Ідуць толькі першыя тыдні навучальнага года, але непаразуменьні вучняў з настаўнікамі і дырэктарамі распачаліся надзіва хутка. Адзін з канфліктаў адбыўся 7 верасьня 2007 года.
Пачалося ўсе з таго, што вучань 9 клясы Станіслаў С. спытаў у настаўніцы гісторыі: «А чаму падручнік па гісторыі Беларусі выдалі на расейскай мове?»
Настаўніц адказала: «Школа расейскамоўная, і кляса таксама расейскамоўная , таму й такія падручнікі!»
Станіслава не задаволіў адказ, і ён зноў запытаўся: »Дык чаму тады падручнік па беларускай літаратуры выдадзены на беларускай мове? Чаму не на расейскай?»
У адказ выкладчыца ўсклікнула :»Ну, гэта ж Беларуская літаратура!»
«А калі нават я вучуся ў расейскамоўнай школе й расейскамоўнай клясе, ці магу я вывучаць гісторыю Беларусі па‑беларуску»? — пацікавіўся Стась.
«Ну раз ты, значыць, патрыёт, тады можаш узяць падручнік у школьнай бібліятэцы, але пры гэтым толькі ты адзін будзеш распавядаць хатняе заданьне на беларускай мове! Табе ўсе зразумела?!» — гучна і зьдзекліва пракрычала настаўніца.
У папярэднія гады ў маладой выкладчыцы гісторыі праблемаў зь беларускай мовай не ўзьнікала. Аб мінулым нашай краіны яна свабодна распавядала дзецям па‑беларуску.
На перапынку Станіслаў узяў сабе падручнік па гісторыі Беларусі на роднай мове, каб працягваць вучыць прадмет па‑беларуску, няхай сабе і адзін з цэлае клясы.
Хлопцу вельмі не спадабалася тое, што зрабіла беларускае Міністэрства адукацыі ў дачыненьні да гісторыі, мовы і культуры ўласнае краіны.
«Якіх грамадзянаў выхаваюць такія падручнікі па гісторыі на ня нашай спрадвечнай мове? Хто нас вучыць? Ці будуць большымі патрыётамі сваёй Радзімы спрэс расейскамоўныя людзі? Як і чаму нас вучаць? Што далей чакае нашае грамадзтва? — хочацца запытацца хлапцу ў нашых чыноўнікаў, настаўнікаў і усіх беларусаў.
