Ледзь толькі Расія прытармазіла крэдытную траншу на паўмільярда долараў, як МВФ паабяцаў Мінску цэлы мільярд зверху.
Можа, так супала. Але атрымалася эфектна. Памятаеце, пасля скандалу на майскім «саюзным саўміне», калі расійскі міністр Кудрын сказаў, што яго ўрад прытрымае траншу, Лукашэнка загадаў сваім чыноўнікам не кланяцца Расіі і шукаць шчасця ў іншай частцы планеты.
І тут жа місія МВФ рэкамендуе радзе дырэктараў гэтай паважанай арганізацыі павялічыць крэдытную падтрымку Беларусі на мільярд долараў.
У прыватнасці, вельмі чаканая Мінскам другая транша ўжо адкрытага крэдыту стэнд-бай можа скласці не 425, а ажно 675 мільёнаў долараў. Дадамо: МВФ дае ў пазыку на больш мяккіх, чым Расія, умовах: LIBOR + 0,75% (апошні расійскі крэдыт ідзе пад LIBOR + 3%).
Вядома, бясплатны сыр бывае толькі ў пастцы. Лукашэнка выдаў таямніцу: за гэтую траншу Крэмль хацеў прызнання Абхазіі і Паўднёвай Асеціі. Прымаўка пра сыр цалкам дапасуецца і да грошай МВФ.
«Пэўныя сілы на Захадзе лічаць, што калі перахапіць у Расіі права крэдытаваць Беларусь, то гэта дапаможа вярнуць нашу краіну на курс рэформаў. Сумнеўны тэзіс», — заявіў ліберальны мінскі эканаміст Яраслаў Раманчук. Паводле яго меркавання, МВФ задумаў «досыць небяспечную гульню з беларускімі ўладамі. Гульню, што пагражае Беларусі вялікімі абавязаннямі, якія будуць пераносіцца на наступныя пакаленні».
Так ці іначай, але пацяпленне адносін з Еўрасаюзам, Захадам увогуле пашырае для беларускага кіраўніцтва магчымасці балансаваць паміж геапалітычнымі цэнтрамі. Масква пачынае нервавацца — і спачатку палохае, а потым палохаецца сама. І праплачвае лаяльнасць.
І вось ужо расійскі пасол Сурыкаў на прэс-канферэнцыі ў Мінску 11 чэрвеня мусіць ўлагоджваць сітуацыю: маўляў, нас не так зразумелі, ніхто вам гэтыя 500 мільёнаў не адмаўляўся даваць і ніхто рублямі браць не прымушаў! Тым самым ён дэзавуюе Кудрына, які наракаў беларусам, што вернуць нос ад валюты з двухгаловым арлом.
Сурыкаў у прынцыпе мае рацыю, калі гаворыць, што хоць Беларусь і ўвайшла ва «Усходняе партнёрства» Еўрасаюза, але «аб змене вектару замежнай палітыкі гаворка не ідзе».
Мінск проста гуляе гэтымі вектарамі. Варта Лукашэнку намякнуць, што ў выпадку геапалітычнай пераарыентацыі, пераходу пад крыло ЕС і ЗША, ракеты НАТО будуць пад Смаленскам, — як маскоўскіх стратэгаў закліноўвае. Нібыта і раскусілі даўно гэтую няхітрую гульню, але традыцыйныя фобіі спрацоўваюць.
Так што і малочную вайну прытушаць (на што ўжо даў адмашку Пуцін), і газ будуць прадаваць па літаснай сярэднегадавой цане (пра гэта заявіў Сурыкаў), і 500 мільёнаў дадуць, нікуды не дзенуцца, і ўзбраення падкінуць таннага.
Сказаў жа Лукашэнка расійцам, што дзесяцімільённы жывы шчыт (а гэта ўсё насельніцтва Беларусі, уключна з немаўлятамі) «не мае цаны».
Карацей, па вялікім рахунку вы, панове расійцы, у неаплатным даўгу. Але халера з вамі, давайце колькі можаце! :)
