 |
Гэты фатаздымак я зрабіў пару гадзінаў таму ў вельмі прыгожым і вядомым месцы ў цэнтры Масквы – на Чыстых Прудах. Думаеце, у расейскай сталіцы ўвялі ваеннае становішча? Ды не, якое там.
Каб высьветліць абставіны, я падышоў да аднаго з прадстаўнікоў сілаў правапарадку, назваўся журналістам зь Беларусі і, як немасковец, выказаў закікаўленасьць, што тут адбываецца. На што пачуў адказ:
— Рыхтуемся да выступу самадзейнасьці.
— А што за самадзейнасьць такая?
— Творчая. Пець будзем ды танчыць.
— А, то можа гэта зьвязана з учорашнімі выбарамі? Сьвяткаваньне будзе?
— Ага, будзе. Маладыя міліцыянты вунь ужо прыплясваюць, – кіўнуў у бок групы зусім маладых працаўнікоў міністэрства ўнутраных спраў старэйшы таварыш.
Тлумачэньне, вядома, дзіўнае. Тым больш з боку чалавека ў форме, які пры тым адмовіўся назваць сябе.
Як тлумачэньне такой мабілізацыі больш пасуе ў дадзеным выпадку тое паведамленьне, што 3 сакавіка а 17 гадзіне ў Маскве меў адбыцца Марш нязгодных – акцыя, арганізаваная апазыцыйнай кааліцыяй “Іншая Расея”. І збор удзельнікаў прызначаны менавіта на Чыстых Прудах. Як стала вядома некалькі гадзінаў таму, маскоўская мэрыя канчаткова адмовіла ў сагласаваньні “Марша нязгодных”, ніяк пры гэтым не матываваўшы сваё рашэньне.
У Пецярбургу таксама меў адбыцца “Марш нязгодных”, які, у адрозьненьне ад маскоўскага, быў санкцыянаваны ўладамі. Каб узяць удзел ў ім, у паўночную сталіцу Расеі прыляцелі лідэры “Іншай Расеі”, вядомыя апазыцыйныя дзейснаму рэжыму палітыкі Эдуард Лімонаў і Гары Каспараў. Таксама мітынгі ў падтрымку “Маршаў нязгодных” заплянаваны больш як 10 рэгіёнах Расеі.
Нагадаем, што 2 сакавіка ў Расейскай Федэрацыі адбыліся выбары прэзідэнта. Паводле папярэдніх зьвестак, перамогу атрымаў Дзьмітры Мядзьведзеў. Пасьля падліку 99,45 % бюлетэняў, ён мае 70,23 % галасоў выбаршчыкаў.
Галоўнае пытаньне, якое хочацца задаць уладам (усё тым жа, пуцінскім; бо зьмена ўлады наўрад ці адбудзецца пры “пераемніку”): калі новаабраны прэзідэнт мае абсалютную падтрымку насельніцтва краіны (тут трэба адзначыць, што падтрымку як мінімум большасьці той мае), а апазыцыя прадстаўлена, як заяўляецца, маргіналізаванымі групамі, то навошта тады спатрэбілася выводзіць войскі ў цэнтар сталіцы Расеі супраць купкі нязгодных? А можа ўсё ж ткі ёсьць чаго баяцца? Баяцца, што нешматгалосы крык неабыякавых ды нязгодных будзе пачуты...
Гэх, як тое нам знаёмае...
