З новага, што з'явілася на кедах, — гэта выява герба Вялікага Княства Літоўскага «Калюмны». Дызайн абутку зрабілі ў LSTR Adzieńnie, а пашылі на фабрыцы ў Лідзе. Як толькі было аб'яўлена пра першую партыю абутку за 45 рублёў, яе раскупілі менш чым за суткі.
Каб усе ахвотныя атрымалі сваю чаканую пару ў будучыні, стваральнікі LSTR прапанавалі запісвацца ў чаргу на новую партыю. Кіраўнік брэнда Ілья Аксёнаў не называе канкрэтных лічбаў, але кажа, што заказаў на абутак паступіла вельмі шмат: 600 пар спакойна раскупіліся б цягам двух тыдняў.
І вось у аўторак у крамы паступіла новая партыя. Праўда, абутку прывезлі ў 5 разоў менш, чым было дамоўлена. 100 пар чырвоных кед, што з'явіліся ў Мінску, раскупілі амаль адразу. На гэты момант засталіся толькі чорныя, і тое ў невялікай колькасці. Людзі, якія пакідалі замову на канкрэтны памер ды колер і не атрымалі яго, абураліся. У крамах выстройваліся чэргі, але многія сыходзілі адтуль з нічым.
Чарга па кеды. Фота @barmidrol.
«Пасля першага рэлізу мы замовілі ў фабрыкі вялікую колькасць абутку, каб задаволіць попыт усіх, хто хацеў сабе лідскія кеды. Яны свае абавязкі не выканалі, прытым што мы заўсёды плацілі па факце адгрузкі тавару. Кіраўніцтва паводзіць сябе алагічна: не выходзіць з намі на сувязь два месяцы, не здымае слухаўкі. Нават пятая частка, якую мы атрымалі, далася нам вялікімі высілкамі — для гэтага трэба было бясконца бамбардзіраваць іх званкамі. Ад такіх паводзінаў апускаюцца рукі і хочацца з'ехаць з краіны. Пры гэтым я даведаўся, што дырэктару фабрыкі, нягледзячы на такі хаос, працягнулі кантракт. Фабрыка магла б быць суперпаспяховым прадпрыемствам, а яны робяць усё, каб сапсаваць сабе і нам імідж. У вачах пакупнікоў мы выглядаем як дурні і мудакі», — распавёў «НН» стваральнік брэнда Ілья Аксёнаў.
Што будзе далей, невядома. Кіраўніцтва фабрыкі хутка сыходзіць у адпачынак, а дамоўленасці нявыкананыя. Ілья Аксёнаў ад імя брэнда выбачаецца перад усімі, хто не атрымаў чаканую пару.
Мы датэлефанаваліся да дырэктара Лідскай абутковай фабрыкі Уладзіміра Чыжыка і паспрабавалі высветліць, чаму так здарылася.
«Не ведаю, ці варта гэта каментаваць для «Нашай Нівы». Вам хочацца ўсё гэта вынесці, вы ж у нас усёзнайкі, ведаеце, каму што трэба рабіць і хто чаго не зрабіў. Я не буду даваць каментары на гэтую тэму, гэта гаспадарчыя суб’екты… У мяне сапраўды ёсць праблемы, але тым, што я раскажу пра іх, мне ні лягчэй, ні гарачэй, ні халадней — ніяк не будзе, на жаль. А трэба, каб прадпрыемства працавала. Вы будзеце пісаць матэрыял з трыма літарамі ў тэксце? А я што, на галаву хворы? Так, мы аддалі дробную партыю, пад яе нам зрабілі спілак, так сказаць, скуру. А далей не хочуць такімі дробнымі партыямі рабіць. Мне шкада, што заказы губляюцца. Не атрымліваецца прадпрыемства гэтае падняць у нармальны бок, так сказаць», — пракаментаваў кіраўнік.
На пытанне, ці чакаць усё ж беларусам абяцаныя кеды, Уладзімір Уладзіміравіч нічога канкрэтнага не адказаў: «Я чытаю беларускую прэсу і ні з адным прадстаўніком СМІ не хачу камунікаваць, нецікава».
