Halina Siŭčanka. Utok
27.12.2017 / 13:27
utok
čuju jak dychaje toj chto spaznaŭ mianie
pomniu jak dziŭny horad strach prahłynuŭ
čyrvańniu vyšyvała ja kut pa lnie
kłałasia biełaśledam na ŭtok ilnu
tam — vadaspad asałody zaŭsiody tam
tut — zabyćcia pradźziańnie niaŭmolna tut
ścieham tvaim — napramak
i viej ściaham
kožny šyvok i kožny čyrvony kut
zoravuholla ŭ niebie hłyboki kviet
tonkaj struny napiataść dy klič zvanoŭ
isnaści snu dakazvajuć inšaśviet
javu ilnujučy
źjaviŭšy lon nanoŭ
pomniu jak ty i ja nie znajšli daroh —
socień daroh što ścialisia u adnu
čuju jak niechta zabałać pieramoh
moŭkna kładu naśledździe na ŭtok ilnu