«Сярод новых відаў расійская зброі — гіпергукавыя комплексы «Кінжал» і «Авангард», беспілотнікі «Буравеснік» і «Пасейдон», лазерныя комплексы «Перасвет» і міжкантынентальныя балістычныя ракеты «Сармат», — піша расійскі аналітык.
Прэзентацыя «Пасейдона» 1 сакавіка 2018 года. Фота: youtube.com.
«Не пра ўсе іх дастаткова звестак у публічным доступе. У тым ліку і пра «Пасейдон» меркаванні разыходзяцца. Да гэтага часу няма дакладных звестак аб баявых магчымасцях глыбакаводнага беспілотніка неабмежаванай далёкасці дзеяння з ядзернай энергетычнай устаноўкай (ЯЭУ) на борце.
«Пасейдон», youtube.com.
Першым трывогу забіла амерыканскае выданне Newsweek, эксперты якога западозрылі ў «Пасейдоне» аднаўленне праекта акадэміка Андрэя Сахарава — звышвялікай ядзернай тарпеды, здольнай несці ядзерны зарад у 100 мегатон (Мт). Аўтар артыкула Том О'Конар піша, што яшчэ ў 2015 годзе яму было вядома ад неназваных крыніц у Пентагоне пра гэтую рускую распрацоўку. Нібыта вайскоўцы ЗША ўжо назвалі тарпеду «разбуральнікам гарадоў» (city buster), прысвоіўшы ёй кодавую назву Kanyon.
У кастрычніку 2018 года іншае амерыканскае выданне The National Interest прысвяціла «Пасейдону» артыкул, у якім эксперты спрабавалі знайсці адказ на пытанне: ці можна спыніць тарпеду з ядзерным рухавіком, здольную знішчаць чужыя горады з дапамогай цунамі? Аналітык па пытаннях ВМС Х.І. Сатан на падставе свайго досведу выказаў здагадку, што «Пасейдон» будзе шумным апаратам, які лёгка засякуць сэнсары донных датчыкаў амерыканскай сістэмы SOSUS/IUSS. Таму для яго знішчэння трэба ўсё дно ля ўзбярэжжа ЗША «засеяць» сэнсарнымі мінамі, а караблі і самалёты узброіць звышгукавымі супрацьлодкавымі ракетамі-антытарпедамі.
Амерыканскага аналітыка падтрымалі некаторыя расійскія эксперты. Яны нават «парэкамендавалі» амерыканцам прымяніць супраць «Пасейдона» антытарпеды MU-90 і CAT (Countermeasure anti-torpedo). А заадно зрабілі і маласуцяшальныя высновы.
Антытарпеды CAT (Countermeasure anti-torpedo). Фота: navsea.navy.mil.
У якасці «доказаў» бескарыснасці «Пасейдона» былі прыведзены такія аргументы:
- калі ўжывуць «Пасейдон», мы ўсё ўжо памром,
- «Пасейдон» нічога не дадае да патэнцыялу стрымлівання;
- «Пасейдон» абавязкова перахопяць;
- «Пасейдон» дарагі, таму лепш пабудаваць шмат-шмат ціхіх атамных падводных лодак з МБР на борце.
Чым жа на самай справе з'яўляецца «Пасейдон» — «зброяй прапаганды» або «зброяй адплаты»?
Татальнае паражэнне
Так, у адрозненне ад гіпергукавога «Кінжала» і «Авангарда», аўтаномны марскі беспілотны комплекс «Пасейдон» не валодае звышхуткаснымі параметрамі. Яго хуткасць, мяркуючы па адкрытых крыніцах інфармацыі, ад 100 да 200 вузлоў, г.зн. ад 185 да 370 км/гадзіну. Адразу ўзнікае пытанне: што зможа яго дагнаць на глыбіні большай за 1000 метраў? MU-90, якая развівае максімальную хуткасць у 50 вузлоў (93 км/г), не зможа. Ні на сустрэчным курсе, ні пры выкананні перахопу наўздагон. Таксама не здольная гэта зрабіць і антытарпеда CAT, якая паказала на тэстах хуткасць 52 вузлы.
Авіяцыйныя донныя міны сямейства Quickstrike (Мк.62, Мк.63, Мк.64 і Мк.65), як правіла, устанаўліваюцца з самалётаў на глыбіні да 100 метраў з мінным інтэрвалам 100 метраў. Больш магутныя міны-тарпеды Мк.60 Captor устанаўліваюцца на глыбіні да 1000 метраў з мінным інтэрвалам 2000 метраў. Але размяшчэнне міны знаходзіцца на палове глыбіні месца пастаноўкі.
