Фота НАСА.
«Нам удалося павысіць якасць дадзеных так, нібы мы ўдвая знізілі вышыню арбіты зонда. Мы ўжо ведалі, што шапкі лёду прысутнічаюць на канцавоссях Марса, і цяпер мы знайшлі невялікія адклады замерзлай вады і на экватары планеты», — распавядае Джэк Уілсан з універсітэта Дарэма (Вялікабрытанія) у артыкуле, апублікаваным у часопісе Icarus.
Як лічаць навукоўцы, прысутнасць буйных запасаў лёду на экватары Марса, якія прыкладна роўныя па аб'ёме паўднёвай лядовай шапцы планеты, кажа пра тое, што ў мінулым вось яе кручэння была моцна нахіленая.
Па словах Уілсана, Марс павінен быў круціцца амаль на баку, з воссю, нахіленай на 45 градусаў, каб гэтыя запасы лёду маглі сфармавацца або захавацца на адносна цёплым экватары чырвонай планеты.
Падобная выснова добра ўзгадняецца з тым, што вось кручэння Марса сапраўды павінна была прыкметна зрушыцца пасля з'яўлення вулкана Алімп і іншых найбуйнейшых гор на плато Фарсіда. Цяпер яно знаходзіцца амаль на экватары планеты, аднак у мінулым, калі меркаваць па малюнку рэк на яго паверхні, гэта плато было размешчанае ва ўмераных шыротах паўночнага паўшар'я Марса.
З іншага боку, замеры Уілсана і яго калег супярэчаць звесткам, атрыманым пры дапамозе марсаходаў Curiosity і Opportunity, якія пакуль не выявілі слядоў вады ў экватарыяльных шыротах чырвонай планеты.
Таму дыскусіі аб паходжанні марсіянскіх «рэк» не сціхнуць і працягнуцца з новай сілай, падсумоўваюць навукоўцы.
