Калі вы ні разу не былі на Лейпцыгскім кніжным кірмашы, то, збіраючыся туды, не забудзьце прыхапіць з сабой карону, меч ці хаця б касцюм аматара анімэ. У касцюме ўваход бясплатны, і нямецкія школьнікі, не шкадуючы сіл, ладзяць сабе строі, каб пасля палову дня правесці на фотасесіі ў шыкоўных шкляных залах кірмашу. Усе, хто прыйшоў туды дзеля літаратуры, вымушаныя расштурхоўваць фіялетавых котак з хвастамі, нявестаў пад карункавымі парасончыкамі і яшчэ нейкіх дзівосных істот. Немцы жартуюць, што лейпцыгчанам кірмаш замяняе карнавал — яны як пратэстанты яго не святкуюць, у адрозненне ад рэйнскіх і баварскіх немцаў.

Аднак сёлета ўсе гэтыя аматары мангі і анімэ прыйшлі толькі для таго, каб зрабіць уражанне на Таццяну Заміроўскую, нашага медыума са светам вычварнага і абсурднага, на Таццяну, якая паклала пачатак перфомансам нявестаў-зомбі і якая як ніхто іншы адчувае гэтую эстэтыку.

Сёлета яна ўдзельнічала ў дыскусіі пра жаночую літаратуру разам з украінскай Наталкай Сніданкай і полькай Ёанай Батар. Шкада, што, у адрозненне ад польскай і ўкраінскай каляжанак, Таццяна не мае перакладаў на нямецкую мову. Аднак з тым большай цікавасцю збіралася паглядзець на экзатычных беларусаў нямецкая публіка. У параўнанні з мінулым годам сёлета праграма беларуска-польска-ўкраінскай літаратуры была больш шчыльнай. Сёлета гаворка ішла не толькі пра літаратуру, але і пра тэатр (Андрэй Курэйчык), а таксама фатаграфію (Андрэй Лянкевіч).

У параўнанні з беларусамі ўкраінцы прадэманстравалі цуды самаарганізаванасці. Фармаваннем стэнда і праграмы займаўся форум украінскіх выдаўцоў, пры падтрымцы фонду Рыната Ахметава. Цікава, што прадстаўлялі ўкраінцы на стэндзе не толькі друкаваную прадукцыю, але — ці, можа, нават у першую чаргу — тэхналогіі: электронныя кнігі і іншае. Акрамя таго ўкраінцы па праве могуць ганарыцца першым перакладзеным на нямецкую раманам Марыі Маціёс. За выданне яе наступных раманаў ужо змагаюцца выдаўцы. Па аўтографы да яе выстройваецца чарга, і я таксама атрымліваю подпіс да кнігі «Честь — понад усе!»

Падарункам беларускім аўтарам сталі я кнігі Акудовіча «Код адсутнасці» (пераклад з расейскай) і Вальжыны Морт (лірыка і проза, пераклад з англійскай і беларускай). Вялікай папулярнасцю ўсе тры дні нязменна карысталіся дыскусіі і форумы ўсходнееўрапейскай праграмы. Валянцін Акудовіч спрабаваў патлумачыць немцам — нязменна актуальна — беларускую ідэнтычнасць. Каб запісаць інтэрв’ю з Акудовічам, журналісты запісваліся ў чаргу.

Асноўнай падзеяй Лейпцыгскага кніжнага кірмашу заўжды было ўручэнне прэміі за еўрапейскае ўзаемаразуменне. Сёлета яе атрымаў Клаўс Міхаэль Богдал, літаратуразнаўца і аўтар кнігі «Еўропа вынаходзіць цыганоў. Гісторыя захаплення і пагарды», прысвечанай успрыманню цыганоў у еўрапейскай літаратуры і культуры, якую ён пісаў 20 гадоў. Цыгане — гэта еўрапейская праекцыя, даведваемся мы з віншавальнай прамовы пісьменніка Ферыдуна Заімаглу. Як людзі абазнаныя ў галантных мерапрыемствах, слухачы пляскаюць яму апантана, у той час як красамоўства палітыкаў (мэра Лейпцыга і міністра-прэзідэнта Саксоніі) прапускаюць між вушамі.

У наступным годзе Ляйпцыш (менавіта так на саксонскім дыялекце вымаўляецца назва горада) зноў чакае кірмаш і беларуска-польска-ўкраінскі транзіт.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?