Historyja žyćcia samaha modnaha ministra, jaki moža prasłavicca, uzakoniŭšy biełaruskamoŭnyja etykietki

Ziemlaki Uładzimira Kałtoviča kažuć, što patencyjał u im bačyli zaŭsiody, ale i padumać nie mahli, što jon zojmie takuju vyskuju pasadu.

20.09.2017 / 08:44

Uładzimir Kałtovič — adziny ministr u Biełarusi, jaki nie baicca vystaŭlać sełfi ŭ fejsbuk, fatahrafujecca ŭ vyšyvancy i pierapoščvaje ŭ sacsietkach nie tolki spasyłki na surjoznyja intervju, ale i žartaŭlivyja materyjały. Jon vystupaje za rynkavyja reformy i raźniavolvańnie biznes-inicyjatyvy. I moža ŭvajści ŭ historyju jak čynoŭnik, dziakujučy jakomu biełaruskaja mova budzie zamacavana na ŭpakoŭkach tavaraŭ. Heta pytańnie zaraz aktyŭna abmiarkoŭvacca, choć ministr antymanapolnaha rehulavańnia i handlu pa hetaj temie pakul admoŭčvajecca.

 

My źjeździli na radzimu ministra, kab daviedacca, što pamiatajuć pra jaho ziemlaki.

«Chto ž viedaŭ, što jon tak vysuniecca? Tady b zapisvali za im!»

Uładzimir Kałtovič pachodzić z Červienia (raniej Ihumien), heta nievialiki horad na ŭschod ad Minska.

Dźvie traciny davajennych žycharoŭ Červienia zahinuli padčas vajny, u miastečku zastałosia kala 2 tysiač čałaviek. Ludzi z navakolnych viosak paciahnulisia ŭ rajcentr. Siarod ich byli baćki budučaha ministra.

Dom, u jakim vyras budučy ministr. Archiŭnaje fota.

Ich radzima — vioska Ivaničy za 7 km ad Červienia. Choć siamja i pierajechała ŭ horad, haspadarku ŭziali z saboj. Tolki voś karovu ŭžo nie trymali.

Maci była prybiralščycaj, baćka budaŭnikom.

Uładzimir byŭ u siamji starejšym synam, aproč jaho hadavaŭsia małodšy Andrej. Ciapier jon hałoŭny śpiecyjalist upraŭleńnia nahladu i prafiłaktyki Ministerstva pa nadzvyčajnych situacyj.

Andrej Kałtovič, brat ministra

«Heta vy śpiecyjalna pryjechali, kab pra jaho napisać?» — kaža maci čynoŭnika i pačynaje płakać ad honara za syna.

Braty vučylisia ŭ škole №1 Červienia. Ciapier heta biełaruskamoŭnaja himnazija, ale tady navučańnie viałosia pa-rusku.

Z tych, chto vykładaŭ va Uładzimira, zastałasia tolki nastaŭnica muzyki.

«Łupacieńki taki chłopčyk, śvietleńki. Zaŭsiody akuratny, čyścieńki. Dzicia — cud prosta. Takoje miłaje stvareńnie!» — rassypajecca ŭ kamplimientach žančyna.

«U nas byŭ taki kłas, što ŭsie chłopčyki vučylisia lepš za dziaŭčynak. A my ciahnulisia za imi», — kaža adnakłaśnica ministra Maryna Pankaviec. Jany vučylisia razam vosiem hadoŭ. 

Rodnaja škoła ministra. Archiŭnaje fota.

Ci čakali siabry, što Uładzimir daraście da takoj pasady?

«Nie čakali, — pryznajecca jana. — Vova taki byŭ spakojny, nikoli napierad nie lez… U nas u kłasie chłopcy zasnavali ansabl — i śpiavali, i hrali, — dyk jon niejak tudy nie vielmi chadziŭ, bolš času na vučobu traciŭ».

Usie tyja, chto pamiataje Kałtoviča ź dziacinstva i junactva, źviartajuć uvahu na jahonuju akuratnaść: «Inšyja chłopcy pa kutach ciskali, to jon zaŭsiody byŭ intelihientny. Nikoli dziaŭčynku nie pakryŭdzić. Chto ž viedaŭ, što jon tak vysuniecca, što stanie vialikim načalnikam? Tady b zapisvali za im!»

«Pamiataju, nastaŭnica ruskaj movy staviła bajki, — pryhadvaje Maryna Pankaviec. — I voś u bajcy «Jak husi Rym vyratavali». Dyk Vova byŭ tym chłopcam, jaki paśviŭ husiej. Jon chadziŭ, a my miž saboj: «Ha-ha-ha-ha», — uzhadvaje žančyna historyju školnych časoŭ.

