У сталым узросце людзі сапраўды лічаць, што час ідзе хутчэй, чым у маладосьці, бо мозг павольней аб'ядноўвае гукавую і візуальную інфармацыю, што можа тлумачыць, чаму пажылыя людзі маюць кепскую рэакцыю.
«Для таго каб зразумець, што вакол нас адбываецца, мозгу даводзіцца хутка вырашаць, аб'ядноўваць ці не аб'ядноўваць дадзеныя з розных крыніц інфармацыі. Мозг пажылых людзей дрэнна спраўляецца з гэтай задачай, што можа тлумачыць тое, чаму яны нярэдка губляюць нітку размовы падчас дыялогаў з іншымі людзьмі, адчуваюць складанасці пры кіраванні машынай або проста дрэнна падтрымліваюць баланс цела падчас хады», — заявіў Майкл Барнэт-Кован з універсітэта Ватэрлоо (Канада).
Майкл Барнэт-Кован і яго калегі прыйшлі да такой высновы, назіраючы за рэакцыяй некалькіх дзясяткаў маладых і пажылых добраахвотнікаў на два тыпы раздражняльнікаў: белыя кругі на экране манітора і гукавыя сігналы. Як правіла, яны выводзіліся парамі — у некаторых выпадках удзельнікі вопытаў бачылі або два кругі, або чулі гук і бачылі круг, ці чулі два розныя гукі.
Задача добраахвотнікаў складалася ў тым, што яны павінны былі вызначыць, адбываліся абедзьве гэтыя падзеі адначасова ці не, на што ім давалася ўсяго 3 секунды, па сканчэнні якіх яны павінны былі націснуць на адну з двух кнопак на спецыяльным пульце.
Як паказаў гэты эксперымент, людзі ва ўзросце 50-60 гадоў пачынаюць досыць часта памыляцца і даўжэй думаць, чым маладыя людзі, у тых выпадках, калі ім даводзіцца ўспрымаць адначасова і візуальныя, і гукавыя сігналы. Асабліва гэта выяўлялася ў тых выпадках, калі навукоўцы прасілі іх успомніць, які з раздражняльнікаў з'яўляўся на экране або гучаў з калонак першым, а які — другім.
Мяркуючы па запаволенні рэакцыі пажылых людзей на змешаныя сігналы, іх мозг, відаць, горш спраўляецца са «склейваннем» розных тыпаў інфармацыі ў адзіную карцінку. Гэта, як лічаць Майкл Барнэт-Кован і яго калегі, тлумачыць тое, чаму пажылыя людзі лічаць, што час пачынае ісці хутчэй для іх — іх мозг проста не паспявае інтэграваць разнастайную інфармацыю ў адзіны «відэашэраг».
Па словах навукоўцаў, з дадзенай праблемай, якая можа абумоўліваць схільнасць пажылых людзей да аварый пры кіраванні машынамі, можна змагацца, выкарыстоўваючы спецыяльныя камп'ютарныя гульні і іншыя прыёмы, якія трэніруюць рэакцыю і ўзмацняюць абмен інфармацыяй паміж рознымі аддзеламі мозгу. Падобныя меры, як лічыць Майкл Барнэт-Кован, з'яўляюцца вельмі важнымі для здароўя насельніцтва Зямлі, бо яно імкліва старэе.
