Улада3232

Гісторыя жыцця самага моднага міністра, які можа праславіцца, узаконіўшы беларускамоўныя этыкеткі

Землякі Уладзіміра Калтовіча кажуць, што патэнцыял у ім бачылі заўсёды, але і падумаць не маглі, што ён зойме такую выскую пасаду.

Уладзімір Калтовіч — адзіны міністр у Беларусі, які не баіцца выстаўляць сэлфі ў фэйсбук, фатаграфуецца ў вышыванцы і перапошчвае ў сацсетках не толькі спасылкі на сур’ёзныя інтэрв’ю, але і жартаўлівыя матэрыялы. Ён выступае за рынкавыя рэформы і разнявольванне бізнэс-ініцыятывы. І можа ўвайсці ў гісторыю як чыноўнік, дзякуючы якому беларуская мова будзе замацавана на ўпакоўках тавараў. Гэта пытанне зараз актыўна абмяркоўвацца, хоць міністр антыманапольнага рэгулявання і гандлю па гэтай тэме пакуль адмоўчваецца.

 

Мы з’ездзілі на радзіму міністра, каб даведацца, што памятаюць пра яго землякі.

«Хто ж ведаў, што ён так высунецца? Тады б запісвалі за ім!»

Уладзімір Калтовіч паходзіць з Чэрвеня (раней Ігумен), гэта невялікі горад на ўсход ад Мінска.

Дзве траціны даваенных жыхароў Чэрвеня загінулі падчас вайны, у мястэчку засталося каля 2 тысяч чалавек. Людзі з навакольных вёсак пацягнуліся ў райцэнтр. Сярод іх былі бацькі будучага міністра.

Дом, у якім вырас будучы міністр. Архіўнае фота.

Іх радзіма — вёска Іванічы за 7 км ад Чэрвеня. Хоць сям’я і пераехала ў горад, гаспадарку ўзялі з сабой. Толькі вось карову ўжо не трымалі.

Маці была прыбіральшчыцай, бацька будаўніком.

Уладзімір быў у сям’і старэйшым сынам, апроч яго гадаваўся малодшы Андрэй. Цяпер ён галоўны спецыяліст упраўлення нагляду і прафілактыкі Міністэрства па надзвычайных сітуацый.

Андрэй Калтовіч, брат міністра

«Гэта вы спецыяльна прыехалі, каб пра яго напісаць?» — кажа маці чыноўніка і пачынае плакаць ад гонара за сына.

Браты вучыліся ў школе №1 Чэрвеня. Цяпер гэта беларускамоўная гімназія, але тады навучанне вялося па-руску.

З тых, хто выкладаў ва Уладзіміра, засталася толькі настаўніца музыкі.

«Лупаценькі такі хлопчык, светленькі. Заўсёды акуратны, чысценькі. Дзіця — цуд проста. Такое мілае стварэнне!» — рассыпаецца ў кампліментах жанчына.

«У нас быў такі клас, што ўсе хлопчыкі вучыліся лепш за дзяўчынак. А мы цягнуліся за імі», — кажа аднакласніца міністра Марына Панкавец. Яны вучыліся разам восем гадоў. 

Родная школа міністра. Архіўнае фота.

Ці чакалі сябры, што Уладзімір дарасце да такой пасады?

«Не чакалі, — прызнаецца яна. — Вова такі быў спакойны, ніколі наперад не лез… У нас у класе хлопцы заснавалі ансабль — і спявалі, і гралі, — дык ён неяк туды не вельмі хадзіў, больш часу на вучобу траціў».

Усе тыя, хто памятае Калтовіча з дзяцінства і юнацтва, звяртаюць увагу на ягоную акуратнасць: «Іншыя хлопцы па кутах ціскалі, то ён заўсёды быў інтэлігентны. Ніколі дзяўчынку не пакрыўдзіць. Хто ж ведаў, што ён так высунецца, што стане вялікім начальнікам? Тады б запісвалі за ім!»

«Памятаю, настаўніца рускай мовы ставіла байкі, — прыгадвае Марына Панкавец. — І вось у байцы «Як гусі Рым выратавалі». Дык Вова быў тым хлопцам, які пасвіў гусей. Ён хадзіў, а мы між сабой: «Га-га-га-га», — узгадвае жанчына гісторыю школьных часоў.

Хацелі адправіць на службу ў Чачню

Маці міністра кажа, што настаўнікі заўсёды хвалілі яго, хоць выдатнікам хлопец не быў.