Chacieli adpravić na słužbu ŭ Čačniu

Maci ministra kaža, što nastaŭniki zaŭsiody chvalili jaho, choć vydatnikam chłopiec nie byŭ.

Paśla vaśmi kłasaŭ Uładzimir pastupiŭ Minski kaapieratyŭny technikum Biełkaapsajuza. Ci nie strašna było adnaho adpuskać u stalicu?

«Dy nie, jon taki sprytny byŭ!», — uzhadvaje maci.

Paśla vučoby ŭ technikumie budučy ministr pajšoŭ u vojska. «Uvohule jaho vieźli ŭ Čačniu, ale zahraz u Tambovie», — kaža žančyna.

Raskazvać pra śpiecyfiku słužby Kałtoviču nie dazvalałasia. Zhadvaŭ tolki, što ŭ vučebnaj čaści jamu daviałosia ŭziacca za anhlijskuju movu. U Tambovie rychtavali vajskoŭcaŭ dla radyjoelektronnaj baraćby.

Kali Uładzimir viarnuŭsia z vojska, pamior baćka. Maci daviałosia pracavać adrazu ŭ niekalkich miescach, kab vyciahnuć siamju. Syn tym časam rabiŭ karjeru ŭ handli.

«Pamiataju, jak na adnoj sustrečy adnakłaśnikaŭ Vova kuryŭ lulku. Jon tady va ŭniviermahu «Biełaruś» pracavaŭ. I voś siadzieli my ŭsie, adzin adnamu hetu trubku mira pieradavali — treba ž usim pakaštavać!», — uzhadvaje Maryna Pankaviec.

Pra toje, što staŭ dziadulem, Kałtovič paviedamiŭ u fejsbuku

U 26 hadoŭ Uładzimir ažaniŭsia. Jaho žonka taksama pachodzić z Červienia. Jana vyvučyłasia na nastaŭnicu, ale pa śpiecyjalnaści pracavała niadoŭha, zaniaŭšysia vychavańniem dziaciej. Ciapier, pa słovach miascovych, pracuje ŭ handli.

U siamji ministra dvoje dziaciej. Starejšaja — Alaksandra. Admietna, što na staroncy «Ukantakcie» jana padpisanaja pa-biełarusku (jak, darečy, i jaje muž).

Kali dziaŭčyna brałasia šlubam, baćka vystaviŭ u fejsbuk adrazu dva zdymki. Adzin ź niaviestaj, druhi z kvietkami dla jaje, składzienymi ŭ bahažniku aŭtamabila. Tak padpisčyki Kałtoviča zmahli daviedacca, što jon jeździć na «Falksvahienie Holf». «Mašyna tatava, kvietki dla niaviesty», — padpisaŭ jon zdymak.

 

Paŭhoda tamu Alaksandra naradziła dzicia. «Ja dziadula», — łakanična paviedamiŭ ministr svaim padpisčykam i zrabiŭ brutalnaje sełfi ŭ kapiušonie.

Alaksandra vučyłasia na zavočnym i pracavała ŭ handlovym domie «Na Niamizie». 

Małodšy syn, Ivan, — tvorčaja asoba. Jon skončyŭ minskuju himnaziju-kaledž mastactvaŭ, paśla pastupiŭ u Akademiju mastactvaŭ na fakultet dyzajna i dekaratyŭna-prykładnoha mastactva.

A jašče Ivan zachaplajecca futbołam — byŭ u trojcy najlepšych bambardziraŭ amatarskaha kłuba «Hrunvald» u 2015 hodzie.

U tym ža hodzie Ivan trapiŭ na staronki ŚMI — chłopiec syšoŭ z doma, i jaho šukali pa ŭsioj krainie. «Ivan moh adpravicca ŭ Rasiju, pakolki raniej jon zajaŭlaŭ ab takim namiery», — paviedamlała milicyja. U Rasii tady pracavaŭ jahony baćka. Na ščaście, heta była historyja sa ščaślivym kancom, praź niekalki dzion chłopiec znajšoŭsia.

Status ministra handlu dazvalaje pretendavać na katedž u Drazdach, ale svoj nadzieł Kałtovič pakul nie atrymaŭ. Siamja čynoŭnika doŭhi čas žyła ŭ Čyžoŭcy, a paśla pierabrałasia ŭ trochpakajoŭku na vulicy Žukoŭskaha, pobač z budujemaj stancyjaj mietro «Kavalskaja słabada».

