На сваёй умоўна разьвітальнай прэсавай канфэрэнцыі 14 лютага Пуцін рэанімаваў звонкую інтэграцыйную рыторыку. Ен назваў будаўніцтва саюзнае дзяржавы прыярытэтам замежнай палітыкі Крамля.
У гэтым пытаньні "мы гатовыя пайсьці так далёка, як гэтага хочуць нашыя беларускія партнэры", заявіў кіраўнік Расеі. Такім чынам да Лукашэнкі бумэрангам вяртаецца ягоная колішняя каронная фраза.
Цяпер ужо цяжка ўявіць, што некалі беларускі прэзыдэнт рэгулярна клеймаваў маскоўскіх таварышаў за тое, што валаводзяцца з "братнім яднаньнем". Цяпер мы раз-пораз чуем зусім іншыя філіпікі — датычна нахабства "тлустых катоў", што хацелі б "прыватызаваць усю Беларусь". Вынік інтэграцыйных гульняў для афіцыйнага Менску найлепей адлюстроўвае выслоўе "За што змагаліся, на тое і нарваліся".
"І найперш, на маю думку, гаворка павінна ісьці пра інтэграцыю ў сфэры эканомікі", — падкрэсьлівае сёньня Пуцін. Іначай кажучы, пацьвярджаецца тэза аналітыкаў пра выбраную зараз Крамлём стратэгію паўзучай эканамічнай экспансіі. У прыватнасьці, як ужо зазначаў аўтар гэтых радкоў, усё выразьней вымалёўваецца пэрспэктыва фінансавай пятлі.
Паказальна, што першым нумарам у тырадзе Пуціна праходзіць пытаньне адзінай валюты, ці, наўпрост кажучы, пераходу на расейскі рубель. "Сёньня, калі расейская фінансавая сыстэма стабільная як ніколі, упэўнены, для беларускай эканомікі, для грамадзянаў Беларусі нічога, акрамя плюсаў, тут няма", — пераконвае кіраўнік суседняй дзяржавы неразумных "малодшых братоў". Так дашкольнікаў угаворваюць на прывіўку. Маўляў, ня бойцеся, гэта зусім не балюча!
А як жа, ад стабільнай валюты з дзьвюхгаловым арлом — суцэльныя плюсы! Калі не лічыць аднаго "маленькага" мінусу — пэрспэктывы страціць незалежнасьць.
