Найлепшы спарынг-партнёр для Аляксандра Лукашэнкі сёння — гэта кандыдат ад апазіцыі. Такую думку выказаў першы намеснік старшыні Ліберальна-дэмакратычнай партыі Алег Гайдукевіч.
«Нас пастаянна абвінавачвалі ў тым, што кандыдат ад ЛДП з'яўляецца спарынг-партнёрам улады. Але, выбачайце, на сёння, наадварот, усе астатнія — спарынг-партнёры ўлады. Калі «Гавары праўду» вылучае кандыдатам у прэзідэнты Таццяну Караткевіч, — гэта і ёсць самы лепшы спарынг-партнёр улады. Хто спарынг-партнёр: нікому не вядомая жанчына або Сяргей Гайдукевіч (старшыня ЛДП, неаднаразовы ўдзельнік прэзідэнцкіх кампаній, партыя будзе вылучаць яго і на выбарах 2015 года), якога ведае ўся краіна, які мае 25-гадовы палітычны вопыт і які займаў шмат пасадаў кіраўнікоў?» — задаў пытанне Гайдукевіч-малодшы.
«Самы вялікі спарынг-партнёр Лукашэнкі — гэта кандыдат апазіцыі, якога ніхто не ведае. Закончацца выбары, і ўсе пра яго забудуць», — упэўнены першы намеснік старшыні ЛДП.
Паводле яго слоў, «раней апазіцыя атрымлівала грошы канкрэтна на барацьбу з Лукашэнкам». «Зараз у сувязі з падзеямі ва Украіне гэтыя грошы ёй не даюць. Па-першае, большая частка фінансавання ідзе на падзеі, звязаныя з Украінай. Па-другое, прэзідэнт вельмі правільна вядзе знешнюю палітыку, што вымушаныя прызнаць нават радыкальныя апазіцыйныя сілы. Таму адзіная магчымасць атрымаць грошы для іх — правільная антырасійская рыторыка», — мяркуе Гайдукевіч.
Што да ЛДП, то, як сцвярджае Алег Гайдукевіч, у яе ніколі не было праблем з фінансаваннем. «Мы жывем за ўласныя сродкі ўнутры краіны. Мы заўсёды выстаўлялі найбольшую колькасць дэпутатаў, заўсёды самастойна збіралі подпісы, ніколі не былі спарынг-партнёрамі ўлады, таму што нас заўсёды штурхалі, не пускалі ў парламент», — заявіў ён.
На думку Гайдукевіча, апазіцыі неабходная змена пакаленняў: «Павінна прыходзіць моладзь, павінны паволі мяняцца лідары, якія не маюць поспеху і не карыстаюцца папулярнасцю. Павінна быць змена, пра гэта мы гаворым ужо не першы год. Без змены палітычных лідараў апазіцыі нічога не свеціць. Хопіць жыць 90-мі гадамі мінулага стагоддзя, час змяніўся, выраслі новыя пакаленні, патрэбныя новыя ідэі».
«У нас яны ёсць, таму мы і рушым наперад, — дадаў ён. — Мы якраз нацэленыя на барацьбу за ўладу. Таму што палітыка — гэта прагматычная спакойная дзейнасць, скіраваная на тое, каб змагацца за ўладу. Мы за яе змагаемся, росцім свае структуры. Апрача нас, гэтым ніхто не займаецца, і гэта прынясе свой плён».