Пасля васьмі класаў Уладзімір паступіў Мінскі кааператыўны тэхнікум Белкаапсаюза. Ці не страшна было аднаго адпускаць у сталіцу?

«Ды не, ён такі спрытны быў!», — узгадвае маці.

Пасля вучобы ў тэхнікуме будучы міністр пайшоў у войска. «Увогуле яго везлі ў Чачню, але заграз у Тамбове», — кажа жанчына.

Расказваць пра спецыфіку службы Калтовічу не дазвалялася. Згадваў толькі, што ў вучэбнай часці яму давялося ўзяцца за англійскую мову. У Тамбове рыхтавалі вайскоўцаў для радыёэлектроннай барацьбы.

Калі Уладзімір вярнуўся з войска, памёр бацька. Маці давялося працаваць адразу ў некалькіх месцах, каб выцягнуць сям’ю. Сын тым часам рабіў кар’еру ў гандлі.

«Памятаю, як на адной сустрэчы аднакласнікаў Вова курыў люльку. Ён тады ва ўнівермагу «Беларусь» працаваў. І вось сядзелі мы ўсе, адзін аднаму гэту трубку міра перадавалі — трэба ж усім пакаштаваць!», — узгадвае Марына Панкавец.

Пра тое, што стаў дзядулем, Калтовіч паведаміў у фэйсбуку

У 26 гадоў Уладзімір ажаніўся. Яго жонка таксама паходзіць з Чэрвеня. Яна вывучылася на настаўніцу, але па спецыяльнасці працавала нядоўга, заняўшыся выхаваннем дзяцей. Цяпер, па словах мясцовых, працуе ў гандлі.

У сям’і міністра двое дзяцей. Старэйшая — Аляксандра. Адметна, што на старонцы «Укантакце» яна падпісаная па-беларуску (як, дарэчы, і яе муж).

Калі дзяўчына бралася шлюбам, бацька выставіў у фэйсбук адразу два здымкі. Адзін з нявестай, другі з кветкамі для яе, складзенымі ў багажніку аўтамабіля. Так падпісчыкі Калтовіча змаглі даведацца, што ён ездзіць на «Фальксвагене Гольф». «Машына татава, кветкі для нявесты», — падпісаў ён здымак.

 

Паўгода таму Аляксандра нарадзіла дзіця. «Я дзядуля», — лаканічна паведаміў міністр сваім падпісчыкам і зрабіў брутальнае сэлфі ў капюшоне.

Аляксандра вучылася на завочным і працавала ў гандлёвым доме «На Нямізе». 

Малодшы сын, Іван, — творчая асоба. Ён скончыў мінскую гімназію-каледж мастацтваў, пасля паступіў у Акадэмію мастацтваў на факультэт дызайна і дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.

А яшчэ Іван захапляецца футболам — быў у тройцы найлепшых бамбардзіраў аматарскага клуба «Грунвальд» у 2015 годзе.

У тым жа годзе Іван трапіў на старонкі СМІ — хлопец сышоў з дома, і яго шукалі па ўсёй краіне. «Іван мог адправіцца ў Расію, паколькі раней ён заяўляў аб такім намеры», — паведамляла міліцыя. У Расіі тады працаваў ягоны бацька. На шчасце, гэта была гісторыя са шчаслівым канцом, праз некалькі дзён хлопец знайшоўся.

Статус міністра гандлю дазваляе прэтэндаваць на катэдж у Драздах, але свой надзел Калтовіч пакуль не атрымаў. Сям’я чыноўніка доўгі час жыла ў Чыжоўцы, а пасля перабралася ў трохпакаёўку на вуліцы Жукоўскага, побач з будуемай станцыяй метро «Кавальская слабада».

«Я як убачыла яго фота ў вышыванцы, аж не паверыла — здаецца, што ён там васьмікласнік! Думаю, з якога года гэты здымак, ці то школьны, ці то які?» — кажа аднакласніца чыноўніка. Уладзімір Калтовіч насамрэч выглядае надзвычай малажава на свае 50 гадоў. 

Ён быў адзіным міністрам, які сёлета прыняў удзел у Мінскім паўмарафоне. Фотаздымак апублікаваны на ягонай старонцы ў фэйсбуку.

