Мінчук дамогся пашпарта на правільнай лацінцы і без імя па бацьку. Каментатары «НН» прасілі Антося Вусовіча патлумачыць алгарытм сваіх дзеянняў.
«Шаноўныя людзі. Дзякуй усім бяз выключэньня за вашыя меркаваньні, нават і негатыўныя. Сумесныя развагі дапамогуць знайсьці разумнае», — напісаў Антось Вусовіч у каментарах да артыкула на «Нашай Ніве».
«Па справе. Найперш, пры абмене пашпарта савецкай формы я прасіў начальніка аддзела грамадзянства і міграцый Заводскага РАУС Мінска ўнікнуць русіфікаваных формаў запісу беларускага імя і прозьвішча асобы і здзейсніць запіс майго нацыянальнага афіцыйнага імя ў спрадвечнай беларускай клясычнай форме: «Вусовіч Антось». Прывёў абгрунтаванне:
1. Закон аб мовах (арт.33) гарантуе, што «беларускія (рускія) асабовыя імя і прозвішчы ўжываюцца адпаведна нацыянальнай імяслоўнай традыцыі…»
Гэткім чынам, Закон выключыў з абавязковай формы запісу поўнага нацыянальнага беларускага імя асобы расейскую форму— «отчество», пакінуўшы спрадвечную нацыянальную форму — «імя і прозвішча» асобы.
Адпаведна нашай гістарычнай традыцыі:
2. «…зваротаў па бацьку (« по имени и отчеству») у крывічоў няма і ніколі ня было». (Я. Станкевіч, Маленькі маскоўска-беларускі (крывіцкі) слоўнічак. Мінск, Навука і тэхніка, 1992)
3. «…ёсьць не беларускім, а дзеля таго не павінна ўжывацца званьне па бацьку, прыкладам: Паўла Пётравіч» («Як правільна гаварыць і пісаць пабеларуску» Прага. 1941)*
*шырэй аб беларускіх ветлых зваротах кажацца ў арт. Я. Станкевіча «Асабовыя назовы па бацьку ў Беларусаў» («Калосьсе», 11, 1935 год, стар. 116-118).
4. «Для беларускай клясычнай антрапанімікі імёны па бацьку не характэрныя». (Беларускі клясычны правапіс, 2005).
У адпаведнасці з вышэй згаданым я прасіў:
1. здзейсніць запіс майго поўнага афіцыйнага беларускага імя асобы згодна арт. 33 Закона аб мовах у спрадвечнай «нацыянальнай імяслоўнай традыцыйнай»
беларускай форме – Вусовіч Антось
– беларускай лацінкай – Vusovič Antoś; (альбо, пры адсутнасці шрыфтаў – Vusovic Antos).
– у расейскай мове – Вусович Антось.
2. запісаць нацыянальнасць - беларус, адпаведна запісу ў старым пашпарце, які я здаваў.
Другое, наконт «непавагі да бацьки». Паважаць, любіць, помніць належыць і бацьку, і матулю, і ўсіх продкаў, і Радзіму, сваю Радзіму», — перакананы Антось Вусовіч.
