Сёння не стала Ніны Мацяш.
Яна была чалавекам магутнай волі і працаздольнасці. Яна пераадольвала хваробу і была ўзорам вернасці ідэалам, Бацькаўшчыне.
Пры яе вялікай асабістай мужнасці яна заставалася асобай далікатнай, адчувальнай, пяшчотнай і праніклівай. Ніна Мацяш успрымала прыгажосць свету шырока расплюшчанымі дзіцячымі вачыма. І з лёгкасцю знаходзіла агульную мову з дзецьмі.
Бывае, ідзеш па горадзе і бачыш — пад шатамі дрэваў стаіць яе вазок. Спадарыня Ніна працуе, нешта слухае або проста размаўляе са знаёмымі. Адчуваеш ‑‑ усё добра, усё як мае быць. Гэта як сонца. Яно заходзіць і ўзыходзіць. І ёсць жыццё, пакуль ёсць гэты сонцазварот.
Яе апошнім вялікім перакладам быў «Маленькі прынц». Гэты прынц — яна сама. Гэта пра яе. Гэты пераклад Ніна Мацяш пакінула нам замест аўтабіяграфіі.
Светлая ёй памяць!
