Піша Павал Абрамовіч.
Папярэджанне: тое, аб чым я пішу ніжэй, — мой асабісты прагноз. У мінулым годзе я — дзякуючы крытычнаму аналізу і інтуіцыі — правільна назваў двух з шасці намінантаў на прэмію Гедройца, кожнага трэцяга з
У чым мэта літаратурнай прэміі?
Ідэальна, калі яна прысуджаецца найлепшай мастацкай кнізе, калі ў выніку на літаратурнай вуліцы ладзіцца вялікае свята. Але ліхтары не гараць, карнавалу не будзе, і прэмія — усяго толькі баланс інтарэсаў і камерцыйны разлік, здаровы прагматызм і вырашэнне неадкладных калялітаратурных справаў, ну і лыжачка густаўшчыны, пах валідолу/карвалолу.
Таму для мяне не дзіўна, што
ўДа таго ж асоба аўтара — вядомая,шорт-ліст увойдзе раман У. Някляева «Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без» (1) — «раманчык» вельмі слабы, які ўяўляе сабою ўсяго толькі голага публіцыстычнага караля, аднак там жа знутры красамоўнае савецкае жыццё, якое гаворыць само за сябе, толькі паспявай слухаць, якое добра памятаюць палякі.
УКніга Пашкевіча мае мастацкія вартасці ішорт-ліст трапіць раман Алеся Пашкевіча «Сімъ Победиши» (2), твор, які быццам створаны для прэміі з польскімі «каранямі»: тут і Іван Жахлівы, і Кацярына Ягелонка, іпраекцыі-пераклічкі з сучаснасцю, дзе таксама ці то ярузельскія, ці то лукашэнкі.
Безумоўна, уАлена працуе на ніве літаратуры каторы ўжо год, быццам бы, ціха і непрыкметна працуе, але кнігі яе — заўважныя,шорт-лісце будзе «жаночы раман», і выбар тут — Алена Брава, яе кніга «Рай даўно перанаселены» (3).
Гэта якасны ўзровень прозы, і няхай палячкі нарэшце адарвуцца ад сваёй улюбёнай Вольгі Такарчук дзеля гэтай кнігі, хоць і не дужа падобнай да кніг апошняй (і дзякуй Богу).Дзве жанчыны з журы таму паспрыяюць.
Цяпер пра Альгерда Бахарэвіча — творцу, які неўпрыкмет і няўцям для многіх аднавіў жанр «пісьменніцкай крытыкі» —
маю на ўвазе «Гамбургскі рахунак Бахарэвіча» (4).Сімпатычна, што Альгерд рэгулярна выдае новыя кнігі, паступова творыць унутранае ўзыходжанне, а не сілкуецца перавыданнем старых твораў, як робіць тое 85% беларускіх пісьменнікаў. Зрэшты, журы інтрыгуе няўмольна — другі год запар абірае эсэ Бахарэвіча.
І яшчэ дзве кнігі.
Тое «Зямля пад крыламі Фенікса» Сяргея Балахонава (5).Гэтая кніга знясе дах беларускаму чытачу (бо трэба ж нарэшце нешта рабіць са стэрэатыпамі і
І нарэшце Адам Глобус, «Сказы» (6). Тут логіка такая: калі Глобус прайшоў улонг-ліст , то і ўшорт-ліст пралезе, бо пракляне, у сшытачак, дзе ўсе сУчаснікі, запіша.
Відавочна,
Каментары