Аксана Серазетдзінава — рэцыдывістка, якой удалося закружыць галаву следчай Марыне Амаравай.
У Чэлябінску вынесены прысуд па гучнай справе банды ашуканцаў, якія за пару гадоў падманулі дзясятак грамадзян на агульную суму 17 млн расійскіх рублёў. Пачаўшы з афераў з продажам кватэр, удзельнікі групы паступова перайшлі да падману людзей, якія маюць праблемы з законам. Нядзіўна: увесь час ім дапамагала следчая паліцыі, якая дзеля адной з аферыстак нават кінула ўласнага мужа.
Інфармацыя пра вынясенне прысуду Аксане Месцер, Сяргею Холадаву і адхіленай на сёння ад спраў следчага аддзела паліцыі Ленінскага раёна Чэлябінска Марыне Амаравай з'явілася на мінулым тыдні. Аднак на самай справе інтрыга незвычайнай справы завязалася яшчэ ў 2007—2010 гадах, калі капітан паліцыі Амарава трапіла пад чары адной з падследных.
«Насамрэч Аксана і Вольга Месцер ніякія не Месцер, — расказвае аператыўны супрацоўнік АБЭЗ, цяпер супрацоўнік абласнога ўпраўлення крымінальнага вышуку Алена Раманава. — Аксана была вядомая супрацоўнікам міліцыі пад прозвішчам Серазетдзінава, а Вольга — пад прозвішчам Персева. Агульнае прозвішча аферысткі ўзялі, хутчэй за ўсё, проста каб заблытаць праваахоўныя органы».
Аксана і Вольга пазнаёміліся ў месцах пазбаўленне волі падчас адбыцця чарговага тэрміну пакарання. Вольга — махлярка са стажам, а вось яе малодшая сяброўка Аксана — з «нізавога» звяна злачынцаў: да тых часоў яна займалася падманам пенсіянерак, «разводкай» на грошы самых наіўных грамадзян. Выйшаўшы чарговы раз з зоны, яны пачалі жыць разам, разам задумалі чарговую серыю злачынстваў.
Са словаў супрацоўніка крымінальнага вышуку Алены Раманавай, зноў у поле зроку паліцыі Ленінскага раёна абедзве жанчыны патрапілі ў 2007 годзе, калі з заявай аб злачынстве ў аддзел звярнуўся вайсковы пенсіянер, былы лётчык. Яму напалам з былой жонкай належала кватэра-паўтарачка. Махляркі, прадставіўшыся заснавальніцамі цагельні ў Екацярынбургу, угаварылі адстаўніка «пашырыць» жылплошчу — купіць партыю цэглы пад заклад яго кватэры. Кватэра была паспяхова прададзеная, а на няўдачлівага афіцэра павесілі яшчэ і аўтакрэдыт — на яго Аксана Серазетдзінава набыла чорны аўтамабіль «Хамер», які ў будучыні будзе пастаянна трапляць у зводку аператыўнай інфармацыі паліцыі.
У выніку аператыўных мерапрыемстваў удалося даказаць склад махлярства і распачаць крымінальную справу. Як мае быць — па частцы 4 артыкула 159 КК РФ «Махлярства ў асабліва буйным памеры». Справа была распісана следчаму Марыне Амаравай.
Следчы Марына Амарава была на добрым рахунку
«Вельмі працаздольная, перспектыўная спецыялістка, — характарызуюць Амараву былыя калегі. — Рэгулярна працавала ў выходныя, рвалася даказаць, што яна ўяўляе з сябе нешта як следчы, у яе ўдавалася». Алена Раманава таксама кажа: была ўпэўненая, што ўжо відавочнае махлярства Марына Амарава зможа расследаваць без затрымкі.
«Здаўшы ёй матэрыялы, я з'ехала з сям'ёй у адпачынак у Анапу, але рэгулярна Марыне тэлефанавала, — успамінае Раманава. — Так, адказвае: справа рухаецца, ператрус праводзім, будзем выстаўляць дадатковыя эпізоды — не аднаго лётчыка паспелі падмануць Вольга і Аксана! Але калі вярнулася з адпачынку, да мяне з'явілася былая жонка нашага лётчыка, якая ўжо мела статус пацярпелай, і паскардзілася: Алена Рыгораўна, адбываецца нешта не так, следчы пачаў пераапытваць сведак, яна гуляе на баку жулікаў».
Алена Раманава працягвае: «Спачатку я не паверыла: ну як так, перспектыўны следчы… не можа быць! Пачала заступацца за Амараву, пацярпелая, вядома, пакрыўдзілася — маўляў, усе мянты заадно! Але я ж была ўпэўненая ў законнасці дзеянняў калегі».
