Магістар гістарычных навук Ягор Сурскі з аддзелу краязнаўства і археалёгіі Інстытуту гісторыі беларускай Акадэміі навук знайшоў у Кракаве самы раньні зь вядомых дакумэнт асьветніка, пісьменьніка і кнігавыдаўца Васіля Цяпінскага. Дакумэнт унікальны тым, што мае ўласнаручны подпіс Цяпінскага і ягоную асабістую пячатку — такіх у гістарыяграфіі раней не сустракалася.
Як распавядае Сурскі Свабодзе, дакумэнт знаходзіўся ў бібліятэцы Польскай акадэміі навук у Кракаве сярод розных маёмасных і фінансавых папераў шляхецкіх радоў, але храналягічна выбіваўся з пазначанага ў тэчцы датаваньня. Папера была анатаваная, у архіве ў Вільні нават знаходзіцца мікрафільм з дакумэнтам, але ліст дагэтуль ня быў уведзены ў навуковы абарот. За дапамогу ў капіяваньні дакумэнту гісторык выказвае падзяку Юрыю Гардзееву з Кракава.
«Пячатка належыць да гербу Астоя, якім карысталіся і іншыя прадстаўнікі роду Цяпінскіх, на ёй выяўлены крыж і два паўмесяцы. Ініцыялы «WC» пацьвярджаюць, што гэта асабістая пячатка Васіля Цяпінскага», — тлумачыць Сурскі.
Гістрык зрабіў даклад пра знаходку на кангрэсе «500 год беларускага кнігадруку» ў менскай Нацыянальнай бібліятэцы, чакае публікацыі работы пра знаходку ў навуковым зборніку «Здабыткі: дакумэнтальныя помнікі на Беларусі».
Васіль Цяпінскі нарадзіўся каля 1540 году ў Цяпіна, што пад Чашнікамі ў цяперашняй Віцебскай вобласьці. У 1570-я на свае сродкі зладзіў друкарню, распачаў пераклад Эвангельля на старабеларускую мову, пачаў выдаваць Эвангельле на старабеларускай і царкоўнаславянскай, да якога асабіста напісаў прадмову.
