Šrajbman: Jość adno chutkaje vyjście z vajny. Ale jaho vierahodnaść nievialikaja
«Ciapier užo jasna, što vajna asudžanaja zaciahnucca, jak minimum, na miesiacy, navat kali ŭnutry hetaha terminu buduć taktyčnyja pieradyški i pieramirji. Vajna moža mianiać formu, pieraciakać z sutyknieńnia armij u baraćbu akupacyjnaha korpusa z partyzanami, ale toje, što nas čakaje doŭhi šlach da miru, — praktyčna harantavana». Čamu spynieńnie vajny ŭ bližejšyja dni małavierahodnaje, piša Arciom Šrajbman.
12.03.2022 / 16:34
Pryvodzim mierkavańnie analityka sa skaračeńniami:
«Ja nie vajenny ekśpiert, kab acanić suadnosiny sił na ziamli i dastupnyja reziervy dla praciahu vajny. Ale i nie vajskoŭcy čaściej za ŭsio prymajuć takija rašeńni, jak pačać abo skončyć vajnu. A palityčnyja stymuły z abodvuch bakoŭ nastrojenyja, i jašče niejki čas buduć nastrojenyja na praciah vajny.
Dla Pucina adstupleńnie — nieprymalny varyjant, bo jon nie dasiahaje nijakich metaŭ uvarvańnia, ale atrymlivaje amal usie jaho vydatki.
Navat kali ŭdasca raźmianiać častku sankcyj na spynieńnie aktyŭnych bajoŭ, heta nie viernie ŭ krainu kapitał, vieru inviestaraŭ i ŭsie astatnija vyhody davajennaha času, bo nie budzie davieru da taho, što Kreml zaviaršyŭ vajnu nazaŭždy. Tamu vybudoŭvać ekanamičny sanitarny kardon vakoł Rasii praciahnuć až da źmieny režymu ŭ joj.
Ukraina ŭ takim scenaryi (prypynieńnia vajny Maskvoj) remilitaryzujecca i adnović ekanomiku z padtrymkaj Zachadu i budzie padtrymlivać partyzanščynu na akupavanych terytoryjach, kab uskładnić žyćcio rasijskich vojskaŭ tam i sarvać novy nastup.
Heta značyć, palityčnyja mety Pucina ŭ hetym scenaryi dasiahnutyja nie buduć, kali nie ličyć takimi metami vajenny i vielmi darahi kantrol nad zaniatymi terytoryjami ź niełajalnym nasielnictvam, jakoje isnuje ŭ stanie humanitarnaj katastrofy.
Vychad z vajny z boku Kijeva jašče mienš vierahodny, čym adstupleńnie Pucina. Pa-pieršaje, biez harantyj biaśpieki lubyja sastupki pa terytoryjach — tolki adkładvańnie novaj ekspansii. A harantyj ź siońniašniaj Rasijaj nie moža dać nichto.
Pa-druhoje, va ŭkrainskim hramadstvie daminuje žadańnie zmahacca i ŭpeŭnienaść u tym, što kraina zdolnaja vystajać i ŭziać Rasiju zmoram, navat kali heta budzie značyć zaciažnuju vajnu. Heta značyć, Viarchoŭnaja Rada prosta nie ŭchvalić kapitulacyju i źviazanyja ź joj ŭmovy. A navat kali złamać volu Zialenskaha i jaho akružeńnia vajavać, ich zahad svajmu vojsku i ludziam pierastać supraciŭlacca naŭrad ci budzie kimści vykanany na ziamli.
Čym bolš budzie achviar siarod ukrainskich cyvilnych, tym bolš u ich budzie blizkich i svajakoŭ, dla jakich u hetym žyćci zastaniecca adzin sens — praciahvać baraćbu da kanca. Rasijskaja vajskovaja mašyna zdolnaja pieramahčy, tolki kali hetaja kalektyŭnaja vola budzie złamanaja, ale pakul što jana tolki macnieje, pryčym žachlivaj canoj.
Ale na pačatku ja napisaŭ «praktyčna» mienavita tamu, što adzin adnosna chutki vychad z vajny jość. Heta pieravarot u Rasii, chutčej za ŭsio, rukami vajskoŭcaŭ. Adrazu skažu, u ahladnaj budučyni vierahodnaść takoha vyniku nievialikaja.
Rasijskaja ŭłada, uklučajučy hienieralitet, žyvie ŭ burbałcy ŭłasnych iluzij pra Ukrainu, jaje zdolnaść i volu da supracivu. Jany vidavočna čakali «Ruskaj viasny» i pasiŭnaści ad nasielnictva ŭ farmacie Kryma-Danbasa ŭ 2014 hodzie, tolki na ŭsich terytoryjach, jakija ich cikaviać. Heta prosta vidavočny pravał raźviedki i analitykaŭ, za što, pa čutkach, užo pasadzili pad chatni aryšt viarchušku źniešniaj raźviedki FSB. Pa ŭskosnych prykmietach, u takoj ža burbałcy žyvie bolšaść rasijskaha hramadstva.
