Дазвол на пастаяннае пражыванне за мяжой не абавязковы, але для чаго ён? І што, калі не афармляць яго? Тлумачыць аддзел міграцыі
У Палажэнні аб парадку выезду на пастаяннае пражыванне за мяжой грамадзян Беларусі гаворыцца, што ахвотныя пакінуць краіну маюць звярнуцца з адпаведнай заяваю ў падраздзяленні па грамадзянстве і міграцыі. З дакумента незразумела, ці абавязковае такое патрабаванне і што будзе, калі грамадзянін праігнаруе яго.
24.11.2023 / 07:39
Палажэнне сваёй пастановаю зацвердзіў урад, і яно ўступіла ў сілу 20 лістапада. У ім прапісаныя абавязкі грамадзян, якія хочуць аформіць выезд для пастаяннага пражывання за межамі Рэспублікі Беларусь.
Чытачу «Нашай Нівы» ў адным з мінскіх аддзелаў па грамадзянстве і міграцыі сказалі, што такая працэдура не абавязковая, а за яе ігнараванне не прадугледжана адказнасці.
Па словах супрацоўніцы міграцыйнай службы, рашэнне аб дазволе на пастаяннае пражыванне за мяжою спатрэбіцца грамадзяніну Беларусі, калі ён, напрыклад, «у Польшчы, Літве, Латвіі захоча аформіць ПМЖ» і беларускі дакумент будзе сведчыць аб адсутнасці на радзіме нявыкананых абавязкаў.
Акрамя таго, дазвол на пастаяннае месца жыхарства вырашае іншыя пытанні, перадусім маёмаснага характару, запэўнілі чытача «Нашай Нівы» ў аддзеле па міграцыі і грамадзянстве.
Напрыклад, калі грамадзянін Беларусі з дазволам на ПМЖ захоча вярнуцца на набытай за мяжой машыне, то ён будзе меней плаціць за праходжанне мяжы. Калі ж такога дазволу ў яго няма, то такі падатак будзе «шалёна вялікім».
«Некаторыя грамадзяне толькі дзеля гэтага афармляюць дазвол на ПМЖ. У такім выпадку яны становяцца нерэзідэнтамі Рэспублікі Беларусь і падатак плацяць мінімальны — не такі, як рэзідэнты», — цытуе словы суразмоўніцы чытач.
Яна нагадала, што ўлетку выйшаў іншы ўказ, згодна з якім грамадзяне Беларусі павінны «даць звесткі» аб наяўнасці дазволу на пражыванне ў іншых краінах. Яны заносяцца ў «рэгістрацыйны рэсурс» і, калі грамадзянін Беларусі перасякае мяжу, то пагранічнікі бачаць яго ў такой базе. Калі там іх няма, то ў яго запытаюць, ці мае ён дазвол на пражыванне ў іншай краіне і ці інфармаваў ён пра тое адпаведныя службы.
«Гэтае палажэнне такога патрабавання не прадугледжвае», — адзначыла супрацоўніца міграцыйнай службы.
Юрыст праваабарончага цэнтра «Вясна» Павал Сапелка ў каментары Свабодзе адзначыў, што нічога нечаканага і рэзкага пастанова не ўводзіць. Фактычна, падобныя нормы раней ужо былі ў законе.
Паводле яго слоў, «гаворкі аб нейкіх дазволах не ідзе, гэты працэс датычыць менавіта афармлення дакументаў — перш за ўсё пашпарта, у які ўносяцца адпаведныя адзнакі»
У Палажэнні аб парадку выезду за мяжу на пастаяннае пражыванне адзначаецца, што незалежна ад прынятага рашэння яно заносіцца ў аўтаматызаваную інфармацыйную сістэму «Грамадзянства і міграцыя».
Заява па дазвол на ПМЖ будзе разглядацца не меней за 35 дзён. За гэты час заяўніка правераць, ці мае ён абмежаванні на выезд, ці ёсць у яго непагашаныя правапарушэнні, а таксама ці выкананыя ім абавязкі перад падатковымі органамі, у ваенкаматах, сацыяльных службах.
У Палажэнні запісана, што ваенкамат цяпер будзе даваць сваю згоду на пастаяннае пражыванне за мяжой для грамадзян, якія не служылі ў войску па стане здароўя ці залічаныя ў запас.
У выпадку станоўчага рашэння ў пашпарце паставяць штамп. А калі грамадзянін вернецца назусім дамоў, адзнаку анулююць са дня рэгістрацыі па месцы жыхарства.
Глядзіце таксама:
Беларусаў абавяжуць паведамляць у МУС пра іншаземных гасцей, нават калі тым не патрэбная рэгістрацыя
Ніякіх ДНЖ у блізкіх сваякоў і паліграф. Для дыпламатаў увялі новыя правілы прыёму на службу