Увесь час мы ў «Нашай Ніве» запісваем тыповыя памылкі, якія выпраўляем у артыкулах рэпарцёраў і пазаштатных аўтараў. Гэтую падборку рассылаем супрацоўнікам.
Такім чынам мы стараемся ўзняць культуру мовы.
Праблема ў тым, што са школы і ўніверсітэта людзі выходзяць з нетрывалымі ведамі беларускай. Да таго ж, дамінацыя расейскай мовы ў гарадскім асяроддзі, на радыё і ТБ блытае людзей. Даводзіцца ўвесь час нагадваць правілы.
Мы падумалі, што гэтыя памылкі могуць быць цікавыя і чытачам, якія вучаць мову ці любяць мову. Гэта ж тыповыя выпадкі.
вырабА, рэкордА, ДанецкА, горадА, падручнікА, балА (= адзнакі), кодэксА, годА, днЯ, месяцА
лугдунінУ, цытратУ, аксалатУ (рэчывы)
фронтУ, кангрэсУ, ветрУ, тэкстУ, спісУ, ЕўрамайданУ
энЕргетык, навЕла
лЁгкаатлет
народА = нацыі (беларускага народа, з нашага народа)
народУ = людзей (шмат народу, а для народу што?)
2,3 мільёна (пасля дзесятковых дробаў назоўнік ставіцца ў родным склоне)
НЗ, а не ЧП
«урэшце» лепш «у рэшце рэшт»
як прыназоўнік «пры канцы» лепш чым «напрыканцы». «Напрыканцы» ўжываецца перавжана як прыслоўе (пры канцы апавядання, пры канцы вуліцы, але скажу напрыканцы, жыла напрыканцы)
ачуняў, апрытомнеў, прыйшоў у змыслы, а не прыйшоў у сябе і не прыйшоў у свядомасць
латАрэя
ледзЬве
васЯмнаццаць, дзЯвяты, дзЯсяты
ДЗВЮх дачок, ДЗВЮх матак (жаночы род множны лік)
паліТТэхнолаг
дОбраахвотнік
у ДанецкУ (месны склон)
ідэнтыфІкацыя