Ale z časam realnaść budzie pranikać u burbałki. Kamandziry siaredniaha źviana buduć bačyć situacyju na palach boju i akupavanych terytoryjach, i razumieć, što niama šlachu nie toje, što da chutkaj pieramohi, ale ŭ pryncypie da ŭstojlivaj pieramohi i zamacavańnia na ziamli ŭ lubym časovym haryzoncie. Dezierciraŭ i tych, chto ŭchilajecca ad słužby, budzie ŭsio bolš, bo ŭkraincy vajujuć za svoj dom, a rasijanie — za ideałahičnyja ŭstanoŭki ich ułady. Heta rozny ŭzrovień hatoŭnaści da samaachviaravańnia. Hetuju realnaść palavyja kamandziry pastupova buduć danosić navierch — hienierałam u Maskvu.
Zaciažnyja nastupalnyja vojny ź ideałahičnymi metami (Afhanistan u SSSR, Vjetnam i Irak u ZŠA) pačynajucca z hramadskaj ejfaryi, a zakančvajucca šyrokaj niezadavolenaściu. U takoj situacyi ŭ rasijskich hienierałaŭ, jakija razumiejuć tupikovaść vajennaj stratehii na ziamli, i cyvilnych biurakrataŭ, jakija razumiejuć biespraśvietnaść kryzisu ŭ ekanomicy, źjavicca ahulny intares raźviarnuć kurs, nie z-za lubovi ci žalu da Ukrainy, a ź lubovi i žalu da siabie.
Hety nastroj dvuch kryłaŭ rasijskaj ułady ŭžo budzie abapiracca na bolš masavuju padtrymku hramadstva. A supraćstajać jamu buduć tolki ideałahičnyja mify pra chutkaje krušeńnie ŭkrainskaha nacyzmu i jaho pahrozu dla Rasii. Pieršaje budzie macnieć, druhoje — słabieć.
Hetaja trajektoryja vyhladaje nakanavanaj, choć i niemahčyma pradkazać nijakija terminy. Ruch pa joj moža spynić albo (1) ŭśviedamleńnie hłybini svaich prablem samim Pucinym i chaj źnievažalny, ale razvarot, albo (2) chutkaja kapitulacyja Ukrainy i pryniaćcie hetaha novaha status-kvo ŭsim astatnim śvietam.
Nielha skaryć taki vielizarny narod biez hienacydu abo masavych departacyj. Va ŭkraincaŭ prosta niama šlachu da adstupleńnia, heta nie vajna Zialenskaha, heta vajna ŭsiaho naroda. A ŭ rasijan hety šlach budzie zaŭsiody, bo heta vajna nie na ich ziamli.
Tolki hety šlach moža lažać praz hałavu Pucina. Paraleli z Hitleram, jakomu hienierały byli łajalnyja až da kanca, tut niedarečnyja, bo vajna ŭžo išła na terytoryi ich krainy, i jany byli zacisnutyja ŭ kut. A ŭ Pucina niama hetaha zmacoŭvajučaha kozyra dla elit, jość tolki ideałohija i pakul jašče žyvaja viera ŭ pośpiech.
Zładzić impičmient prezidentu Rasii składana, bo zanadta zaciažnaja i publičnaja pracedura. Tamu taki pieravarot moža być tolki niepravavym, u styli HKČP (ź mirnaj izalacyjaj lidara) abo horš.
Na pieršy płan vyjdzie piersanalnaja łajalnaść Pucinu tych, chto budzie zabiaśpiečvać suviaź i achovu jaho rezidencyi na toj momant. Ale hetaje pytańnie chutčej vyznačaje stupień hvałtu, da jakoj pryjdziecca źviarnucca zmoŭščykam, a nie realnaść samoha scenaryja.
Ja nie mahu acanić, što chutčej — taki pieravarot abo admova ad maksimalisckich zapytaŭ samim Pucinym dziela samazachavańnia. Ale ni ŭ adnym z realistyčnych scenaryjaŭ niama chutkaha adkatu da davajennaj narmalnaści dla Rasii i, takim čynam, dla ciesna źviazanaj ź joj Biełarusi.
Pa-sapraŭdnamu važnym i intryhujučym dla mianie, jak biełarusa, pytańniem, zastajecca toje, jak chutka Łukašenka ŭśviadomić hłybiniu i biezvychodnaść hetaj prorvy, i ci ryzyknie jon u suviazi z hetym zajści na treci raŭnd dystancyjavańnia ad Rasii pry kałasalnych ryzykach jak takoha rašeńnia, tak i admovy ad jaho».