«Pieśniary» śpiavali na Antymajdanie, a zachaplajucca Majdanam: «Narod pakazvaje, što jon nie statak baranoŭ»
Na mitynhu Partyi rehijonaŭ u Kijevie ŭ subotu vystupili «Pieśniary».
16.12.2013 / 14:48
Paśla śmierci Uładzimira Mulavina paŭstała niekalki kalektyvaŭ, jakija vystupajuć pad hetym brendam. Jakija «Pieśniary» i čamu vystupili na «Antymajdanie», to bok u padtrymku ŭkrainskaha prezidenta Viktara Janukoviča? Jak «Pieśniary» staviacca da padziej, jakija adbyvajucca va Ukrainie?
Biełaruski dziaržaŭny ansambl «Pieśniary», zarehistravany pry Ministerstvie kultury Biełarusi, vałodaje ŭsimi jurydyčnymi pravami na tavarny znak «Pieśniary». I hety ansambl na «Antymajdanie» nie vystupaŭ, paviedamiŭ karespandentu Svabody mastacki kiraŭnik kalektyvu Viačasłaŭ Šarapaŭ:
«Heta byli levyja niejkija «Pieśniary». My ich nie kultyvujem i tym bolš nie sočym za ich tvorčaściu».
Viačasłaŭ Šarapaŭ padzialiŭsia svaimi ŭražańniami ad padziejaŭ, jakija adbyvajucca va Ukrainie:
«My vielmi lubim ukrainski narod i Ukrainu, i nam soramna za toje, što tam adbyvajecca. Treba ŭžo niejak vyznačycca: albo tudy, albo tudy. A toje, što vystupajuć niejkija kalektyvy, to heta, vidać, na sumleńni arhanizataraŭ. Kaniečnie, nam by nie chaciełasia naohuł ułazić u hety palityčny praces. Bo ź jakoj radaści my pavinny ŭmiešvacca i padtrymlivać niejki adzin z bakoŭ? Navat niahledziačy na niejkija simpatyi ci antypatyi. Doŭh dziaržaŭnaha kalektyvu — u hetuju spravu nie ŭmiešvacca. Nu, a toje, što na nas uskosna padaje, skažam, nie cień, a nas pačynajuć błytać, to heta niepryjemna. My ŭžo mnoha sudovych pracesaŭ vyjhrali, ale tym nie mienš nastolki zapatrabavany brend, što pakul spynić hety praces niemahčyma».
Na majdanie ŭ padtrymku prezidenta Viktara Janukoviča — na tak zvanym «Antymajdanie» — vystupiŭ vakalna-instrumentalny ansambl «Pieśniary», jaki maje jurydyčny adras u rasijskim Zielenahradzie.
Pradstaŭnik kalektyvu Viktar Małčanaŭ skazaŭ, što hetyja «Pieśniary» vystupali z kancertam u pasiołku Ukrainka, i im prapanavali vystupić jašče i ŭ Kijevie «na narodnych hulańniach».
«Situacyja vielmi niepryjemnaja. U hetaj niedahavoranaści ŭsio i palahała. Bo my jechali, kab vystupić, jak nam patłumačyli, na narodnych hulańniach. Kali my pahladzieli telebačańnie i zrazumieli, što na hetaj Jeŭrapiejskaj płoščy nie narodnyja hulańni, a «Antymajdan», my sprabavali admovicca ad hetaj spravy.
Ale nas stali pierakonvać, što nijakaj palityki tam niama, nichto vas my jechali, kab vystupić, jak nam patłumačyli, na narodnych hulańniach nie prymušaje za niekaha zaklikać, prosta praśpiavajcie svaje pieśni. A ź inšaha boku, my ŭžo trapili ŭ takuju pastku, bo kali b admovilisia, to daviałosia b płacić za hatel i za aŭtobus svaimi hrašyma. Karaciej, atrymałasia situacyja, kali, z adnaho boku, niejkija byli ŭ hetym chitryki. A z druhoha boku, užo byli zapłačany hrošy i ŭžo šlachu nazad nie było. My prosta pavinšavali ludziej z nadychodziačymi śviatami i praśpiavali znajomyja im pieśniaroŭskija pieśni. My nie zaklikajem stanavicca na čyjści bok. My možam i na Majdanie vystupić. Ja razumieju, što ciapier užo duraść apraŭdvacca. Ale heta była niejkaja pastka, u jakuju my trapili praź niaviedańnie, i ŭsio».
Na pytańnie, čamu nie vystupili na Majdanie, Viktar Małčanaŭ skazaŭ, što «nichto nie prapanavaŭ».
Za vystup na «Antymajdanie» «Pieśniaram» zapłacili, ale Małčanaŭ admoviŭsia paviedamić pamier hanararu:
«Jano źniešnie tak i vyhladała, što my vyjšli ŭ padtrymku Janukoviča. Choć takoj razmovy z zakazčykam nie było. Zakazčyk skazaŭ — ci nie chočacie vy tam za niejkija hrošy vystupić i na Jeŭrapiejskaj płoščy, tam buduć narodnyja hulańni?»
Małčanaŭ nazvaŭ «strašennaj manipulacyjaj» paviedamleńni pra toje, što mienavita paśla vystupu «Pieśniaroŭ» usie pačali skandavać: «Pucin!»
«Tam takoje było paśla vystupu niejkaha čynoŭnika ad «Partyi rehijonaŭ». Ale heta nijakich adnosin da nas i «Pieśniaroŭ» na scenie nie mieła. To bok heta absalutna asobnaja historyja. «Pieśniaroŭ» u toj momant na scenie nie było. Heta vializny padman. Apraŭdvacca paśla hetaha brudu vielmi niepryjemna. Nie było nivodnaha namioku, nivodnaha słova, što my padtrymlivajem niejkija partyi ci niešta inšaje. My prosta pavinšavali ŭkraincaŭ z nadychodziačymi śviatami i praśpiavali 6–7 piesień. I syšli, usio».
Małčanaŭ taksama padzialiŭsia svaimi ŭražańniami ad padziejaŭ va Ukrainie:
«My prajazdžali kala Majdana, i vielmi ŭrazili trochmietrovaj vyšyni barykady, jak dekaracyi da niejkaha filmu pra vajnu. Vielmi ŭražvaje. Ja ad hetaha ŭ zachapleńni.
Bo narod pakazvaje, što jon nie statak baranoŭ, a jon adstojvaje svaju budučyniu, svajo bačańnie krainy, u jakoj jon choča žyć».