Aleks Halčaniuk: Ja chacieŭ hulać tolki za ZŠA
Adzin z najlepšych maładych chakieistaŭ śvietu adkazaŭ na pytańni «Našaj Nivy».
07.07.2013 / 11:48
19-hadovy Aleks Halčaniuk prymusiŭ havaryć pra siabie z zachapleńniem padčas moładzievaha čempijanatu śvietu, dzie zbornaja ZŠA stała čempijonam. Potym jon pravioŭ roŭny debiutny siezon u NCHŁ. A na zaviaršeńnie zavajavaŭ z darosłaj zbornaj «zornapałasatych» «bronzu» na suśvietnym pieršynstvie ŭ Šviecyi. Usiaho za siezon Aleks pravioŭ bolš za sotniu hulniaŭ. Letni adpačynak małady forvard pravodzić u Biełarusi, na radzimie baćkoŭ. Šmat razoŭ pieranosili miesca sustrečy, bo chakieist nie moh dabracca ź lecišča ŭ Haradziščy da stalicy.
Paznali ŭ fitneskłubie
«Naša Niva»: U Minsku biez aŭtamabila?
Aleks Halčaniuk: Ja pryjazdžaju ŭ Biełaruś usiaho na paru tydniaŭ, tamu asablivaj patreby ŭ mašynie nie maju. U ZŠA i Kanadzie kłopatu bolej, tamu tam biez aŭtamabila nijak.
«NN»: Uvaha da Vas pavyšanaja paśla čempijanatu śvietu?
AH: Ščyra kažučy, to nie skazaŭ by. U Manreali, naturalna, uvahi mnoha. Ale tak było i da čempijanatu śvietu.
«NN»: A ŭ Minsku?
AH: Ja tut asabliva nidzie nie źjaŭlajusia. Byŭ u fitneskłubie, dyk tam paznali. Sfotkalisia sa mnoj. Nie tak, jak u Manreali. U Kanadzie ciažka prajści pa vulicy — adrazu paznajuć.
Kali čaplać, to ŭsio
«NN»: Na čempijanat śvietu adrazu zhadzilisia lacieć? Usio ž siezon byŭ nialohkim. Stolki hulniaŭ praviali jak na darosłym, tak i na moładzievym uzroŭni.
AH: Kaniečnie, razdumvaŭ. Raiŭsia z ahientami, baćkami. Siezon składanym byŭ — «Sarnija», moładzievy čempijanat śvietu, «Manreal». Doŭha dumaŭ. Ja ž lublu hulać za zbornuju, kali hatovy pakazvać 100-pracentny vynik. A hulać napaŭsiły — heta nie pa mnie. Ale vyrašyŭ, što ŭ hetym hodzie, kali čaplać, to ŭsio.
«NN»: Na suśvietnym pieršynstvie atrymałasia zhulać na poŭnuju siłu?
AH: Usio ž forma była dalokaja ad toj, što ŭ Kubku Stenli. Byli b takija nohi, jak u płejofie, to, moža, pakazaŭ by lepšy vynik. Ja tym nie mienš rady turniru. Usio było kryšačku inšym (supierniki, placoŭka, styl hulni, matyvacyja), ale ja pryvyk.
«NN»: Zakinuć pieramožnuju šajbu Rasii było pryjemna?
AH: Cikava było hulać suprać Rasii. Ja ž žyŭ tam… Ja ŭžo hulaŭ suprać Rasii na moładzievym čempijanacie. Viedaŭ, što nie treba šmat «pieradumvać», «pieranastrojvać» siabie, jak hulać suprać Rasii. Treba prosta hulać. Kali ja pryjechaŭ u zbornuju, to ŭbačyŭ, što tam sabrałasia vielmi kłasnaja hrupa chłopcaŭ. Nie liču, što moj pryjezd u zbornuju byŭ vyrašalnym.
«NN»: U matčy za treciaje miesca dva vašy bulity byli ŭsio ž vyrašalnymi. Dzie ich navučylisia tak vykonvać?
