам пачалі сыпацца пагрозы ў тэлеграме як мне, так і маім бацькам. Прытым найчасцей менавіта бацькам, хоць яны тут і ні пры чым.
Па гэтых паведамленнях было зразумела, што гэтыя людзі валодаюць усёй інфармацыяй пра мяне, пра маіх бацькоў, то-бок гэта паведамленні не ад нейкіх «выпадковых мінакоў».
Я не баюся за сябе, але ціск на бацькоў мяне бянтэжыць, гэта як удар у спіну. Яны гэтага не заслугоўваюць, гэта сумленныя людзі, якія ўсё жыццё шчыра працуюць. Плюс да мяне пачалі даходзіць чуткі, што маімі матэрыяламі не вельмі задаволеныя і ва ўніверсітэце, магчымыя прафілактычныя гутаркі.
Але ж афіцыйна пакуль ніхто са мной не гаварыў, нікуды ніхто не выклікаў.
Вось толькі ў бацькоў пачаліся праблемы на працы. Ім 55 і 60 гадоў. Яны інжынеры ў дзяржаўнай арганізацыі. І цяпер ім паведамілі, што не працягнуць кантракты абаім. Прычына нібыта менавіта ўва мне.
Але я пагаварыў з некаторымі людзьмі, што спыню сваю дзейнасць, таму, спадзяюся, стаўленне да бацькоў зменіцца і кантракты ім працягнуць. Дзеля іх я быў гатовы пайсці на такую ахвяру і запісаць відэа з выбачэннямі.
Мяне ніхто не прымушаў яго запісваць — гэта толькі маё рашэнне і жаданне, каб знізіць градус ціску».
Але чаму юнак у «пакаяльным звароце» выбачаецца перад КДБ?
«Бо маю інфармацыю, што КДБ цікавіцца маім каналам, і я палічыў, што неабходна папрасіць прабачэння, каб панізіць градус, — тлумачыць Аляксандр. — Гэты ролік я запісваў у вельмі эмацыйным стане, бо недзе за гадзіну да таго атрымаў паведамленне ад бацькоў [пра праблемы на працы — НН].
Гэта было вельмі цяжка для мяне, і сапраўды на вачах былі слёзы».
Цяпер Аляксандр збіраецца запісваць ролікі толькі пра сусветныя падзеі.
«Былі ідэі і наконт пераезду за мяжу, але пакуль што вырашыў проста ўзяць перапынак і адпачыць ад ціктоку на пару тыдняў. Пасля буду асвятляць навіны з Расіі і свету, калі і вырашу закранаць Беларусь, то вельмі асцярожна. Бо любая тэма, якая хоць неяк тычыцца палітыкі, успрымаецца ў нас вельмі балюча», — кажа хлопец.
