«Ja hladžu ŭ budučyniu z nadziejaj». Zorka biełaruskaj opiery Illa Silčukoŭ raskazvaje, jak sprabuje praciahnuć karjeru ŭ Amierycy
Illa Silčukoŭ byŭ zorkaj biełaruskaj opiery, jon pradstaŭlaŭ svaju krainu na aficyjnych dziaržaŭnych mierapryjemstvach u krainie i za miažoj i vystupaŭ u opiernych teatrach pa ŭsioj Jeŭropie, piša WP.
12.10.2022 / 11:06
Fota: Radyjo «Unet».
Silčukoŭ navažyŭsia vystupić suprać Alaksandra Łukašenki. Ciapier jon žyvie ŭ pryharadzie Bostana z žonkaj i tryma dziećmi i vykładaje muzyku vučniam siarednich kłasaŭ, pakul sprabuje adradzić svaju karjeru śpievaka ŭ ZŠA, dzie jon zastajecca adnosna nieviadomym.
«Mianie viedajuć u Jeŭropie, ale ja nikoli nie vystupaŭ u Štatach, i heta było dla mianie jak čysty arkuš papiery, novaja staronka», — skazaŭ jon padčas niadaŭniaha intervju ŭ Bostanie.
Silčukoŭ udzielničaŭ u šmattysiačnych akcyjach pratestu, jakija byli žorstka padaŭlenyja i pryviali da masavych represij.
Śpiavak admoviŭsia ad troch uznaharodaŭ, jakija atrymaŭ asabista ad Łukašenki. Siabry papiaredzili jaho ab ryzycy.
«Mnie dobra płacili ŭ Biełarusi, i ja mieŭ usie pieravahi. Ja skazaŭ: «Tak, jany płaciać mnie, ale ja im nie naležu»», — skazaŭ Illa Silčukoŭ.
Pavodle jaho słoŭ, jaho publičnaja apazicyja Łukašenku pryviała da taho, što jaho zvolnili z opiery i ŭnieśli ŭ čorny śpis. Jon vykarystaŭ svoj baryton u klipie na pieśniu «Mahutny Boža».
U sakaviku 2021 hoda siłaviki pryjšli pa jaho žonku i abvinavacili jaje ŭ machlarstvie. Jon uspryniaŭ heta jak pahrozu razburyć ich siamju.
«U mnohich dziaciej u Biełarusi abodva baćki znachodziacca ŭ turmie», — skazaŭ jon.
Kali dzieci skončyli škołu ŭ mai taho ž hoda, siamja spakavała čatyry čamadany z važnymi dakumientami i fotazdymkami i vylecieła ź Biełarusi ŭ Hruziju, a zatym u Sietł, dzie žyvuć baćki artysta. Siamja pryjechała na ŭschodniaje ŭźbiarežža kala hoda tamu pa prapanovie Maryny Lvovaj, jakaja kiruje niekamiercyjnaj arhanizacyjaj «Biełarusy ŭ Bostanie».
Lvova i jaje muž upieršyniu ŭbačyli Silčukova na adnym ź jaho apošnich publičnych vystupaŭ u Minsku i, pa jaje słovach, «zakachalisia ŭ jaho hołas». Ale Maryna taksama była ŭražanaja jaho advahaj supraćstajać Łukašenku.
«Illa — sapraŭdny patryjot Biełarusi, — skazała jana. — Vy nie možacie być paśpiachovym u krainie, jakaja źjaŭlajecca turmoj, i, na žal, naša kraina ciapier źjaŭlajecca turmoj».
Silčukoŭ zvodzić kancy z kancami, navučajučy dziaciej 5-9 kłasaŭ u pryvatnaj škole Star Academy.
Silčukoŭ viarnuŭsia na scenu, supracoŭničajučy ź pijanistam Paŭłam Niersiesianam, dacentam Bostanskaha ŭniviersiteta, padčas dvuch apošnich kancertaŭ u Bostanie i Ńju-Džersi.
Dla kancertaŭ jon sabraŭ retraśpiektyvu niekatorych sa svaich asabistych lubimych tvoraŭ, jakija achoplivajuć jaho karjeru ad pieršych urokaŭ śpievaŭ da karjery ŭ nacyjanalnaj opiery. Jon zaviaršyŭ vystupleńnie duetam sa svajoj žonkaj mieca-saprana.
Niadaŭna jon byŭ na prasłuchoŭvańni ŭ Bostanskaj liryčnaj opiery i sprabuje damahčysia prasłuchoŭvańnia ŭ inšych opiernych teatrach ZŠA, a taksama viadzie pieramovy z amierykanskimi ahientami.
«Ja hladžu ŭ budučyniu z nadziejaj», — kaža jon.
Silčukoŭ padtrymlivaje suviaź ź siabrami i kalehami ŭ Biełarusi, jakija pracujuć u strachu.
«My spadziavajemsia, što jašče ŭbačymsia ź imi, i abaviazkova budziem śpiavać svaje pieśni na płoščach u naš sapraŭdny Dzień niezaležnaści», — skazaŭ jon.