AH: Nie viedaju. Z tatam vielmi časta na treniroŭkach adpracoŭvaŭ. Jon zaŭsiody kazaŭ, što bulit — heta toj kampanient, jaki moža vyrašyć los hulni. U patrebny momant tak i atrymałasia. Ludzi kažuć, maŭlaŭ, maładomu davieryli bić bulity. Ja tak nie dumaŭ. Ja prosta chacieŭ vyrašyć los hulni.
U sacsietkach nie brydkasłoŭlu
«NN»: Siezonam u «Manreali» zadavolenyja?
AH: Kaniečnie. Chacia i nie viedaŭ, čaho čakać. Ja ŭsio ž samy małady chakieist, jaki pravioŭ ceły siezon u NCHŁ. Nabraŭ 27 punktaŭ u 48 hulniach. Moh i lepš zhulać, ale moh i našmat horš.
Ja nie vielmi źviartaju ŭvahu na presu, na praciahu ŭsiaho hoda starajusia nie čytać ŚMI.
«NN»: Presu nie čytajecie. Zatoje ŭ sacyjalnych sietkach ščyrujecie.
AH: Raniej byŭ našmat bolš aktyŭnym. Adkazvaju časam fanatam. Ale časta byvaje, što zadajuć adny i tyja ž pytańni, nie budzieš ža na ich uvieś čas adkazvać.
«NN»: Naprykład.
AH: Pišuć u mižsiezońnie: «Nie možam dačakacca hulniaŭ». Albo pytajucca, jak prachodzić leta, jak adčuvaju siabie padčas siezona, kali vyjhrajem Kubak Stenli. Na ŭsie pytańni prosta fizična niemahčyma adkazać.
«NN»: Kali, naprykład, u Fejsbuku napišacie niejkaje matnaje słova, Vas za heta ŭ «Manreali» pakarajuć?
AH: Asabista ja nie napišu. Viedaju, što niekatoryja pišuć. U nas u kamandzie ja takich vypadkaŭ nie pamiataju. Prosta šmat dziaciej sočać za taboj, chočuć być padobnymi da ciabie. Nielha dapuskać takich volnaściej. Kaniečnie, jość momanty, što chočacca napisać mat, ale strymlivaješsia, bo ludzi nie vinavatyja, što ŭ ciabie kiepski nastroj.
Ja — amierykaniec
«NN»: Pytańnie, jakoje ŭ Biełarusi abmiarkoŭvajecca. Chto Vy pa nacyjanalnaści? Amierykaniec, biełarus, rasiejec?
AH: Ja — amierykaniec. Ja naradziŭsia ŭ ZŠA. Hetaje pytańnie krychu nadakučyła. Kali b ja ličyŭ siabie nieamierykancam, to hulaŭ by za inšuju zbornuju. Ale nikoli nie vahaŭsia.
«NN»: Zdajecca, Vam prapanoŭvali hulać za Rasiju. U Vas byŭ rasijski pašpart?
AH: Nie. Mnoha infarmacyi, ale ŭsio heta niapraŭda. Rasijskaha pašparta ŭ mianie nie było.
«NN»: Vy hulali za mahiloŭskaje «Chimvałakno». Što heta ź siabie ŭjaŭlała?
AH: Moža, paru hulniaŭ začapiŭ. Tady tam hulaŭ moj tata. Ja pryjazdžaŭ, kali nie było matčaŭ za maskoŭskaje «Dynama», kab padtrymać formu, pahladzieć, jak hulaje baćka. U Biełarusi i Rasii moładź pravodzić nie nadta šmat hulniaŭ, a tata chacieŭ, kab ja hulaŭ bolš, tamu i pryjazdžaŭ u Mahiloŭ.
«NN»: U Minsku pa-raniejšamu nichto z chakiejnych ludziej, ź fiederacyi na Vas nie vychodzić?
AH: Nie. Mnohija pytajucca: «A čamu ty nie hulaješ za Biełaruś?» Dyk mnie nichto nie prapanoŭvaŭ nikoli. Jak by śmiešna heta ni hučała. Chacia ja b admoviŭsia, bo zaŭsiody maryŭ hulać tolki za Amieryku. Niecikavy ja, mabyć, u Biełarusi.
«NN»: Amierykanski chakieist biełaruskaha pachodžańnia, tak napisana ŭ Vikipiedyi, słušna?
