Сярод імпрэзаў, што прайшлі ў Інфармацыйным цэнтры ЦВК у дзень выбараў, была прэс-канфэрэнцыя першага намесьніка міністра інфармацыі Ліліі Ананіч. Яна выказала некалькі выразных антыноміяў.
Па-першае, паведаміла, што «па невядомых Міністэрству інфармацыі прычынах адзін з кандыдатаў у прэзыдэнты не скарыстаўся сваім правам друку перадвыбарчай праграмы ў цэнтральных СМІ». Аднак потым зазначыла, што прычыны ўсё ж вядомыя: «Да 26 лютага праграма не была пададзеная ў цэнтральныя газэты адпаведным чынам. Таму яна й не была надрукаваная».
Потым спн.Ананіч выказала задавальненьне, што падчас выбарчай кампаніі міністэрства ня выказала ніводнага папярэджаньня газэтам, апрача «Згоды» зь яе карыкатурамі. «Значыцца, газэты паставіліся да асьвятленьня выбарчай кампаніі адказна», – задаволена засьведчыла Ананіч. І амаль тут жа чамусьці павяла пра супрацьлеглае: «Пасьля выбараў мы правядзём сур’ёзны аналіз публікацыяў у некаторых газэтах падчас выбарчай кампаніі, дамо ім ацэнку й разьбяромся зь іх правамоцнасьцю». І працягнула: «Некаторыя газэты дазвалялі сабе адкрытую агітацыю за таго ці іншага кандыдата. Але некаторыя і ўвогуле паставіліся да гэтага безадказна (пар. яе ж характарыстыку працы ўсіх СМІ як адказнай, дадзенай за тры хвіліны дагэтуль. – З.Д.), і распаўсюджвалі заклікі да маладых людзей прыйсьці на плошчу. Вось, напрыклад, як расцаніць матэрыял «Парады мітынгоўцам» у адной з газэтаў, не хачу рабіць гэтай газэце рэкляму (матэрыял Алеся Кудрыцкага ў «НН» № 9. – З.Д.): тут жа адкрытым тэкстам утрымліваюцца прызывы прыйсьці на плошчу й мітынгаваць. Што гэта за парады?
Мне давялося перапытаць спн.Ананіч, як яна перакладае зь беларускай слова «парады», а калі пачуў толькі: «Я разумею беларускую мову», паведаміў «правільны адказ».
