Дзейнасць нашага героя была заканспіраваная і звязаная са сферамі зацікаўленасці выведак і контрвыведак. Ніна Стужынская атрымала новыя дакументы пра атамана Ксяневіча-Грача, кіраўніка Галоўнага штабу партызанскіх аддзелаў «Зялёнага дуба».
У спецсховішчы КДБ РБ мне пашчасціла патрымаць у руках крымінальную справу па абвінавачанні У. Ф. Ксяневіча-Грача, кіраўніка Галоўнага штаба партызанскіх аддзелаў «Зялёнага дуба». Гэтую, так бы мовіць, першую частку яго жыццяпісу склалі тут, у Мінску, вядомыя беларускія чэкісты. Спадар Каюкоў у сваю чаргу даслаў мне копію следчай справы № 10 613 па абвінавачанні Ксяневіча У. Ф. па арт. 58-6 КК РСФСР. Гэта быў вынік ударнай працы супрацоўнікаў Балейскага раённага аддзела УНКУС па Чыцінскай вобласці. Такім чынам, не прайшло і дзесяці гадоў, як знайшлася крыніца з адлюстраваннем фінальнай часткі жыцця майго героя. Як кажуць, зраслося.
Абедзве справы маюць аднолькавы вынік — прысуд да вышэйшай меры пакарання, расстрэлу. Але ў 1925 г. падсудны змог яго пазбегнуць, заплаціўшы вельмі дарагую цану за памілаванне. Драма шэфа штаба «Зялёнага дуба» была тэмай шэрагу гучных газетных публікацый у БССР на працягу 1925—1926 гг. Крыніцаў, як бачым, няшмат, таму што дзейнасць нашага героя была заканспіраваная і звязаная са сферамі зацікаўленасці выведак і контрвыведак. Гэты момант падкрэсліваю асобна для аматараў «чысціні жанру» і ня здольных да аб’ектыўнай добразычлівай крытыкі. Нават цяпер матэрыялы такіх гісторыяў цяжка адшукаць.
Піша Ніна Стужынская, даследчыца беларускай партызанкі 1920-х, у часопісе «Arche».
