Фота Надзеі Бужан.
Лявон Баршчэўскі узначальваў ПЭН-Цэнтр у 2003-2005 гадах, а пасля атрымаў статус «ганаровы старшыня».
На з'ездзе 27 кастрычніка 2019 года ён увайшоў у кіраўніцтва арганізацыі, стаўшы сябрам Рады.
«Рашэнні ў Радзе трэба прымаць аднагалосна, я зразумеў, што буду гэтаму перашкаджаць, — пракаментаваў «Нашай Ніве» свой выхад з ПЭНа спадар Баршчэўскі. — Я б пакінуў Раду і застаўся ў арганізацыі, але статут гэтага не прадугледжвае: можна выйсці або з ПЭН-Цэнтра, або ніяк. Мне прыйшлося выйсці. Больш каментаваць не буду — так дамоўлена».
Чытайце таксама:
Цыганкоў: Бахарэвіч і кампанія — крыклівыя бальшавікі
Паўла Севярынца такі выключылі з ПЭН-цэнтра
Мецэнат Павел Бераговіч: Выключыце з ПЭН-Цэнтра Ліпковіча
Марыя Мартысевіч расплакалася, патрабуючы выключыць Севярынца з ПЭН-цэнтра
Пазняк: Дэвіянты развалілі ПЭН-Цэнтр. Жужжаць, хто лепшы педэраст
Уладзімір Някляеў: Рэпутацыя ПЭНа страчаная
Альгерд Бахарэвіч: Сёння раніцай мне было сорамна
Спроба Баршчэўскага знайсці кампраміс у арганізацыі, выклікала рэзкую крытыку з боку леваліберальнага крыла, якое патрабавала выключэння Паўла Севярынца. Праціўнікаў выключэння абвінавацілі ў гамафобіі. Першая намесніца старшыні ПЭН-Цэнтра Таццяна Нядбай, у сваю чаргу, заявіла: «Свабода слова — права не абсалютнае, гэта значыць, што яно можа быць легітымна абмежаванае ў мірны час — напрыклад, для недапушчэння дыскрымінацыі і прапаганды варожасці. Паколькі выказванні Севярынца вядуць да варожасці і дыскрымінуюць пэўную групу людзей, тут не нагода казаць пра парушэнне свабоды слова».
За апошні час пра выхад з арганізацыі з розных прычын заявілі заснавальнік курсаў «Мовананова», журналіст і паэт Глеб Лабадзенка, рэдактар «Нашай Нівы» Андрэй Дынько, пісьменнік Вінцэсь Мудроў, перакладчыца і літаратарка Наталька Харытанюк.