Між тым, за следчым Марынай Амаравай сталі заўважацца дзівацтвы. Спачатку калегі выявілі ў яе ў кабінеце велізарны букет пунсовых руж. На пытанні заінтрыгаваных паліцэйскіх Амарава невыразна адказвала: вось, маўляў, падарыў адзін собравец (супрацоўнік спецыяльнага атрада хуткага рэагавання, СОБР). Праз тыдзень — яшчэ адзін букет, ужо белых руж. А гэта адкуль? А гэта знаёмы амапавец.
Аксана Серазетдзінава змяніла прозвішча на Месцер, каб заблытаць следства
«Яшчэ праз тыдзень я даведалася, што справу Персевай і Серазетдзінавай следчы Амарава спыняе, — працягвае Алена Раманава. — За адсутнасцю складу злачынства. І яна мне таксама кажа — няма складу! А кветкі адкуль? Ды служба дастаўкі! Я села за камп'ютар і абтэлефанавала ўсе службы Чэлябінска, якія займаюцца дастаўкай кветак. Не было заказаў на Нахімава, 1, дзе размяшчаўся наш аддзел. Я ў дзяжурную частку: адкуль Амаравай кветкі прывозяць? Ніхто не ведае. І толькі адзін хлопец з унутраных войскаў, з хлопцаў, якія сядзяць на ўваходзе ў аддзел паліцыі, распавядае: дык гэта ж следчаму прыносіць адзін хлопчык. Я паказваю здымкі Серазетдзінавай — ён упэўнена адказвае, што, маўляў, так, гэта ён. Ну, Аксана сапраўды падобная да хлопчыка, тып «інжэню». Ахоўнік яе і пазнаў, дадаў яшчэ, што ездзіць «хлопчык» на вялікай чорнай машыне».
Аўтамабіль «Хамер» канчаткова ўмацаваў Раманаву ў падазрэнні адносна калегі-следчай. Тым больш што неўзабаве каля будынка паліцэйскага абласнога камітэта на вуліцы Елькіна ў Чэлябінску Раманава ўбачыла Марыну Амараву, калі яна выходіла са знаёмага чорнага джыпа.
Раманава занялася «не сваёй» справай сур'ёзна і неўзабаве высветліла: дуэт Персевай і Серазетдзінавай выйшаў на новы ўзровень. Аксана шукала людзей, у якіх узніклі праблемы з законам, і, карыстаючыся сувязямі са следчым, абяцала дапамагчы — зразумела, не бясплатна.
Далей — болей. Пракурор вярнуў справу Серазетдзінавай-Месцер на дадатковую праверку. Калі матэрыялы трапілі да Раманавай, тая пераканалася ў вернасці сваіх падазрэнняў: яе ранейшыя рапарты ў справе адсутнічалі, усё сведкі і пацярпелыя былі апытаныя паўторна. Хтосьці (ну а хто, акрамя Марыны Амаравай?) упэўнена вёў крымінальную справу да закрыцця.
Марына Амарава з задавальненнем распавядала НТВ пра сваё няшчаснае каханне
«Я і веру, і не веру: ну як я пайду «стукаць» на сваю калегу? — разводзіць рукамі Раманава. — Апошняй кропляй стаў яшчэ адзін выпадак. Мне трэба было ўручыць Аксане Серазетдзінавай — ці ўжо Месцер — позву, ды толькі ніяк яе не ўдавалася знайсці. Пакуль у чарговы раз я не пабачыла гэты «Хамер» на стаянцы ля нашага ўпраўлення. Падыходжу, адчыняю дзверы — а там Марына і Аксана сядзяць і абдымаюцца! Я была ў шоку! Марына замужам, у яе муж! Бачачы гэтую сітуацыю, я літаральна здранцвела. Кажу Амаравай: «Перадайце, Марына Іванаўна, сваёй сяброўцы вашу ж позву». І чую ў адказ: «Зачыні дзверы, ты мяне дастала ўжо». Я кажу: «Так без праблем, толькі позву вазьміце і распішыцеся ў ёй». І тут Марына кажа Серазетдзінавай: «Аксан, звязі мяне куды-небудзь ад яе». А тая спакойна так пытаецца: «Ну, куды цябе — на масаж або па крамах?» І ўсё гэта пры мне».
«Яны з'язджаюць, я ў стане разгубленасці, — працягвае Алена Раманава. — Прыходжу да начальніка, апісваю сітуацыю. Ён таксама не верыць: ну бо казка нейкая! Следчая! З махляркай-рэцыдывісткай! Заняліся справай сур'ёзна, пачалі праводзіць аператыўныя мерапрыемствы. І што яны паказваюць? Амарава пайшла ад свайго мужа, яны з Серазетдзінавай знялі кватэру, потым купілі яе — і сужыцельствуюць. Па Амаравай працаваць я, зразумела, не магла — усё ж яна супрацоўніцапаліцыі. Мерапрыемствы тычыліся Аксаны Серазетдзінавай-Местер. Але высветлілася ўсё роўна шмат рознага бруду. Амарава рэгулярна тэлефанавала Серазетдзінавай, яны абмяркоўвалі начальніка аддзела, Аксана раіла нешта Марыне, Марына — Аксане… Літаральна аж да таго, як «адмазацца» ад чарговага нарада».
