Vital Ryžkoŭ. Vieršy

14.03.2008 / 20:32

1. Biełaruś siamivokaja

kolkaść piva na viečar u hetym horadzie daŭno nia mierajuć litrami
aŭtobusy tut biaz škła kab pasažyry susiednich mahli razmaŭlać
dobra Tabie — Ty naradziŭsia pad Suzorjem Vialikaj Litary
karotkačasovy doždž bieź pierapynku płača jak niemaŭla

chraničnaha aptymizmu chapaje tolki na toje kab napisać smsku
dy trymacca bolš‑mienš viasiołym — chaj sabie heta j vonkava
žycharoŭ hetaha horadu daŭno pužajuć budoŭlaj AESu —
śmiajecca i płača ŭ siem ručajoŭ Biełaruś siamivokaja

tut u horadzie M mnie taksama radasna radasna
ale lohka adčuć bieź luboha syhnału tryvohu
u nas usio dobra — my ŭ atačeńni patrebnaha radyjusu
u samym śmiardziučym centry čahości žyvoha

2. ***

Samaje vialikaje serca ŭ horadzie
spyniłasia raptam — voś hora dzie!
Paprychodzili roznyja, zajenčyli choram:
«Ach, hora nam!» Tak, hora vam!
Jano lažała pamiž piacipaviarchoŭkami,
paabklejenaje abviestkami, pazastaŭlenaje taksoŭkami,
moładź pa načoch tłumačyła sercu,
što kachańnie pieraškadžaje seksu,
žanatyja pjanicy pryvykli da jaho šorhatu —
«Čaho badziajeśsia? Dadomu jšoŭ by ty…» —
jany mačylisia na ścianu mitralnaha klapana
i niešta tłumačyli sercu, płakali.
Serca ŭličvała plusy j minusy —
a ciapier spyniłasia; mo — stamiłasia?
Ci było heta serca shareware? —
bo spyniłasia, stała šeraje!
Pahladzieć sabralisia čerhi doŭhija,
jak spaźniajecca «chutkaja kardyjalohija».
U Harvykankamie Hałoŭny vymavić siliŭsia:
«Nu, nie pavodle planu ž spyniłasia…»
Ludzi płakali, cierli skroni,
kryvažerna śmiajalisia ŭ vočy poŭni,
chto chistaŭsia, chto trymaŭsia roŭna,
chto ciahnuŭ da serca svaje dałoni.

3. ***

Ty źnitavany z hetym miescam bolš ciapier,
čym, jak zdavałasia tabie, raniej, dy chieruvimy
ŭsio apantaniej pierakonvajuć ciabie,
što ty nikomu tut ničoha nie pavinny.
Tvaju ruku paciśnie potnaja ruka,
chałodnaja, vialikaja, kaščavaja — pa hetym
ty zrazumieješ, što idzieš da ciahnika,
ty pakidaješ miežy hieta.
Dastanieš knihu, siadzieš la vakna,
čytać nia zdoleješ — adno hladzieć, jak
adolvaje adlehłaści truna,
dy radaść soramna pakazvać pry susiedziach.

***

Vital Ryžkoŭ naradziŭsia ŭ Mahilovie, dzie žyvie j pracuje. Laŭreat konkursu «Plastylinavy busieł» (2005), finalist konkursu Biełaruskaha PEN‑centru da stahodździa hazety «Naša Niva» (2006). Vieršy drukavalisia ŭ časopisach «Maładość», «Dziejasłoŭ», «Idiot» (Viciebsk), štotydniovikach «Naša Niva», «Novy čas» dy inš.