Нягледзячы на тое, што чыноўнік актыўнічае ў сацсетках, на пасадзе міністра ён даў няшмат інтэрв’ю. У асноўным ягоныя выступы датычацца выканання законаў аб гандлі, фарміравання цэнаў і павышэння дзелавой актыўнасці не толькі ў сталіцы, але і ў рэгіёнах. Калтовіч належыць да новай генерацыі беларускіх чыноўнікаў, якія выступаюць за рынкавыя рэформы, але натыкаюцца на зашоранасць старой наменклатуры.

На апошнім пасланні парламенту і народу Лукашэнка абурыўся словамі міністра гандлю, які заявіў, што мы, можа быць, не будзем кантраляваць цэнаўтварэнне, а больш будзем займацца стварэннем канкурэнцыі. Кіраўнік дзяржавы тады рэзка заявіў: «Мы не дапусцім роста цэнаў». І даў каманду міністру па-ранейшаму сачыць за цэнамі і не слухаць МВФ. 

Яшчэ адно дыскусійнае пытанне — мова на этыкетках. Больш за чатыры тысячы подпісаў сабрала петыцыя за тое, каб інфармацыя на таварах, што прадаюцца ў Беларусі, была на дзвюх дзяржаўных мовах. Рашэнне прымаць парламенту, але пазіцыя МАРГ як галіновага міністэрства мае важнае значэнне. Пакуль міністэрства настойвае на варыянце, які чыніць перашкоды ў выкарыстанні беларускай мовы ў бізнэсе.

Па падліках чыноўнікаў, дадаць беларускую мову на этыкеткі, значыць, зрабіць тавар больш дарагім. Колькі каштуе павага кліентаў, у міністэрстве, відаць, не падлічвалі. Міністр Уладзімір Калтовіч пакуль адмоўчваецца па гэтым пытанні.

Даведка

Уладзімір Калтовіч нарадзіўся ў 1966 годзе ў горадзе Чэрвень Мінскай вобласці.

Скончыў Мінскі кааператыўны тэхнікум Белкаапсаюза (1984), Беларускі дзяржаўны эканамічны ўніверсітэт (1992) і Акадэмію кіравання (2001).

Пасля службы ў войску працаваў у трэсце сталовых Заводскага раёна Мінска (1986-1989), старшынёй прафкама Мінскага кааператыўнага тэхнікума Белкаапсаюза (1989-1991). З 1991 года — у выканкаме Заводскага райсавета народных дэпутатаў Мінска.

Працаваў намеснікам дырэктара па камерцыйнай рабоце ўнівермага «Беларусь» (1995-1998), намеснікам кіраўніка адміністрацыі Заводскага раёна Мінска (1998-2000), першым намеснікам генеральнага дырэктара «Гандлёвага дома «На Нямізе» (2000-2005), першым намеснікам начальніка галоўнага ўпраўлення спажывецкага рынку Мінгарвыканкама (2005-2008), начальнікам упраўлення гандлю галоўнага ўпраўлення міжнароднага супрацоўніцтва і гандлю Апарату Савета міністраў (2008-2009).

У 2009-2010 — намеснік, першы намеснік міністра гандлю, у 2010-2012 - намеснік старшыні Мінгарвыканкама, у 2012-2015 — дарадца-пасланец пасольства Беларусі ў Расіі. З 2015 года — міністр гандлю.

Жанаты, мае дваіх дзяцей.

Каментары32

Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак16

Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак

Усе навіны →
Усе навіны

Урад зноў увёў ліцэнзаванне на вываз яблык, цыбулі і капусты2

Прынцэса Кэтрын упершыню пасля заканчэння курса хіміятэрапіі з’явілася на публіцы

Зяленскі абвергнуў, што падчас еўрапейскага турнэ ён абмяркоўваў пытанне перамір'я з Расіяй

15-гадовы кандытар з Мінска робіць торты на замову: прыгожа, але шалёна дорага13

Адбыўся новы выбух на нафтабазе ў Феадосіі, якая гарыць чацвёрты дзень4

Сталі вядомыя пераможцы штогадовай прэміі за найлепшыя ФОТЫ дзікай прыроды1

Ужо амаль палова расіян заявіла, што вайна прынесла Расіі больш шкоды, чым карысці11

У ЗША бушуе ўраган «Мілтан» ВІДЭА5

Па ўсёй Беларусі проста цяпер назіраюць паўночнае ззянне ФОТЫ

больш чытаных навін
больш лайканых навін

Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак16

Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак

Галоўнае
Усе навіны →