Вялізная папулярнасць у інтэрнэце, увага медыяў і запрашэнне на дзяржаўныя канцэрты. Народны ансамбль «Крыніца» стаў вядомым па ўсёй Беларусі дзякуючы песні пра любоў да Аляксандра Лукашэнкі.
Як гэта змяніла іх жыццё – эксклюзіўны рэпартаж «Белсату» з вёскі Новыя Мілевічы Жыткавіцкага раёна.
«А Лукашэнка ўсё рабіць умее, умее жаць, умее і пахаць…»
Раней гэта была звычайная вясковая песня пра актуальнага старшыню калгасу або перадавіка-камбайнера. Толькі падстаўлялі патрэбнае прозвішча. Цяпер жа гэта песня ад жанчын з Новых Мілевічаў выключна пра былога старшыню калгасу, былога палітрука Аляксандра Лукашэнку.
Лідзія Маркевіч, гурт «Крыніца»: «Нам падабаецца прэзідэнт наш. Таму мы яе і выконваем. Яна нам падабаецца і падабаецца наш кіраўнік».
У народным ансамблі «Крыніца» кажуць, што песню «К нам едзе Лукашэнка» яны спявалі яшчэ 5 гадоў таму, падчас папярэдніх выбараў. Тады гледачы з самаробнай агітацыі пасмяяліся.
Алена Тарсан, гурт «Крыніца»: «Міліцыя стаяла – мы баяліся-баяліся».
Ганна Дуброўская, гурт «Крыніца»: «Старыя людзі, думалі, пасадзяць мо за гэта».
Але ў турму за абразу прэзідэнта жанчыны не селі. Пасля таго, як песня пра камбайнера Лукашэнку стала інтэрнэт-хітом, імі скарысталася ідэалагічная машына.
Вядоўца канцэрту: «Яны такія шчырыя, такія сапраўдныя».
Гурт «Крыніца» запрасілі ў Віцебск, на гала-канцэрт ад каналу ОНТ, па-сутнасці, у межах перадвыбарнай агітацыі.
«Прэзідэнтаў многа мы відалі, за Лукашэнку ў свеце лучшэ нет…»
Паспявалі перад чыноўнікамі з выканкамаў і актывістамі БРСМ ды вярнуліся дадому, у Жыткавіцкі раён. А тут нічога не змянілася.
Ніна Лінкевіч, былая ўдзельніца гурта «Крыніца»: «Трэба, каб нам і дарогу адрамантавалі. Бо ў нас вельмі кепская дарога».
Лідзія Маркевіч, гурт «Крыніца»: «Я 4 км езджу на рэпетыцыю на ровары, і вясной, і ўзімку, і летам. Дарога ў нас не ахці».
Выканаўцы песні пра любоў да прэзідэнта жывуць у вёсцы, якую мясцовыя ўлады, не саромеючыся, назвалі бесперспектыўнаю. Таму дарогу не рамантуюць, замест крамы – аўталаўка час ад часу прыязджае. Інтэрнэту – паглядзець сваю ж песню – няма і не будзе. Таму што ў Новых Мілевічах няма і не будзе моладзі.
Ганна Мацукевіч, гурт «Крыніца»: «З’язджаюць, бо тут няма што рабіць. Была ферма, і тую знішчылі».
Сакрэт шчасця па-мілевіцку вельмі просты: у іх ёсць тэлевізар, дзе дзяржаўныя тэлеканалы распавядаюць, як добра ў Беларусі, і як кепска за мяжою.
Ганна Дуброўская, гурт «Крыніца»: «Нам усё добра. Нам прэзідэнт падабаецца тым, што няма вайны ў нас, мы жывем пад мірным небам. Нашыя дзеці служаць у Беларусі, нікуды наш прэзідэнт не адпраўляе іх далей».
Тут у кожнай хаце жыве не больш за адну асобу. Гэтая вёска памірае. Памірае, але славіць правадыра.
