Вышэйшая адукацыя ў Беларусі вачыма былога студэнта Што Вы думаеце пра гэта? 20

Нядаўна былі апублікаваныя несуцяшальныя вынікі цэнтралізаванага тэставання. Са 113 тысяч чалавек якія ўдзельнічалі ў тэставанні, 40 тысяч не змагло набраць мінімальную колькасць балаў, патрэбную для паступлення ў ВНУ. У цэлым з кожным годам беларускія школьнікі здаюць тэсты ўсё горш. Але нягледзячы на гэта, большасць ідзе ў ВНУ. Сёння ні для кога не сакрэт, што нашая сістэма адукацыі, не толькі школьнай, але і ўніверсітэцкай, дэградуе. У гэтым артыкуле паказваюцца праблемы вачыма былога студэнта.

Мне хацелася б расказаць не пра школьную адукацыю, а пра ўніверсітэцкую. Я не так даўно скончыў універсітэт, таму магу зрабіць пэўныя высновы.

Па-першае, хацелася б адзначыць, што вышэйшая адукацыя ў Беларусі перастала быць элітарнай, а стала масавай. Калі раней у ВНУ ішлі самыя разумныя, то цяпер ідуць амаль усе выпускнікі школ. Прычым вельмі часта няважна, на які факультэт ці спецыяльнасць паступаць, галоўнае, каб у ВНУ.

Па-другое, назіраецца павелічэнне колькасці платных месцаў. Гэта прыводзіць да таго, што многім абітурыентам дастаткова набраць мінімальную колькасць балаў на тэставанні і проста падаць дакументы, каб паступіць у ВНУ. Нашая вышэйшая адукацыя ператвараецца ў бізнэс.

Па-трэцяе, сама сістэма адукацыі ва ўніверсітэце састарэла. На дадзены момант яна застаецца на савецкім узроўні.

Па-чацвёртае, нерэнтабельнасць нашай адукацыі. Каля паловы, калі не большасць студэнтаў пасля заканчэння ВНУ не працуе па спецыяльнасці.

Па-пятае, гэта самі студэнты. У наш час у ВНУ ідуць для чаго заўгодна: нехта для «корачкі», нехта каб атрымаць адтэрміноўку ад арміі, хтосьці проста весела прабавіць час, але не для таго, каб атрымліваць веды.

Тут трэба адзначыць той момант, што многія студэнты страчваюць цікавасць да атрымання ведаў і пэўных навыкаў яшчэ на малодшых курсах, бо добра разумеюць, што пасля заканчэння ВНУ іх асабліва нічога не чакае: заробкі ў таго ж самага працоўнага значна вышэйшыя, чым у спецыяліста з вышэйшай адукацыяй, акрамя таго, кожны студэнт ведае, што наш дыплом не каціруецца за мяжой. Можна згадаць і той факт, што ментальнасць нашых студэнтаў значна розніцца ад ментальнасці еўрапейскіх. Многія студэнты лічаць, што раз яны паступілі, то дзяржава павінная ў далейшым іх усім забяспечваць.

Зразумела, што ёсць і выключэнні з гэтых правіл, але ўжо сёння яскрава бачна, што нам патрэбныя значныя змены ў нашай сістэме адукацыі.

даслаў чытач Іван

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна? Пішыце рэдактару «Нашай Нівы» ў ТГ