Акунуцца ў настальгію. Мінчукі ствараюць дамкі з вашага дзяцінства ў мініяцюры
Пакоі, зробленыя па фатаграфіях з сямейных альбомаў, і цэлыя вясковыя хаткі, дзе праходзілі вашыя вакацыі ў бабулі ў вёсцы, — незвычайнае хобі двух рамеснікаў акуне вас у настальгію.
24.12.2023 / 10:42
Мінулае ў мініяцюры: сямейная пара стварае хаткі з вашага дзяцінства. Фота: Павел Русак / Tochka.by
Аляксей і Сняжана — муж і жонка, а з нядаўніх часоў яшчэ і калегі. У Беларусі падобнага пакуль ніхто не робіць, а вось за мяжой такія мілыя штучкі каштуюць вялізных грошай і карыстаюцца вялікім попытам.
Некалькі гадоў таму Сняжана зрабіла першы мініяцюрны пакойчык: Новы год у маленькай савецкай кватэрцы, інтэрʼер і прадмет побыту якога знаёмыя многім з нас. Усё — практычна дакладная копія.
Зараз да майстроў выбудоўвацца чарга на год наперад: людзі жадаюць узнавіць і захаваць свае цёплыя ўспаміны з дзяцінства.
Tochka.by паглядзела, як ствараецца дакладная копія вашых самых шчаслівых і цёплых успамінаў.
Мілы дом
Сняжана па адукацыі настаўніца англійскай. Неяк для ўдзелу ў міжнародным праекце ёй трэба было зрабіць нешта з нічога: паўторна выкарыстоўваць рэчы, якія апынуліся б на сметніку. Так зʼявілася першая шафка, зробленая з палачак ад марожанага. А затым — і цэлы пакой.
«Вядома, усё было, скажам так, вельмі прымітыўна. А потым неяк зацягнула», — смяецца гераіня.
Цяпер Сняжана, а зараз ужо і Аляксей робяць цэлыя румы: усё як па-сапраўднаму, толькі ў разы менш (нават прапорцыі прадметаў і мэблі выкананы). Домік хобіта, бар з «Вострых казыркоў», гасцёўні факультэтаў Грыфіндор і Слізэрын…
Але самы часты запыт — зрабіць пакой па ўспамінах або фатаграфіях.
Кожная замова — гэта бясконцае абмеркаванне дэталяў, каб максімальна праўдападобна ўвасобіць пакой ці хатку. Падбіраюцца матэрыялы для мэблі, колеры шпалер, дываны. І на пошукі максімальна падобных прадметаў інтэрʼеру марнуецца вельмі шмат часу: калі трэба патрапіць сапраўды ў колер, то Сняжана і Аляксей гатовы абабегчы ўсе крамы і прагартаць сотні сайтаў у інтэрнэце.
Фота: Павел Русак / Tochka.by
Каб стварыць адзін такі пакойчык, сыходзяць бясконцыя гадзіны планавання і абмеркаванні дэталяў. І потым — карпатлівая праца ў розных тэхніках: ад разьбы па дрэве і шыцця да выкарыстання эпаксіднай смалы, лепкі з гліны і шмат іншага.
Бо гэты маленькі пакойчык ці дом, па сутнасці, рэалістычная копія таго, з чым прыйшоў заказчык: тут усё як у жыцці. І стварыць той самы бабулін сервіз за шклом секцыі трэба таксама ў драбнюткіх дэталях і ўручную.
Няма мяжы фантазіі
Сямейным падрадам кіруе Сняжана. Але яна кажа, што яе муж проста створаны для падобнай карпатлівай працы: у яго ўсё атрымліваецца ідэальна.
«Ды вось прыйшлося падключыцца. Мне спадабалася. Па сутнасці, выкарыстоўваем усё, што пад рукой: глядзім на рэч і думаем, чым яна можа стаць у маленькім пакойчыку. Сняжана закідвае ідэю, я рэалізоўваю», — кажа Аляксей.
З інструментаў — мініяцюрныя нажніцы, манікюрныя наборы, нажы. Праца ювелірная.
Фота: Павел Русак / Tochka.by
Посуд, напрыклад, — з гліны. Крэслы і канапы таксама абіваюцца ўручную. Мініяцюрныя пакаёвыя кветкі выразаюцца са штучных пабольш. Усё як сапраўднае. А затым прадметы расстаўляюцца на свае месцы пінцэтыкам, надзейна мацуюцца. Пакой — пад шкло, каб зберагчы ад пылу.
А яшчэ ў Сняжаны ёсць «скрынка ўсяго» (і ўжо не адна, жартуе дзяўчына): туды складаецца абсалютна ўсё, што можа потым спатрэбіцца.
«Бо ўсё і пачыналася з таго, каб даць выкарыстаным рэчам другое жыццё. Чаго толькі няма ў маіх запасах. Прычым ніколі не ведаеш, што з гэтага атрымаецца. Так, звычайны выкарыстаны стрыжань ператвараецца ў куфлі на навагоднім стале», — дзеліцца Сняжана.
Не бізнэс, а хобі
У хатцы можа быць сапраўднае святло, мігатлівая ёлка ці падпалены камін — канструкцыю прыдумаў і рэалізаваў Аляксей. А яшчэ ўсё ў рэалістычных прапорцыях: хатка ці пакоі выконваюцца ў маштабе 1:18, 1:20, 1:40.
«Калі ёсць магчымасць зняць відэа, просім нам паказаць усё ў драбнюткіх дэталях. Прыходзяць людзі і са старымі фатаграфіямі, а часам нават расказваюць нешта па памяці. Гэтыя маленькія ўспаміны мы і захоўваем», — распавядае пара.
Абавязкова просяць распавесці гісторыю пакойчыка: хто жыў у гэтым доме і чаму ён так дарагі сэрцу — кожны заказ такі асаблівы, таму робяць яго з душой.
Папярэдне ацаніць, колькі будзе каштаваць выраб, складана, пачынаюць ад прыкладнага кошту, а потым усё вырашаецца, залежыць ад шматлікіх дэталяў і пажаданняў замоўцаў. Напрыклад, домікі, зробленыя па фатаграфіях і індывідуальных пажаданнях, у сярэднім каштуюць Br800. Прыкладна ў два разы менш — тыя, што зрабілі Аляксей і Сняжана самі, па сваім натхненні.
Фота: Павел Русак / Tochka.by
Для сямʼі гэта не асноўная праца, а хобі ў вольны час. Таму свой мініяцюрны домік давядзецца крыху пачакаць.
«Мара — зрабіць пакойчык са свайго дзяцінства. Пакуль не даходзяць рукі, але такі падарунак мы ўжо рабілі сястры і сябрам на вяселле. А цяпер самы вялікі попыт на вясковыя домікі. Людзі хочуць захаваць свае самыя цёплыя ўспаміны і просяць узнавіць мініяцюры», — кажа пара.
Цяпер у працы ў Сняжаны і Аляксея маленькі навагодні пакойчык — амаль як з іх дзяцінства. Здаецца, што гэта карціна і з нашага мінулага: сценка-горка, дыван з мудрагелістымі ўзорамі, рознакаляровыя цацкі і «дожджык» на ёлцы. Ідэальны падарунак, каб акунуцца ў шчаслівае мінулае.