Уразіла антызаходняя, канфрантацыйная стылістыка навагодняй прамовы Аляксандра Лукашэнкі.
Гадзінай раней расейскія каналы круцілі сьпіч Пуціна. Пры тым што зараз у Масквы антызаходні трэнд, крамлёўскі лідэр выглядаў міралюбна і ні словам не абмовіўся пра нейкія вонкавыя пагрозы.
У нашым жа выпадку — рымэйк савецкай стылістыкі 20-30-х гадоў. Варожы імпэрыялізм і ўсё такое.
Нашай маленькай краіне, якой рэальна не пагражае агрэсія Захаду, нельга выглядаць так ваяўніча.
Адкуль жа гэты імпэт?
З аднаго боку, напэўна, робіць сваё расейскі крэдытна-газавы допінг. Зь іншага боку, адчуваецца, што Амэрыка ўсё ж закранула за жывое сваімі санкцыямі.
Зрэшты, атрымала сваё й Масква за "маштабны ўдар" у выглядзе росту цэнаў на энэрганосьбіты.
Карацей, з усіх бакоў ворагі.
Беларусам прапануюць адчуваць сябе, як у аточанай крэпасьці. Гэта, пэўна, адэкватна адлюстроўвае ўладныя фобіі. Але падаецца, што бальшыні беларусаў такая ваяўнічая рыторыка глыбока… мякка кажучы, чужая.
