Вольга Бабак — блізкая сяброўкай сям'і Вольскіх яшчэ з часоў супольнай працы на Радыё «101,2» і з «Народным альбомам». Яна распавяла «Нашай Ніве» падрабязнасці хваробы Ганны, якая сышла ў 40 гадоў.
«Самае жахлівае для мяне асабіста, што даведалася я пра тое, як усё жахліва, толькі ў пятніцу. Я мяркую, што гэта было іх супольнае рашэнне не паведамляць нікому пра гэта.
Ганна казала, што не хоча ляжаць у лякарні і паміраць.
Я абсалютна не адчувала, што яна гатовая да такога сцэнару, бо Ганна планавала будучыню, яны збіраліся ў адпачынак летам, квіткі нават былі ўжо замоўленыя. Я дапускаю, што яны ведалі пра абставіны яе здароўя, але
вера Ганны ў тое, што яна дасць рады, была настолькі магутная, што пры сваёй харызме яна магла пераканаць і Лявона, і сябе.
У чацвер яна трапіла ў лякарню па хуткай дапамозе. Лявон зразумеў, што ёй вельмі кепска і самастойна ён не дапаможа. Хутка завезлі яе ў гастраэнтаралагічнае аддзяленне другой клінічнай бальніцы Мінска. Там яна праляжала да нядзелі, але пагаршэнне ішло імкліва, даследаванні паказалі, што рак паразіў абсалютна ўсе органы, аж да костак. Ёй падтрымлівалі жыццёвыя функцыі, а ў нядзелю бацькі забралі яе дахаты, каб яна не мучылася ў бальнічных сценах.
Пачынаючы з панядзелка, высілкамі сваякоў, перавялі на морфій. Дамагліся, каб дактары хутчэй зрабілі свой кансіліум, які б дазволіў гэта зрабіць, бо яна пакутавала ад боляў».
Вольга кажа, што Ганна не прайшла ніводнага курса хіміятэрапіі. А на момант трапляння ў лякарню гэта было ўжо бессэнсоўна.
Вольга не ведае, калі дакладна ў Ганны выявілі рак малочнай залозы, але кажа, што рак прагрэсаваў у яе як мінімум год. Пасля пачалося пагаршэнне і анкалогія паразіла пячонку. У апошнія дні ў Ганны перасталі працаваць і ныркі.
«Лявон імкнецца трымацца, бо яму вельмі цяжка. Зразумела, што другая хваля гора будзе значна цяжэйшай за першую», — дадае Вольга Бабак.
