Андрэй Дынько выйшаў на волю

Сёння раніцай са спецпрымальніка на Акрэсціна вызвалілі галоўнага рэдактара «Нашай нівы» Андрэя Дынько. Журналіст прабыў за кратамі 10 сутак. Каля ўваходу яго сустракалі некалькі дзесяткаў чалавек - блізкіх, калегаў, аднадумцаў, чытачоў.

31.03.2006 / 18:03

Фота

Выпускаюць вязняў прыкладна ў той самы час сутак, калі затрымлівалі: да прыкладу, Дзмітрыя Гурневіча (карэспандэнт Радыё «Палонія») вызвалілі сёння ўначы, а А. Дынько - каля 11-й раніцы. Яго з’яўленне ў дзвярах спецпрымальніка суправаджалася гучнымі апладысментамі.

Перш чым паехаць дахаты, журналіст крыху пагутарыў з сабранымі, падзяліўшыся ўражаннямі ад знаходжання ў вязніцы. «Напэўна, больш за ўсё запомніцца тое, што я гэтыя ночы спаў на лаўцы шырынёй 28 см (мы змерылі запалкавай каробкай), так што трэба было спаць і трымацца рукой за край стала, каб не ўпасці», - з усмешкай узгадаў Андрэй Дынько.

Ён параіў тым, чые блізкія ўсё яшчэ застаюцца за кратамі, перадаваць ім больш газет, бо кожны асобнік перадаюць з камеры ў камеру і зачытаваюць «да дзірак». Увогуле ж, з яго словаў, пад канец «тэрміну» за кратамі было не так ужо і кепска: «Вы-та, напэўна, напакутаваліся тут: на вас на многіх твару няма... А там - напачатку, канешне, цяжка было псіхалігічна,бо не ведаў, што далей будзе. А пад канец быў суцэльны смех і гумар...»

У сённяшнім нумары «Нашай нівы» змешчаны цэлы артыкул Андрэя Дынько на гэтую тэму, напісаны за кратамі. . Журналісты выдання, якія сустракалі свайго рэдактара ля Акрэсціна, прынеслі некалькі асобнікаў газеты з сабою, і ў чаканні А. Дынько людзі чыталі яго нататкі проста перад брамаю спецпрымальніка.

Дарэчы, разам з ім у камеры сядзеў і журналіст «Белорусы и рынок» Вадзім Александровіч, які выходзіць на волю сёння пасля 16.00.

Каля спецпрымальніка прэс-служба БАЖ апытала некалькіх калегаў А. Дынько, папрасіўшы выказацца на тэму масавага затрымання і зняволення журналістаў пад час веснавых акцый пратэсту.

Аляксандр Старыкевіч, галоўны рэдактар газеты «Салідарнасць»: «Шчыра кажучы, я думаю, што тады на Кастрычніцкай плошчы хапалі не рэдактара «Нашай нівы» (хаця я магу памыляцца), а проста чалавека, які відавочна скіроўваўся падтрымаць удзельнікаў акцыі пратэсту. Калі б гэты «канвеер» працаваў хоць з нейкай думкай, то маглі б Андрэю прышпіліць, да прыкладу, «удзел у несанкцыянаванай акцыі пратэсту»... Але, як яны ўсіх бралі за лаянку - так пайшоў і Дынько. Хаця мне лягчэй паверыць, што брыдкасловіў глуханямы, чым Андрэй...»

Аляксей Шэін, прэс-група А. Мілінкевіча (нагадаем, што гэты журналіст таксама нядаўна выйшаў з Акрэсціна пасля 5 сутак арышту): «Пад гэтую татальную зачыстку трапілі журналісты як актыўная паводле свайго прафесійнага абавязку частка беларускага грамадства. З іншага боку, для міліцыянтаў, для тых людзей, хто затрымліваў, для суддзяў не было рэзонаў адпускаць чалавека ці даваць яму менш «сутак», калі яны даведваліся, што гэта - журналіст. Гэта гаворыць пра тое, што «канвеер» падмяў пад сябе ўсе прафесіі: і калі ты да іх патрапіў, тваё журналісцкае пасведчанне цябе не выратуе...»

Прэс-служба ГА «Беларуская асацыяцыя журналістаў»