Актыўны ўдзел Аляксандра Лукашэнкі ў перамоўным працэсе ў фармаце «нармандскага чацвёркі» надзяліў прэзідэнта Беларусі цалкам новымі якасцямі. Доўгі час яго лічылі «апошнім дыктатарам Еўропы», ён быў свайго роду палітычным міфам, а не актыўным удзельнікам міжнародных адносін. Цяпер жа Бацька гатовы адысці ад уласцівага яму ладу (тым больш, што на пасаду апошняга дыктатара знайшоўся больш заслужаны прэтэндэнт - Пуцін), і пачаў ён з таго, што стаў медыятарам ва ўкраінска-расійскім канфлікце.
Прэзідэнт Беларусі прадэманстраваў сваю пазіцыю ва ўрэгуляванні ваенна-палітычнага крызісу паміж Расіяй і Украінай, падаўшы Палац Незалежнасці ў Мінску ў якасці перамоўнай пляцоўкі і пазначыў, што гатовы зрабіць гэта зноў. Такім чынам, ён задэклараваў жаданне зрабіць свой уклад у аднаўленне міру.
Складана сказаць, наколькі моцна сваімі дзеяннямі Аляксандр Лукашэнка, адзін з бліжэйшых партнёраў Пуціна, здзівіў грамадскасць, выказаўшы падтрымку Украіне і ўкраінскаму народу. Раней беларускі лідар прапагандаваў ідэю пра тое, што «Беларусь і Расія - адзінае цэлае», аднак у кантэксце апошніх падзей так блізка да межаў яго дзяржавы прэзідэнт Беларусі выразна даў зразумець, што «адносіны Мінска і Масквы - гэта саюз, а не інкарпарацыя Беларусі ў Расею».
Наступным крокам беларускага лідара для замацавання сваіх новых пазіцый на міжнароднай палітычнай арэне, магла б стаць дзейсная дапамога ў справе ўкраінскай лётчыцы Надзеі Саўчанкі.
У ходзе Мінскіх перамоваў прэзідэнтам Украіны Пятром Парашэнкам ўздымалася пытанне аб лёсе ўкраінкі, якая з лета 2014 знаходзіцца ў расійскім СІЗА - гаворка ішла аб фармаце амністыі або памілавання. Месяц, які прайшоў пасля беспрэцэдэнтных 18-гадзінных перамоваў паказаў, што Уладзімір Пуцін не спяшаецца выконваць узятыя на сябе абавязацельствы, тым самым у чарговы раз дэманструючы поўную абыякавасць да спробаў ўрэгуляваць сітуацыю на Усходзе Украіны. Такой жа пазіцыі расійскі правадыр прытрымліваецца і ў адносінах да незаконнага перамяшчэння ў Расію грамадзянкі Украіны, народнага дэпутата Украіны і дэпутата ПАРЕ ад Украіны Надзеі Саўчанкі.
Аляксандру Лукашэнку вядома пра галадоўку Надзеі і пра тое, што нават незваротнае пагаршэнне яе здароўя не змагло паўплываць на пазітыўнае рашэнне яе справы ў Расіі. Выразная пазіцыя Лукашэнкі ў гэтым пытанні, а менавіта заклік да вызвалення ці хаця б змены месца і ўмоў утрымання Надзеі, магла б вырашыць сітуацыю, якая склалася і тым самым выратаваць жыццё Надзеі. Садзейнічанне ў вырашэнні сітуацыі з Саўчанка, безумоўна, дадало б Лукашэнку козыраў ў яго няпростай знешнепалітычнай гульні, так што застаецца спадзявацца, што прэзідэнт Беларусі ўсё яшчэ імкнецца выйграць у ёй. Ці хаця б не прайграць.
