фота Еўрарадыё

фота Еўрарадыё

Нязменны лідар Ліберальна-дэмакратычнай партыі Сяргей Гайдукевіч выдаў кнігу вершаў «Маё жыццё — Беларусь».

«Нас ужо папракалі за гэтыя вершы, — кажа Алег Гайдукевіч, сын і намеснік па партыі. — Аднак трэба ўлічыць, што гэта творы, якія Сяргей Васільевіч напісаў на першых курсах. Нам прапанавалі іх адрэдагаваць, аднак мы вырашылі, што не — хай будзе так, як чалавек напісаў. Ужо чапляліся да дзеяслова „кончаю“, аднак у 70-я гады ён не меў таго значэння, якое набыў цяпер».

Паводле Гайдукевіча-малодшага, кніга выйшла накладам тысячу асобнікаў, плануецца выдаць дадатковы наклад. Гэта не апошняя кніга вершаў Сяргея Гайдукевіча — у наступны том увойдуць познія вершы.

Кніга «Маё жыццё — Беларусь» аздоблена фамільным гербам Гайдукевіча, прозвішча палітыка пішацца па-беларуску кірыліцай і лацінкай. Вершы рускамоўныя.

Па словах аўтара, гэта «Зборнік любімых вершаў і выбраных твораў уласнага сачынення». Амаль усе вершы — пра каханне, таму назва не вельмі пасуе зборніку. Апроч вершаў у кнігу ўвайшлі ўрыўкі з паэмаў, а таксама перайманні з Гацье і Ясеніна.

«Наша Ніва» прапануе вам некалькі з вершаў. Яны ў чымсьці нават больш экспрэсіўныя, чым вершы спікера Рубінава пра «дух з туалецішча».

* * *

Сердце, глупое, не бейся
Боль рассудок не тревожь
Ну и радуйся и смейся!
Все равно возьму я нож.

Что терять?! Уж все пропало
Что желать?! — всего уж нет
Мне не нужен и задаром
Этот пошлый белый свет!

Я повеса! Неудачный.
Жизнь не радует меня
Разругаюсь сочным матом
Свою скромность не виня

Ну и пусть в упадке зычном
Проклиная все, что есть
Заливаю ум столичной!
Мне уж больше не расцвести.

Эх, гуляй! Братва, гуляй!
Помни, что на свете,
Как ты жизнь не прожигай,
Прелести все эти!!!

«Самый („лучший“) правдивый стих»

Печально и грустно, каким же я все-таки стал!
А сердцу так хочется ласки!!!
Увы, что нельзя! — я так рано познал!
В реальном яву, а не в призрачной сказке

Но все-таки где?!
Где живешь ты? Где ходишь?
Мне так не хватает тебя!
О! Милая… — страшно!
Зачем?!… меня сводишь….
И так я в пылу….
И совсем без ума!!!

«Врагам моего любимого поэта»

Ты на Есенина не капай.
Не дуракам о нем судить,
А ты своею грязной лапой
Его так хочешь загрязнить!

Не ртом твоим гнусавить строки,
Которых ты и не поймешь,
И не кричи, не делай вздохи!
…Не своей смертью умрешь!

Ты глуп! И тупостью своей,
Постигнуть смысла ты не сможешь!
Что был — талантище — Сергей!
А ты! Ублюдок! Что ты можешь?!

Откровение

О! боже и этой осенью
Узнал я счастливую быль,
Потом я ее… бросил!
Как выпитую бутыль!

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Хочаш падзяліцца важнай інфармацыяй ананімна і канфідэнцыйна?