 |
Пакуль беларускія ўлады вывучаюць досьвед іншых краінаў па рэгуляваньні інтэрнэт‑прасторы, кітайскія ўлады паляпшаюць тэхнічную функцыянальнасьць такога «рэгуляваньня». Але нават «Вялікаму кітайскаму фаерволу» гэта не заўжды ўдаецца. Хітрыя кітайцы, якія прагнуць інфармацыі, знаходзяць розныя шляхі для абыходу фільтраў. Адзін з такіх шляхоў дае тэхналёгія RSS.
Тысячы сайтаў наўпрост не адчыняюцца з тэрыторыі Кітаю. Такі стан падтрымліваецца праз тэхнічныя мэханізмы, на якія ўлады выдаткоўваюць дзясяткі мільёнаў даляраў. А таксама праз працу тысячаў кібэр‑паліцэйскіх, якія штодня займаюцца маніторынгам Сеціва ў пошуках апазыцыйных выказваньняў.
Але ў Інтэрнэце разьвіваецца мноства тэхналёгіяў, за якімі нават самыя прасунутыя чыноўнікі і паліцэйскія не пасьпяваюць. Так, далёка ня новая тэхналёгія RSS стварае небясьпеку для прафільтраванага інтэрнэту.
RSS — гэта тэхналёгія, якая дазваляе сачыць за абнаўленьнямі розных сайтаў, не заходзячы на іх. Літаральна RSS — гэта ангельскі скарот, які ўжываецца для азначэньня папулярнай сям’і фарматаў адмысловага XML‑стандарту, што выкарыстоўваюцца для распаўсюду і перадрукоўкі інфармацыі ў інтэрнэце.
Для чытаньня RSS‑стужак сайтаў выкарыстоўваюць адмысловыя праграмы альбо ўбудаваныя ў сучасныя браўзэры мэханізмы. У гэтым выпадку адбываецца зварот праграмы да старонкі сайту з стужкай RSS і апрацоўка атрыманай інфармацыі. У выпадку блякаваньня сайта доступ атрымліваецца немагчымым.
Другі спосаб — гэта выкарыстаньне вэб‑агрэгатараў. Адным з найлепшых сярод іх зьяўляецца Google Reader. Для таго, каб карыстацца ім, неабходна завесьці паштовую скрынку ў Gmail.
У гэтым выпадку адзін сайт, у дадзеным выпадку Google, рэгулярна зьвяртаецца на іншы і загружае да сябе яго кантэнт у фармаце RSS. Калі вэб‑агрэгатар не ўключаны ў сьпіс забароненых сайтаў, то празь яго зьяўляецца магчымасьць чытаць стужкі любых забароненых сайтаў.
Колькасьць вэб‑агрэгатараў у Сеціве агромністая. Зачыніць доступ да іх усіх вельмі складаная фактычна нерэальная задача.
Але кітайскія чыноўнікі спрабуюць. У Сеціве пачалі зьяўляцца паведамленьні, што «Вялікі кітайскі файэрвол» пачаў блякаваць он‑лайн чытальнікі RSS‑стужак. Некаторыя выданьні нават пішуць, што з тэрыторыі Кітаю не адчыняюцца ўсе старонкі, у адрасах якіх сустракаюцца словы «feeds» «rss» і «blog».
Але пад гэтымі паведамленьнямі зьяўляюцца камэнтары кітайцаў, якія свабодна чытаюць забароненыя RSS праз Google Reader.
