Беларускі журналіст правёў 30 дзён з беларускімі добраахвотнікамі ў «Правым сектары» ВІДЭА
Глядзець ад 13.30:
Апошні месяц кінарэжысёр-беларус Антон Цялежнікаў правёў два месяцы ў Данбасе, у тым ліку месяц — на перадавой у вёсцы Пяскі пад Данецкам разам з украінскімі і беларускімі добраахвотнікамі «Правага сектара». Цялежнікаў называе тое, што адбываецца на ўсходзе Украіны, поўнамаштабнай вайной.
«Я чуў перамовы па рацыі і перакананы, што там ёсць рускія. Я чуў выразны акцэнт і чуў, як яны карэктуюць агонь. З улікам вільготнасці паветра, ветру і іншых атмасферных фактараў. А «Правы сектар» карэктаваў так: «Туды 20 метраў, сюды 50 метраў». Гэта проста адчувалася: на тым баку дзейнічаюць прафесіяналы», — адзначыў дакументаліст.
Пяскі, расказвае ён, цалкам зруйнаваныя.
А што Цялежнікаў кажа пра «Правы сектар»?
«Гэта абсалютна не такія людзі, як іх апісвае расейская прапаганда. Гэта розныя людзі, часта сяляне, людзі, незаангажаваныя палітычна. Яны ўбачылі ў гэтай арганізацыі надзею на эфектыўныя баявыя дзеянні, бо «Правы сектар» не падпарадкоўваецца ўладам, аднак дзейнічае разам з Узброенымі сіламі Украіны. Шмат людзей ідзе ў арганізацыю, вельмі часта далёкіх ад нацыяналістычных, а тым больш ад фашысцкіх поглядаў», — адзначыў дакументаліст.
Паводле яго слоў, ёсць там і беларусы. Ён дэманструе кадры з Пяскоў.
«Два сцягі на перадавой пад Данецкам — украінскі і беларускі, гэта вельмі сімвалічна і кажа пра братэрства двух народаў. Галоўны герой майго фільма ўмацаваў гэты сцяг, адзначыўшы прысутнасць беларусаў на перадавой. Гэтыя людзі — часта самавукі, нават многія з іх не былі ў войску. Яны вучацца за пару дзён рэчам, якім вучаць у арміі паўтара года і нават больш. Яны ўжо маюць і цяжкае ўзбраенне і за некалькі дзён вучацца ім карыстацца. Я быў сведкам і пакажу вам гэта ў фільме»,- - паабяцаў Цялежнікаў.
Цяпер чытаюць
«Я не прысвойваў сабе мільён». 17‑гадовы блогер з Гродна, які збіраў грошы на лячэнне дзіцяці, распавядае сваю версію7
«Я не прысвойваў сабе мільён». 17‑гадовы блогер з Гродна, які збіраў грошы на лячэнне дзіцяці, распавядае сваю версію
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне7979
«Я супраць. Мовы, якія пакінулі пасля сябе каланізатары ў Афрыцы, сталі шляхам да цывілізацыі». Алексіевіч адказала, як ставіцца да адмовы ад рускай мовы ва Украіне79
«Як Вольскі прыходзіў з ператрусам да Коласа, а Крапіва і Глебка даносілі на калег». Апублікаваныя жахлівыя ўспаміны Рыгора Бярозкіна пра рэпрэсіі 1920—1940-х1919
Каментары