 Галіна Чыслава |
Сяргей яшчэ ў савецкай вайсковай вучэльні арганізаваў вайсковы гурток зь беларусаў, што вучыліся разам зь ім, прыгадала Галіна Чыслава. Спачатку начальства адобрыла гэтую ідэю, але пачуўшы ад удзельнікаў гуртка беларускую мову, справу прыпыніла, а яе ініцыятара па сканчэньні вучобы разьмеркавалі за Байкал. Месца працы знаходзілася ў непасрэднай блізкасьці да ўранавых руднікоў. Такое суседзтва потым заўважна адбілася на здароўі вайскоўца-беларуса. Вярнуўшыся з войска, марыў стварыць нацыянальную гвардыю. Адбывалася гэта на хвалі перабудовы і наступнага здабыцьця незалежнасьці.
Галіна Чыслава прыгадала таксама адзін паказальны эпізод з жыцьця сына, што адбыўся напрыканцы 90-х. У 1996 годзе Сяргея арыштавалі за ўдзел у Чарнобыльскім шляху. А восеньню здарылася наступнае. Едучы ў тралейбусе ён заўважыў сачэньне. Здолеў вырвацца і патрапіць на аўтавакзал. Там яго чакаў сябар, зь які яны на аўтобусе накіраваліся ў Слуцак. За імі выправілася некалькі легкавікоў. У Слуцку на прыпынку невядомыя перахапілі хлопцаў, справакавалі бойку і запіхнулі іх у аўто. Адвезьлі ў лес і моцна зьбілі. Потым скрываўленага Сяргея спыталі, дзе яго лепей закапаць. Ён адказаў, што сёньня закапаюць яго зь сябрам, а заўтра іх. Зьбітых пакінулі сьцякаць крывёй у лесе. Сяргей некалькі кілямэтраў нёс непрытомнага сябра да гораду. Невядомы кіроўца падабраў іх і адвёз у бальніцу. Сяргей правёў у рэанімацыі трое сутак ў непрытомнасьці. У яго былі пашкоджаныя вантробы, на галаве засталося шэсьць шнараў. Незадоўга да гэта інцыдэнту «Народная газэта» надрукавала артыкул, у якім вялося пра тое, што «Белы легіён» рыхтуе дзяржаўны пераварот.
