Paleski «Chatabud»: adzin dzień Andrusia Horvata, jaki źjechaŭ ź Minska adnaŭlać dziedavu siadzibu FOTAREPARTAŽ 

04.11.2015 / 12:47

Vioska, kudy viarnuŭsia Andruś Horvat, nazyvajecca Prudok. Heta ŭ hłušy Paleśsia, kala miažy z Ukrainaj, 300 km na poŭdzień ad Minska. U Prudku žyvie kala 150 čałaviek. Najbližejšyja ad jaje harady — Chojniki i Kalinkavičy. Kali viedajecie znakamityja vioski Juravičy, Aŭciuki ci Karanioŭku («Ludzi na bałocie» Mieleža) — heta pobač.

Zarablaŭ Andruś Horvat fryłansam. Chacieŭ pajści nastaŭnikam u Juravickuju škołu. Dyk nie ŭziali. Raźličvaje jon ciapier na prakorm sa svajho vialikaha aharoda.

U siońniašnim numary papiarovaha tydniovika «Naša Niva» apublikavanaja čarhovaja častka dziońnikavych zapisaŭ Horvata. A my tut na sajcie pakul prapanujem vam fotarepartaž Siarhieja Hudzilina z Prudka.

Ranica ŭ chacie Horvata pačynajecca z radyjo «Kultura» u ciemry. Kłasičnaja muzyka ŭ viaskovaj chacie hučyć pa-inšamu. Pad huki simfaničnaha arkiestra u chatu traplaje ranišniaje śviatło. 

Ścieny ŭ chacie atynkavanyja hlinaj. Na miescy, dzie staraja tynkoŭka była vypaŭšy ŭ formie serca, Horvat vykłaŭ serca z kamieńčykaŭ. «Kali nastupnym razam mnie skažuć, što ja maju kamiennaje serca, ja nie budu abviarhać», — napisaŭ jon u svaim fejsbuku.

U hrubcy ŭžo palicca. Andruś abiraje bulbu na śniadanak.

Zapasy na zimu z ułasnaha harodu lažać na padłozie ŭ chacie.

Śniadanak Horvat hatuje ŭ adramantavanaj hrubcy na ahni. U hety dzień u čyhunku varycca bulba, a na patelni smažycca sała z cybulaj. Pach raściakajecca pa pakoi i źmiešvajecca z vodaram dreva i hlinianaj tynkoŭki… Radyjo pramaŭlaje prahnoz nadvorja.

Čyhunok sa zvaranaj bulbaj Andruś biare ŭ ručnik i idzie scedžvać vadu na dvor. Para ad vady hreje jaho ruki…

Syty palašucki śniadanak: bulba, jajki, sała, cybula, małako, pamidory i śmiatana. Pad patelniaj staić adrezany draŭlany kruhlak. Śniedaje Horvat na stale, jaki zrabiŭ jaho dzied. Kožnaja plama, zrezy ad naža i ščyliny na im — adbitak pobytavaj mituśni hetaj chaty.

Kryž na hałoŭnaj vulicy ŭ Prudku. Chata Horvataŭ — u samym levym kucie.

Andruś pje harbatu z zavaranaha bahunu.

U mižramniku — hniaździečka dla dački Horvata, Varvary, jakaja čas ad času pryjazdžaje da jaho ź Minska.

Andruś vykapaŭ u lesie, jaki za płotam, jabłyniu-dzičku i niasie jaje ŭ svoj dvor.

Vid z dvara Horvata. Prudok. Vulica Dziaržynskaha. Dzień chilicca da viečara.

Andruś sadzić jabłyniu-dzičku ŭ svaim dvary. Jaho dzied, jaki žyŭ tut, taksama zajmaŭsia sadavodstvam. Na nastupny hod hetuju jabłyniu treba pryščaplać…

Pakul na vulicy jašče vidna, treba i pasiekčy drovy.

Zadni dvor na siadzibie. Andruś siadzić na drabinie la dryvotni.

Paleski «łambierseksuał» kolić ̶s̶e̶ł̶f̶i̶ drovy. Da Minska 300 kiłamietraŭ. Viečareje. Piatnica.

Na budaŭničym bušłacie Horvata «Mośmietrostroj» zakreśleny, a źvierchu čornym markieram łakanična napisana «Chatabud». 

Prudok achutaŭ ciomny vosieński viečar. U chacie haryć śviatło, hrubka ŭžo palicca na noč. La jaje Andruś šlifuje čarhovuju draŭlanuju padstaŭku dla posudu.

Na ścianie ŭ chacie visić abraz i partret 17-hadovaha ssylnaha dzieda Horvata.

Iraničny malunak u chacie.

Blizicca noč. Prudok chutka zaśnie. Pierad maim adjezdam Andruś kaža, što pierajezd u hetuju chatu — heta sproba «upisacca ŭ hienieałahičnaje dreva majoj siamji». Na niebie ŭžo śvieciać zory. Biarecca na maroz. Akacyja la chaty, jakuju pasadziŭ Horvataŭ dzied, amal vysachła. Na joj zastałasia tolki adna žyvaja halinka i joj treba pieražyć zimu.

Fota Siarhieja Hudzilina, Minsk—Kalinkavičy—Prudok—Minsk