Міна-тарпеда Мк.60 Captor. Фото: af.mil.
Пры гэтым ўстаноўка ўздоўж усяго ўзбярэжжа ЗША суцэльнага міннага поля паралізуе ўсю марскую лагістыку ВМС ЗША. Магчымая аплікацыя з мінных палёў з праходамі, якія будуць ахоўвацца, але ўсё гэта зусім не крытычна для «Пасейдона», нават калі яго заўважаць сістэмы далёкага гідраакустычнага назірання.
Можна меркаваць, што да берагоў праціўніка, які задумаў з Расіяй ядзерную вайну, «Пасейдоны» пойдуць групамі. Першы комплекс стане «ўзломшчыкам» мінных палёў. Выбух яго двухсотмегатоннага зарада выкліча дэтанацыю мін, расчысціўшы шлях астатнім «Пасейдонам». Выбух зарадаў гэтай групы ля берагавой лініі прывядзе не толькі да разбурэння прыбярэжнай ваеннай і грамадзянскай інфраструктуры, але і створыць гіганцкую хвалю радыеактыўнага цунамі. Разбурэнні будуць і на вялікай тэрыторыі мацерыковай часткі.
Вядома, усё гэта — тэарэтычныя выкладкі. У рэальным глабальным канфлікце з прымяненнем ядзернай зброі сістэмы далёкага гідраакустычнага назірання пасля першых жа ўдараў гіпергукавых ядзерных боегаловак МБР (яны паляцяць першымі) выйдуць з ладу. Магутнае ЭМВ спрэс выпаліць усю электроніку апаратуры. Таму адсачыць пуск «Пасейдон» папросту не будзе чым. Такім чынам, не сустракаючы процідзеяння, падводныя ядзерныя беспілотнікі зробяць сваю працу — непазбежную татальную адплату.
Постапакаліпсіс: жывых не будзе
Выпрабавальны запуск МБР РС-28 «Сармат». Фота: mil.ru.
У Амерыцы любяць усё лічыць. Прапаную таксама палічыць. Вядома, што ў японскіх Хірасіме і Нагасакі загінула прыкладна па 100 тысяч чалавек у кожным. У 1945-м магутнасць ядзерных бомбаў склала ў сярэднім 20 кілатон, г.зн. 1 кілатона імгненна забрала жыцці 5000 чалавек. Адна наша новая МБР РС-28 «Сармат» здольная даставіць ад 6,75 да 7,5 ядзерных мегатон. Гэта можа забраць жыцці ад 33,75 да 37,5 млн чалавек у густанаселеных раёнах ЗША. Дзесяць «Сарматаў» знішчаць усё амерыканскае насельніцтва.
Пры глабальным канфлікце з прымяненнем ядзернай зброі абмен ударамі з выкарыстаннем МБР рана ці позна сканчаецца. Пры гэтым у праціўніка застануцца баяздольнымі тыя падраздзяленні Узброеных сілаў, якія знаходзіліся ў баку ад эпіцэнтраў ядзерных выбухаў. Яны будуць здольныя працягваць баявыя дзеянні ў постапакаліптычных умовах. Захаваюць працаздольнасць найбольш абароненыя прамысловыя цэнтры, часткова захаваецца сетка транспартных камунікацый, уцалеюць малыя і сярэднія гарады. Вось менавіта тады «Пасейдоны» і могуць сказаць апошняе слова ў глабальнай вайне.
Напрыклад, вядома, што 80 працэнтаў насельніцтва Злучаных Штатаў Амерыкі жыве ў асноўным на Заходнім і Усходнім узбярэжжы. Тэарэтычна магчыма запраграмаваць падрыў двухсотмегатонных зарадаў так, што эфектыўнасць і наступствы ад іх прымянення стануць татальна катастрафічнымі. Разгром пасля магутных ядзерных выбухаў дапоўняць гіганцкія цунамі і самыя моцныя сейсмічныя штуршкі. У выніку на кантынентальнай частцы ЗША практычна не застанецца месцаў, не пацярпелых ад наступстваў выкарыстання ядзернай зброі. Разбурана і заражана будзе ўсё: і сотні тысяч квадратных кіламетраў мацерыковай тэрыторыі, і прыбярэжная акваторыя. Ніхто не выжыве», — піша Леанкоў.
«Атрымліваецца, што пры любым сцэнары нападу на Расію агрэсар будзе знішчаны цалкам», — падсумоўвае аналітык.