 

«Ja jak ubačyła jaho fota ŭ vyšyvancy, až nie pavieryła — zdajecca, što jon tam vaśmikłaśnik! Dumaju, ź jakoha hoda hety zdymak, ci to školny, ci to jaki?» — kaža adnakłaśnica čynoŭnika. Uładzimir Kałtovič nasamreč vyhladaje nadzvyčaj małažava na svaje 50 hadoŭ. 

Jon byŭ adzinym ministram, jaki sioleta pryniaŭ udzieł u Minskim paŭmarafonie. Fotazdymak apublikavany na jahonaj staroncy ŭ fejsbuku.

 

Niahledziačy na toje, što čynoŭnik aktyŭničaje ŭ sacsietkach, na pasadzie ministra jon daŭ niašmat intervju. U asnoŭnym jahonyja vystupy datyčacca vykanańnia zakonaŭ ab handli, farmiravańnia cenaŭ i pavyšeńnia dziełavoj aktyŭnaści nie tolki ŭ stalicy, ale i ŭ rehijonach. Kałtovič naležyć da novaj hienieracyi biełaruskich čynoŭnikaŭ, jakija vystupajuć za rynkavyja reformy, ale natykajucca na zašoranaść staroj namienkłatury.

Na apošnim pasłańni parłamientu i narodu Łukašenka aburyŭsia słovami ministra handlu, jaki zajaviŭ, što my, moža być, nie budziem kantralavać cenaŭtvareńnie, a bolš budziem zajmacca stvareńniem kankurencyi. Kiraŭnik dziaržavy tady rezka zajaviŭ: «My nie dapuścim rosta cenaŭ». I daŭ kamandu ministru pa-raniejšamu sačyć za cenami i nie słuchać MVF. 

 

Jašče adno dyskusijnaje pytańnie — mova na etykietkach. Bolš za čatyry tysiačy podpisaŭ sabrała pietycyja za toje, kab infarmacyja na tavarach, što pradajucca ŭ Biełarusi, była na dźviuch dziaržaŭnych movach. Rašeńnie prymać parłamientu, ale pazicyja MARH jak halinovaha ministerstva maje važnaje značeńnie. Pakul ministerstva nastojvaje na varyjancie, jaki čynić pieraškody ŭ vykarystańni biełaruskaj movy ŭ biznesie.

Pa padlikach čynoŭnikaŭ, dadać biełaruskuju movu na etykietki, značyć, zrabić tavar bolš darahim. Kolki kaštuje pavaha klijentaŭ, u ministerstvie, vidać, nie padličvali. Ministr Uładzimir Kałtovič pakul admoŭčvajecca pa hetym pytańni.

Daviedka

Uładzimir Kałtovič naradziŭsia ŭ 1966 hodzie ŭ horadzie Červień Minskaj vobłaści.

Skončyŭ Minski kaapieratyŭny technikum Biełkaapsajuza (1984), Biełaruski dziaržaŭny ekanamičny ŭniviersitet (1992) i Akademiju kiravańnia (2001).

Paśla słužby ŭ vojsku pracavaŭ u treście stałovych Zavodskaha rajona Minska (1986-1989), staršynioj prafkama Minskaha kaapieratyŭnaha technikuma Biełkaapsajuza (1989-1991). Z 1991 hoda — u vykankamie Zavodskaha rajsavieta narodnych deputataŭ Minska.

Pracavaŭ namieśnikam dyrektara pa kamiercyjnaj rabocie ŭniviermaha «Biełaruś» (1995-1998), namieśnikam kiraŭnika administracyi Zavodskaha rajona Minska (1998-2000), pieršym namieśnikam hienieralnaha dyrektara «Handlovaha doma «Na Niamizie» (2000-2005), pieršym namieśnikam načalnika hałoŭnaha ŭpraŭleńnia spažyvieckaha rynku Minharvykankama (2005-2008), načalnikam upraŭleńnia handlu hałoŭnaha ŭpraŭleńnia mižnarodnaha supracoŭnictva i handlu Aparatu Savieta ministraŭ (2008-2009).

U 2009-2010 — namieśnik, pieršy namieśnik ministra handlu, u 2010-2012 - namieśnik staršyni Minharvykankama, u 2012-2015 — daradca-pasłaniec pasolstva Biełarusi ŭ Rasii. Z 2015 hoda — ministr handlu.

Žanaty, maje dvaich dziaciej.

Adarja Huštyn, Jahor Marcinovič