Як я быў ахвярай інфармацыйнай вайны.
Фэльетон Лёліка Ушкіна.
«Чулі, бабы, Чарнобыль зноў бабахнуў?» — пачуў пару тыдняў таму на прыпынку. Аўтар цытаты — звычайная кабета з тых, якія любяць тачыць лясы на лаўках. «Ну, цётка яўна з прыветам», — падумаў і пабег хутчэй, каб ня чуць базараў пра тое, што ад нуклідаў адзіны сродак — ёдамарын, якім трэба парыць ногі нанач.
Праз пару дзён высьветлілася, што цётка з прыпынку была зусім не з прыветам, а зь відавочнымі прыметамі складу злачынства.
КДБ паведаміў, што чуткі аб чарнобыльскім выбуху распаўсюджваюць мэтанакіравана. Натуральна, цяпер я глядзеў на эпізод на прыпынку абсалютна ў іншым ракурсе.
Ясна, што ў кабеты былі некія прагматычныя ўстаноўкі кампасьціраваць людзям мазгі. Якія? Ну напрыклад, яна дырэктар аптэчнага кіёску, набыла вагон ёдамарыну, а ён нафіг нікому не патрэбен. Вось і пускае чуткі, каб падбухторыць піпл набываць заляжалы тавар. А можа, яе чарнобыльскія прагоны выкліканыя сэксуальнай дэвіяцыяй? Сакавітымі і яскравымі фарбамі апісваючы выбух рэактара, лахудра малюе сабе ў фантазіях эякуляцыю гэтага самага.
Яшчэ праз пару дзён гештальт языкатай мадам зноў кардынальна абнавіўся.
На адрас «Беларускіх навін» прыйшло мыла са штабу «Беларускага нацыянальна-вызвольнага войска» (БНВВ). Генэралы рапартавалі, што адказнасьць за арганізацыю дыстрыб’юцыі чарнобыльскіх жахаў цалкам ляжыць на іхніх баевіках.
У кантэксьце гэтай інфармацыі цётка з прыпынку стала тэрарысткай БНВВ. Відавочна, тэрарыстка прайшла інструктаж ў нейкіх летніках Войска, пасьля чаго была закінута ў наш тыл з пастаўленай задачай: «Катацца па маршруце 57-га аўтобуса і травіць байкі пра ядзерны Апакаліпсіс».
І тут пяць капеек уставілі ўкраінцы. Нейкай эзопаўскай мовай яны асьцярожна прызналі, што чуткі пра аварыю быццам бы мелі нейкі грунт, але радыяцыя ў норме.
Цяпер я ўжо канчаткова заблытаўся — хто вы, цётка з прыпынку? Няўжо прашараны і аўтарытэтны экспэрт МАГАТЭ? У любым выпадку — хэпі-энд.
А вось чэкістам рана пасылаць ганца па шампусік. Хто ведае, ці не рыхтуе БНВВ шагідаў. Фанатычных бабак, якія настолькі ня любяць любімага прэзыдэнта, што могуць сеяць чуткі 24 гадзіны нон-стоп, пакуль усё не паадвальваецца.
Каб у будучыні перамагаць у інфармацыйных войнах, трэба рыхтавацца да контрапэрацый. Стварыць «Атрад цётак асаблівага прызначэньня» (АЦАП). Калі, крый божа, з-пад пад’ездаў зноў палезуць дэстабілізуючыя чуткі, бабкі закрыюць фронт сваімі ляяльнымі кантрачуткамі.
Напрыклад, нехта кажа ў аўтобусе: «Вы чулі, Смаленская і Ігналінская АЭСы накрыліся? Хочаш жыць — ужывай ёдамарын унутрывенна па пяць кубікаў!» І тут у бой ідзе баец АЦАП: «Тожа мне навіна, а вось мне казалі, што заробак у бюджэтнікаў хутка будзе 600 баксаў, а зьвяроў у заапарку гэтак добра кормяць, што ад зэбры дэльфін нарадзіўся!»
І, такім чынам, інфармацыйная атака адбіта.
