Гарадзенскі сайт Horadnia.com паведамляе пра аўкцыён, на якім на продаж выставяць некалькі аб’ектаў, разьмешчаных у гістарычным цэнтры гораду. Гаворка вядзецца пра будынкі на вул. Калючынскай 23, Урыцкага 21 і Сацыялістычная 44.
У аб’яве пра аўкцыён гаворыцца пра магчымасьць зносу гэтых дамоў. Патэнцыйным пакупнікам дамоў ставіцца недвухсэнсоўная ўмова — зьнесьці будынкі можна толькі пасьля адсяленьня зь іх жыхароў.
Да будынку былой габрэйскай мужчынскай вучэльні на Калючынскай 23 улады прымерваліся даўно. Летам 2006 г. задзейнічалі «грамадзкую думку» — у дзяржаўнай газэце «Гродзенская праўда» быў надрукаваны ліст гарадзенца Сяргеева, які пісаў пра нязручнасьці жыцьця ў старых камяніцах. Выснова аўтара ліста — будынак трэба адназначна зносіць. Той жа думкі прытрымліваўся і журналіст, што рыхтаваў матэрыял. На той артыкул адгукнуўся гісторык Андрэй Вашкевіч, які заклікаў адрамантаваць будынак ды выкарыстоўваць яго ў якасьці гатэлю, альбо офіснага цэнтру. Ліст гісторыка не надрукавалі.
Акрамя «нязручнасьці» былой габрэйскай вучэльні закідаюць яе неадпаведны сучаснай Савецкай плошчы выгляд. Абаронцы гістарычнага цэнтру маюць і на гэта аргумэнт — адбудаваць разбураны ў часе будынак, што стаяў побач, і ў якім у міжваенны час месьцілася фотамайстэрня Л. Гельгора.
Будынак на Урыцкага 21, пабудаваны ў 1885 г, плянавалі зьнішчыць яшчэ летам, усьлед за домам №23 на той жа вуліцы. Спыніла ўлады толькі хваля грамадзкага пратэсту. Нават атынкавалі фасад камяніцы. Цяпер адзін зь першых пасьляпажаравых дамоў Горадні ізноў пад пагрозай разбурэньня. У бліжэйшы час вуліца Урыцкага страціць таксама дамы №5 і №12.
Умовай продажу будынка па вул. Сацыялістычная 44, помніка архітэктуры ІІ катэгорыі — захаваньне яго гістарычнага аблічча пры рэканструкцыі. Гісторык Янка Лялевіч лічыць, што захаваньне фасаду дому ўжо было б посьпехам, тым больш, што гэтага патрабуе закон. Іншая рэч, як павядуць сябе будучыя ўласьнікі камяніцы, мяркуе А. Вашкевіч. Ці не станецца так, як здаралася ўжо неаднойчы, калі ў выніку «шматлікіх намаганьняў» фасад так і не атрымаецца «выратаваць».
Гісторык Вашкевіч невысока ацэньвае шанцы будучага аўкцыёну:
«Па ўсім цэнтры «вызвалілі» шмат месца, пустуюць камяніцы, але не відно пакуль жадаючых набываць гэтыя дамкі ды ўчасткі». У вышэйпамянёных дамах пакуль што жывуць людзі і забудоўшчыкі стаяць перад праблемай адсяленьня іх у іншыя кватэры. Падобная сытуацыя склалася на вул. Парахавой, дзе на месцы старой забудовы будуецца элітнае жыльлё. Працы спыніліся на трэцім корпусе і прычына тая ж — трэба разбурыць стары дом, папярэдне выселіўшы зь яго 16 сем’яў. Аднак супакойвацца сп. Вашкевіч ня раіць. Ён лічыць, што ў выпадку набыцьця выстаўленых на аўкцыён аб’ектаў, іх чакае вельмі няпэўны лёс: «На іх месцы наўрад ці пабудуюць нешта падобнае, хіба толькі захаваюць вэртыкальныя памеры».
Гістарычны цэнтар Горадні зьяўляецца помнікам архітэктуры І катэгорыі. Пад аховай закону знаходзяцца ўсе аб’екты, што знаходзяцца на яго тэрыторыі. Зьмена гістарычнага аблічча будынкаў у выніку рэканструкцыі караецца. Аднак, паводле А. Вашкевіча, гэта не зашкодзіла ўладам з ласкавай згоды навукова‑мэтадычнай рада па пытаньнях гісторыка‑культурнай спадчыны пры Міністэрстве культуры разабраць па цагліне правага флігеля палаца адміністратара XVIII ст.
