Маладафронтавец Мікола Дземідзенка быў сярод тых, хто ўдзельнічаў у акцыі пратэсту ў «Доме Масквы» падчас сустрэчы з расійскім прапагандыстам Мікалаем Старыкавым. Хлопец падзяліўся ўражаннямі з «Нашай Нівай».
«Мы ставілі за мэту сарваць мерапрыемства, яна не выкананая. Я разлічваў, што будзе больш нашых людзей, яны будуць больш актыўнымі. Людзі абмяркоўваюць у фэйсбуку, правільна гэта, ці няправільна, але самі ўдзельнічаць не гатовыя. Гэта нармальна.
Мы высвятлялі, хто гэтыя людзі, што на нас напалі. Гэтыя хлопцы ў чорных кашулях спрацавалі даволі прафесійна. У нас ёсць звесткі, што гэта не беларусы, а людзі, што прыехалі з Расіі разам са Старыкавым. Іх была цэлая дэлегацыя, яны пасяліліся ў гатэлі ля Дома Масквы.
Мы пра гэта ведаць не маглі. Мы думалі, што будзе нейкая сварка, усё пачне зацягвацца. Я не думаў, што будзе патасоўка.
Цяпер пішуць, што вось, маўляў, у зале былі Сяргей Лушч [кіраўнік арганізацыі «Русь маладая» – «НН»], Пятро Шапко [кіраўнік «Казачага спасу» – «НН»], але яны не ўдзельнічалі ў бойцы. Яны бегалі вакол і нерваваліся. Удзельнічалі спрактыкаваныя хлопцы. Калі б там былі толькі Лушчы і казакі, то быў бы канфлікт, пры якім мы ў складзе 10 чалавек маглі заняць прэзідыум. Яны б нічога нам не зрабілі.
Трэба разумець, што «рускі свет» з кулакамі.
Білі яны не надта моцна, хоць жадання хапала. Калі пісалі, каб ішоў у міліцыю, то гэта непрымальна, бо ніякіх пашкоджанняў няма. Я амаль не адбіваўся, бо Старыкаў клоўн і садзіцца праз яго ў турму нелагічна. Я б мог пабіць аднаго ці некалькіх чалавек, але я толькі прыкрываўся.
Я б на месцы Старыкава таксама быў бы спалоханы, бо думаў, што ў зале будзе больш людзей, гатовых яго бараніць.
Таксама я ставіў перад сабой задачу абысціся найменшымі наступствамі, мяне цалкам задаволіла, што міліцыя не брала ўдзел у акцыі. Быў нехта ў цывільным, які спрабаваў затушыць канфлікт. Не бяруся судзіць, хто гэта быў – ці прадстаўнік беларускай спецслужбы, ці нейкі расійскі брыгадны камандзір.
Мне спадабалася, што грамада паўстала супраць Старыкава, пісалі, званілі. Таму яго адмовіліся прымаць «Светач» і гатэль «Беларусь». Старыкава загналі ў расійскі дом, але па сутнасці для такога агітатара выступаць у холе Дома Масквы — гэта не ўзровень.
Я не бачыў сэнсу спрачацца са Старыкавым. Паглядзеў, як з ім сустракаліся ў Кіеве. Там не запальвалі шашкі, не білі, а стаялі і свісталі. У Кіеве на сустрэчы таксама было 200 чалавек.
Галоўнае, што Старыкаву аказалі супраціў. Яму паказалі, што яго тут не чакаюць. Яны думалі, што Мінск – гэта аплот «рускага свету», што яны могуць рабіць, што заўгодна. Але іх выставілі з усіх памяшканняў і нават абсвісталі ў Доме Масквы», — кажа Дземідзенка.
