Рэпетытар Яўген Лівянт выклаў у інтэрнэт копію распараджэння аддзела адукацыі Ваўкавыскага райвыканкама да кіраўнікоў школ і садкоў раёна.
У тым дакуменце даводзіцца план падпіскі на «Советскую Белоруссію», «Настаўніцкую газету», «Гродзенскую праўду», «Наш час»: там нават распісана, колькі супрацоўнікаў установы адукацыі колькі і якіх менавіта газет маюць выпісаць.
Падсумоўваецца гэта матывуючай фразай:
«Звяртаю вашу ўвагу, што план на падпіску дадзены з улікам таго, што ведамственная падпіска не выконваецца і мы павінны яе перакрыць!!!!!».
Пад дакументам стаіць імя начальніцы тамтэйшага адзела адукацыі Таццяны Газізавай.
«Наша Ніва» пазваніла чыноўніцы з пытаннем пра сэнс такіх планаў. Мы перапыталі таксама, ці сапраўды ў аддзеле адукацыі больш няма работы, як выводзіць графікі падпіскі, а потым іх адсочваць.
Прыводзім фрагменты далейшай размовы:
— Хто-хто вы? (Запісвае імя). Дык у чым, яшчэ раз, сутнасць пытання?
— Чаму гэтая практыка існуе? Чаму вы такія прымусы высылаеце?
— А хіба ж гэта прымус? Вы паглядзіце ўважліва. Там напісана, што мы загадваем?
— Давайце не будзем расказваць адзін аднаму анекдоты і даводзіць, што ў нашай сістэме каардынат слова «рэкамендацыя» з выканкама азначае рэкамендацыю, а не загад.
— Ніхто нікому не загадвае. Там няма слова «загадваем».
— Дык навошта вы ім «рэкамендуеце» падпісвацца?
— Падпісвацца для таго, каб чытаць. Я яшчэ раз пытаюся, там ёсць слова «загад»? Я не бачу, пра што тут больш гаварыць, да пабачэння.
Варта таксама згадаць, што нейкі час таму пісьменніца Яўгенія Пастэрнак пісала запыт у Адміністрацыю прэзідэнта з просьбай патлумачыць механізм і сэнс настаўніцкіх падпісак, на што прыйшоў адказ, што такога абавязку няма.
