Быў у вёсцы малы Васіль, які заўсёды дурыў аднавяскоўцаў. Вось бяжыць ён вуліцай кудысьці, а яго просяць: «Васіль, змані што-небудзь». «А, няма калі маніць! Тата лазьню натапіў, прыходзьце парыцца!» Прыходзяць, а ніхто й ня думаў насамрэч лазьню тапіць.
Быў у вёсцы малы Васіль, які заўсёды дурыў аднавяскоўцаў. Вось бяжыць ён вуліцай кудысьці, а яго просяць: «Васіль, змані што-небудзь». «А, няма калі маніць! Тата лазьню натапіў, прыходзьце парыцца!» Прыходзяць, а ніхто й ня думаў насамрэч лазьню тапіць.