Таксі-сэрвіс ад стваральнікаў «Вайбера» нядаўна быў прададзены за $200 мільёнаў. Пасля заключэння ўгоды дырэктар кампаніі Juno Lab, распрацоўшчыка праекта, даў вялікае інтэрв’ю парталу tut.by.
«Беларусь цяпер — гэта краіна, у якой вельмі хораша рабіць стартапы. Нам вельмі падабаецца, нас усё задавальняе», — выказаўся падчас гутаркі з журналістамі Аляксей Мінкевіч.
Аляксей Мінкевіч
Адразу знайшліся тыя, хто абурыўся такой думкай. Да абмеркавання ў байнэце далучыўся адзін з самых вядомых беларускіх анархістаў, былы палітвязень Аляксандр Францкевіч. «Ну так, чаго яму скардзіцца, рабоў танных даюць, пакорлівых — ледзь раб кудысьці не туды палезе, яго адразу амапаўцы будуць біць. Буржуй ён і ў Афрыцы буржуй». Францкевіч нават заклікае да расправы над амапаўцамі і дырэктарам праграмісцкай кампаніі.
«Наша Ніва» папрасіла Аляксандра растлумачыць гэтыя словы. Высветлілася, што да добрых заробкаў і ўмоваў працы ў IT-сферы ён ставіцца скептычна.
Аляксандр Францкевіч, фота «Белгазета»
«Мне здаецца, праз нянавісць да дзяржавы і манаполіі дзяржавы ў эканоміцы мы часам забываемся пра тое, што вялікую ролю ў падтрыманні гэтых парадкаў адыгрываюць не толькі чыноўнікі і міліцыя. Я як анархіст выступаю супраць любога начальства і лічу, што ў мяне як работніка той жа IT-сферы няма агульных інтарэсаў з маімі начальнікамі. Калі дырэктар нейкай кампаніі кажа, што ў Беларусі вельмі «выдатна» рабіць стартапы, ён мае на ўвазе не прастату падатковай сістэмы, якая ў нас далёка не простая, і не льготныя крэдыты на развіццё бізнесу, якіх у нас няма. Ён кажа пра тое, што ў нас ёсць дастаткова пакорлівыя, забітыя маладыя хлопцы ў сферы IT, якія з-за беспрацоўя згодныя працаваць за любыя грошы і на любых умовах у «стартапе», каб асноўную частку будучага прыбытку прысвоіў сабе вось такі вось Аляксей Мінкевіч, — распавёў Францкевіч. — Я лічу, што такога роду людзі — паразіты, якія жывуць за кошт абяздоленых беларусаў, за кошт іх праблем і страхаў. Калі не было б усяго гэтага, ім бы было значна складаней весці свой «бізнэс». Бо калі б у краіне быў высокі ўзровень жыцця, было б складаней наймаць за нізкую, па мерках IT, зарплату маладых хлопцаў.
Заробкі ў гэтай сферы нядрэнныя, калі ты ў прафесіі стаў больш-менш разбірацца. Да таго моманту работнік можа атрымліваць добрыя грошы адносна людзей з іншых сфер, але ўсё роўна гэта будзе нікчэмная частка ад прыбытку ўсёй кампаніі, большую частку з якога і забіраюць такія, як Мінкевіч. А пра колькасць працоўных гадзін, аддадзеных на такім «стартапе» і казаць не даводзіцца — працуюць там вельмі шмат. Людзі, якія гавораць аб стартапах, маюць на ўвазе маладую каманду з адным-двума дасведчанымі распрацоўшчыкамі, дзе выдаткі мінімальныя, а прыбытак можа быць максімальным».
Што ж тычыцца «расправы», то Францкевіч апраўдваецца, што трохі не тое меў на ўвазе. Ён заклікае не забіць Мінкевіча, а «проста» прызнаць таго злачынцам.
«Я не выступаю за масавыя пакаранні, і калі я гаварыў пра «вешаць», хутчэй захацеў паказаць рэзка негатыўнае стаўленне да такіх людзей. За тое, што такога роду ўласнікі эксплуатуюць працу работнікаў, яны становяцца для мяне злачынцамі», — патлумачыў Аляксандр.
Ад Рэдакцыі. НН асуджае любы гвалт, у любых формах.