Увогуле, у Ленінскім следчым аддзеле з асобна ўзятымі следчым дзеяліся цуды. І пры гэтым паліцэйская і яе новае каханне пачалі ў дадатак да ўсяго «разводзіць» сяброўку Серазетдзінавай — Вольгу Персеву. Вольга да апошняга не ведала, што яны ўжо ўздвюх, Аксана казала ёй, што ездзіць у паліцыю проста «вырашаць пытанні», а сама ў гэты час атрымлівала ад Амаравай інфармацыю пад грыфам «ДСК».
А спіс ахвяр падману Серазетдзінавай і Амаравай шырыўся. У Екацярынбургу, напрыклад, былі ашуканыя два члены знакамітай АЗГ «Уралмаш». Прычым «разводзілі» іх, выкарыстоўваючы імёны работнікаў акруговага ўпраўлення МУС. Да 2009 года Амарава стала сама працаваць з усімі гэтымі патэнцыйнымі асуджанымі, прадстаўляючыся «старэйшым следчым па асабліва важных справах аддзела эканамічнай контрвыведкі УФСБ па Чэлябінскай вобласці Івановай». Ні такога следчага, ні падраздзялення ва Южнаўральскім УФСБ, зразумела, ніколі не існавала. Ад імя гэтага неіснуючай Івановай Марына Амарава раздрукоўвала нейкія паперы, запыты.
Схема працы была простая: знаходзіць Амарава нейкага махляра, які арганізаваў у 2007—2008 гадах злачынную групу, друкуе пастанову аб завядзенні крымінальнай справы, перадае Серазетдзінавай, Аксана пачынае ёй махаць, як баявым сцягам. Былому дэпутату Чэлябінскай гардумы Андрэю Леканаву (у сакавіку 2009 года ён быў асуджаны на тры гады за махлярства, справа супраць яго была заведзена яшчэ ў 2007 годзе абласной пракуратурай) Было прапанавана «ўсяго» за некалькі мільёнаў пазбавіцца ад крымінальнага пераследу. Было і шмат іншых эпізодаў…
«Вынік такі. Вольга Персева, не падазраючы, што яе «разводзяць», едзе з Серазетдзінавай у Екацярынбург, дзе яны паспяхова «кідаюць» на буйную суму аднаго юрыста. Адразу пасля гэтага абедзве былі затрыманыя сіламі Чэлябінскай і акруговай паліцыі. Абедзве аказваюцца ў СІЗА Екацярынбурга. Амарава з Чэлябінска імчыцца ў Екацярынбург шукаць Аксану. Яна аб'ехала ўсе ізалятары, наняла Аксане за свой кошт адвакатаў. На той момант ужо падключыліся да справы нашы супрацоўнікі ўпраўлення ўласнай бяспекі. І са здзіўленнем назіралі, як следчая возіць падазраванай у СІЗА багатыя падарункі, прыводзіць да яе дактароў, каб тыя абгрунтавалі неабходнасць змены меры стрымання Аксане з арышту на штосьці мякчэйшае. Але ўжо былі сабраныя доказы злачыннай дзейнасці самое следчай. Вольга і Аксана правялі ў СІЗА без малога гадзіну. Іх урэшце выпусцілі. А вось Амараву замкнулі», — расказвае Алена Раманава.
Галоўнае, на чым пракалолася следчая Марына Амарава, — калі праверку па чарговай аферы з кватэрай Серазетдзінавай праводзіў АБЭЗ Металургічнага раёна Чэлябінска, яна асабіста прыязджала да калегі, які вёў справу, і прапаноўвала яму хабар. Паліцэйскі, здзіўлены ўдзелам следчага ў лёсе падазраванай, паведаміў пра гэта «эсбэшнікам». З таго моманту Амарава ўжо жыла «пад каўпаком».
«Амарава была мозгам арганізаванай злачыннай групы, — пазней раскажа журналістам старэйшы следчы па расследаванні асабліва важных спраў следчага ўпраўлення СК РФ па Чэлябінскай вобласці Яўген Бабіч. — Яна давала кансультацыі сваім хаўрусніцам. Грошы ў іх ліліся ракой».