AH: Mnie biez roźnicy. Nikoli nie nazyvaŭ siabie ruskim
«NN»: U rasijskich ŚMI možna znajści słovy, dzie Vy nazyvajecie siabie «ruskim».
AH: Nikoli nie kazaŭ takoha. Moža, napisali, kab ludziam było cikaviej pračytać. Ja sabie hałavu takimi rečami nie zabivaju.
«NN»: U Kanadzie jość z kim havaryć pa-rusku?
AH: Z baćkami — tak. Chacia z kožnym hodam usio ciažej padbirać słovy. Asabliva davać intervju.
«NN»: Na biełaruskaj movie štoniebudź viedajecie?
AH: Nie. Chiba što «Aściarožna, dźviery začyniajucca».
«NN»: Vy šmat hulali jak u Jeŭropie, hetak i ŭ Amierycy. Da jakoj škoły siabie adnosicie?
AH: Azy chakieja atrymlivaŭ ad taty. Viadoma, šmat čaho ŭziaŭ ad ruskaj škoły, ale nie mienš i ad amierykanskaj. Ja ŭsio najlepšaje sabraŭ u sabie.
«NN»: Tata dla Vas — asnoŭny aŭtarytet?
AH: Kaniečnie. Tak było na praciahu mnohich hadoŭ, tak zastajecca i ciapier. Ja daviaraju toj padrychtoŭcy, jakuju jon mnie daje. Usim, čaho ja dabiŭsia, ja abaviazany tatu.
Chadžu ŭ pravasłaŭnuju carkvu
«NN»: U Minsku dziadulu niejak dapamahajecie na leciščy? Travu kosicie?
AH: Adny dziadula z babulaj u mianie žyvuć na leciščy pad Minskam, a inšyja — na praśpiekcie Pieramožcaŭ. Načuju na leciščy, tam prabiežki rablu, łaźnia. Udzień jedu ŭ Minsk na fitnes, abiedaju ŭ baćkoŭ mamy. U svajakoŭ usio narmalna, dapamahać im asabliva niama patreby.
«NN»: A jak pravodzicie svabodny čas padčas siezona?
AH: U hetym hodzie jaho amal nie było. Maksimum dva dni adpačynku atrymlivali. U Manreali, kaniečnie, šmat cudoŭnych restaranaŭ, inšych miescaŭ. Usio što zaŭhodna. Byvaje, kaniečnie, zavisaju ŭ internecie. Ja nie skažu, što, jak robat, rablu zaŭsiody adno i toje ž. Hladžu adny i tyja ž sieryjały ci čytaju adny knihi. Jak idzie, hetak idzie. Ja zvyčajny tynejdžar i žyvu tynejdžarskim žyćciom. Jašče lublu chipchop.
«NN»: Vaša siastra raniej vystupała za zbornuju Biełarusi pa fihurnym katańni. Čym jana ciapier zajmajecca?
AH: Pracuje ŭ Manreali. Žyła sa mnoj, bo mnie nie dazvolili žyć adnamu, jak maładomu hulcu. Dapamahała sa znachodžańniem kvatery, bo ŭ mianie prosta času nie było na takija bytavyja rečy. Ź fihurnym katańniem užo zaviazała.
«NN»: Adpačyvali sioleta ŭ Majami. Pa Jeŭropie nie chacieli prajechacca?
AH: Na čempijanacie śvietu prajechaŭsia. Stakholm pahladzieŭ, byŭ čas. Kłasny horad.
«NN»: U Vas na ruce fieniečka z abrazkami. Vy viernik?
AH: Tak, chadžu ŭ Manreali ŭ pravasłaŭnuju carkvu.
Aleks Halčaniuk
Naradziŭsia ŭ 1994 u Miłuoki (ZŠA) u siamji biełaruskaha chakieista Aleksa Halčaniuka. Na moładzievym uzroŭni hulaŭ za kamandu «Sarnija Stynh» (Kanada). Ciapier hulec «Manreal Kanadyjans» (samy tytułavany kłub NCHŁ). Čempijon śvietu siarod moładzi (2013). Bronzavy pryzior darosłaha čempijanatu śvietu (2013).