Адзін чалавек, якога шкада ва ўсёй гэтай гісторыі з гендырэктарам «Уралкалія» — маці Уладзіслава Баўмгертнера. Раптоўны арышт у дзікай краіне цалкам паспяховага і шчаслівага сына.
Немаладая жанчына імчыцца ў Мінск, каб яго тэрмінова ўбачыць, але не тое што ўбачыць — не можа перадаць у камеру нават самыя простыя рэчы: майткі, шкарпэткі, швэдар…
Яна блукае пад сценамі беларускага КДБ, таму што так здаецца, што скрозь тоўстыя сцены яе хлопчык усё ж адчуе родную душу. Яна з надзеяй глядзіць у абыякавыя вокны ведамства нашчадкаў Дзяржынскага, быццам за 85 апошніх гадоў у іхЯна гатовая гадзінамі аб адным і тым жа распытваць адваката, таму што ён адзіны доказ, што сын наогул жывы…хто-небудзь бачыўшто-небудзь добрае.
Колькі раз гэта было! Колькі беларускіх маці не маглі зразумець: за што? Колькі іх задаваліся пытаннем: «Як жа такое можа быць? Бо гэта Еўропа, 21 стагоддзе? Адкуль такое дзікунства?»
Баўмгертнера мне не шкада. І Керымава добра б у суседнюю камеру пасадзіць. І Валошына. Таму што яны выдатна ведалі, з кім вядуць бізнэс. Больш за тое, яны рваліся сюды менавіта таму, што ў Беларусі магчымышахер-махер , няма законаў, гульня ідзе без правілаў. Падарыў прэзідэнту " Майбах « — і адразу ўсё дазволена.
А яшчэ паслу Расіі Сурыкаву варта было б шконку выдзеліць. Разам з расійскім МЗС, дэпутатамі Дзярждумы і
Колькі разоў мы ад іх чулі, што Беларусь — прававая дэмакратычная дзяржава, якую Захад падвяргае несправядлівым нападкам. Колькі разоў яны пераконвалі і свет, і нас, і сябе, што ўсё выдатна ў Беларусі з правамі чалавека. Што добры у Беларусі прэзідэнт і іншы нам не патрэбны.
Практычна ўсе кандыдаты ў прэзідэнты на апошніх выбарах былі арыштаваныя, але Расія павіншавала Лукашэнку з сумленнай перамогай і стала сцяной на яго абарону на міжнароднай арэне.
Адвакатаў да арыштаваных не дапускалі, лісты і перадачы не дазвалялі — расійскі МЗС казаў пра нацыянальныя асаблівасці дэмакратыі.
Калі ўвесь цывілізаваны свет патрабаваў вызвалення беларускіх палітвязняў, Расія паўтарала: «Ёсць суд, усё будзе па законе».
Што ж гэта сёння яны не ўспамінаюць пра справядлівы беларускі суд, які нявінных не асудзіць? Што ж цяпер проста супрацьлеглае кажуць: «Сярэднявечча, дзікунства, выпусціце неадкладна…»
А калі кандыдата ў прэзідэнты Уладзіміра Някляева збілі да непрытомнасці яшчэ да закрыцця выбарчых участкаў; калі яго выцягнулі на коўдрах проста з бальнічнай палаты і завалаклі ў СІЗА, гэта не было дзікасцю і Сярэднявеччам? .
Доўга ўжо кіруе Лукашэнкі з расійскай дапамогай і прыкладаў можна прыводзіць шмат. Таму будзе справядліва і правільна, каб кожнага, хто спадзяваўся або спадзяецца злавіць нешта ў беларускіх каламутных водах, дамовіўшыся асабіста з Лукашэнкам, спасцігаў лёс Баўмгертнера — камера ў «амерыканцы».
Незалежна ад таго, з Расіі гэтыя партнёры —
Прыязджайце! Welcome! Пераканайцеся, што ў камерах бедненька, але чысценька! І што першымі аб’ектамі, якія трэба было ў нас прыватызаваць, перш чым будаваць нейкія планы, з’яўляюцца беларускія турмы.
Вось толькі маці шкада… Яны пакутуюць аднолькава — і мамы мільярдэраў, якія спявалі хвалебныя оды цяперашнім беларускім парадкам, і мамы жабракоў студэнтаў, якія ненавідзяць гэтыя парадкі да адчайнай неразважлівасці.