І на самай справе, толькі даказаных злачынных эпізодаў у справе Амаравай і Серазетдзінавай-Местер налічваецца каля дзясятка. Але сапраўдная меладрама пачалася ўжо пасля. З арыштам паліцэйскай «каханне», уласна, скончылася. Аксана Серазетдзінава наведала арыштаваную Марыну Амараву ў ізалятары ўсяго пару разоў і забылася пра яе існаванне. А яны ж паспелі купіць незадоўга да арышту Амаравай элітную кватэру ў Чэлябінску, абставіць яе. Кватэру Аксана паспяхова прадала. Западозрыўшы кепскае, Амарава з СІЗА пачала пісаць на сваю экс-каханую заявы — пра тое, што і скрала службовае пасведчанне, дыплом, форменную вопратку. Нічога не дапамагло. Серазетдзінава кінула Амараву, але хутка знайшла сабе новае каханне з ліку сілавікоў — былую супрацоўніцу ДУФСІН па Чэлябінскай вобласці. Тая таксама кінула свайго мужа і сышла жыць да Аксаны. Дарэчы, муж Амаравай праз год сустрэў Марыну на выхадзе з ізалятара, забраў да сябе…
«Следства вялося доўга, — заканчвае Раманава, — Марына Амарава, падкаваны юрыст, пісала скаргі на кожнае дзеянне следчага. Мне задавалі пытанне: хто быў арганізатарам групы? Я па логіцы рэчаў прадугледжвала: арганізатар — Вольга Персева, самая дасведчаная аферыстка. Але і яна таксама аказалася ашуканай. Персева доўга не верыла следчаму СК. Але калі, у рэшце рэшт, сутыкнулася з тым, што на «рашэнне пытанняў» з Амаравай Серазетдзінава выцягнула ў яе ўсе грошы, калі зразумела, што яе, махлярку са стажам, саму «кінулі»… Персева падпісала пагадненне са следствам, атрымала прысуд і адбывае цяпер свой тэрмін у Курганскай вобласці. Ужо хутка выйдзе».
Гэты чорны «Хамер» сталі часта заўважаць каля паліцыі. Так гісторыя выйшла наверх.
Марына Амарава, вядома, з пачатку следства ад сваёй пасады была адхіленая. Выйшаўшы з ізалятара, яна ўладкавалася на працу ў цырульню. У гэты час Аксана Серазетдзінава паспела набыць дзве элітныя кватэры, потым сваёй новай сужыцельцы — «Аўдзі А6», потым — «Поршэ Каен». Больш за тое, Аксана ў ходзе следства прымудралася вяртаць нейкія грошы пацярпелым, яна паставіла справу так, што пацярпелыя пачалі казаць: «Так яна нармальная, яна ж вяртае грошы». Але адкуль у яе з'явіліся грошы? Вось гэтай інфармацыі пакуль у следства няма.
У выніку Ленінскі раённы суд Чэлябінска Марыну Амараву прысудзіў да васьмі гадоў пазбаўлення волі ў калоніі агульнага рэжыму, а яе вялікаму каханню Аксане Серазетдзінавай-Месцер далі толькі шэсць гадоў. Букет злачынстваў шырокі: часткі 3,4 артыкула 159 КК РФ (махлярства), частка 1 артыкула 286 КК РФ (перавышэнне службовых паўнамоцтваў), частка 2 артыкула 291 КК РФ (дача хабару), артыкул 300 КК РФ (незаконнае вызваленне ад крымінальнай адказнасці). Паралельна сваё пакаранне атрымаў і нехта Дзмітрый Холадаў, але ён ніколі ўплывовым чальцом групы і не быў — проста займаўся пошукам людзей адначасова з грашыма і праблемамі з законам.
«Я паўтара года працавала з гэтай справай, і ўвесь час мяне не пакідала адчуванне, што гляджу нейкі фільм, — прызнаецца Алена Раманава. — Бо фільм сапраўды быў зняты! Вясной 2013 года пра справу даведаліся на канале НТВ, у Чэлябінск прыязджала здымачная група, кантактавала з Марынай Амаравай — ужо пасля таго, як яе адпусцілі з ізалятара. Меладрама пра кінутую следчай сям'ю дзеля махляркі выйшла яшчэ тая… Амарава з велізарным задавальненнем знялася ў галоўнай ролі, арганізавала асабіста здымкі і падрабязна на ўсю Расію распавяла пра сваё каханне да неаднаразова судзімай махляркі».
У прэс-службе паліцэйскага галоўнага кіравання Паўднёвага Урала ўдакладняюць: Марына Амарава — у цяперашні час адхілена ад пасады капітана міліцыі (яе арыштавалі да рэформы МУС, атэстацыю яна не праходзіла і званне капітана паліцыі не атрымлівала), а з уступленнем прысуду ў сілу будзе звольненая з органаў. А яе былая каханка, мабыць, ужо шукае чарговую ахвяру ў пагонах.
